Derde klasse A Hoog (zondag)- Opnieuw een mijlpaal voor het op 1 juni 1892 opgerichte ASC: door de 3-0 zege op RKDES promoveerde de ploeg naar de tweede klasse. Het is een ongekende luxe voor het de laatste jaren regelmatig nog tegen degradatie worstelend ASC. Natuurlijk is het een verdienste van het team en de staf, maar zonder schroom kan gesteld worden dat Jelle Schouten en Ruben Dutrieux dit seizoen een meerwaarde hadden. Samen scoorden ze maar liefst 26 van de 49 doelpunten en ook zondagmiddag waren ze van onschatbare waarde: Dutrieux die afrondde en Schouten die hem de hand reikte. Ilker Kacar zorgde voor de kers op de taart in de slotminuut door de 3-0 voor zijn rekening te nemen.
Een ongekend groot aantal toeschouwers omzoomde het (zeer matige) veld van de thuisclub in de hoop dat het vlaggenschip een prachtig seizoen passend afrondde middels winst en dus promotie naar de tweede klasse zondag. Het werd op de wenken bediend, niet middels een fraaie, sprankelende wedstrijd, dat zeker niet, maar verdiend was het absoluut. RKDES startte met weinig vertrouwen, daar het maar liefst vijf basisspelers miste. Toen na een kwartiertje ook nog eens Dennis Pronk geblesseerd afhaakte was het in feite gedaan met de ploeg uit Kudelstaart. Onmachtig ploeterde de ploeg twee keer drie kwartier voort. Ook ASC had moeite om een fatsoenlijke combinatie op de mat te leggen, maar was duidelijk de bovenliggende partij. De brigade van Mo Bougrine kwam op slag van rust wel op voorsprong en had daar volkomen recht op. Schouten maakte het de defensie van RKDES weer eens moeilijk waarna de bal voor de voeten van Dutrieux belandde. Die schoot van de rand van het strafschopgebied uiterst zuiver in de verre hoek.
De tweede helft bood meer van hetzelfde: RKDES testte geen enkele keer de kwaliteiten van keeper Vaggelis Vidiakis en ASC heerste op het veld. Omdat doelpunten aanvankelijk uitbleven bleef het nog lang spannend. Een kwartiertje voor tijd echter werd Schouten diep gestuurd en hij kon alleen gestuit worden door een stevige duw in zijn rug in het zestienmetergebied van de bezoekers. De logisch penalty was (opnieuw dit seizoen) een kolfje naar de hand van Dutrieux die het leer hard tegen de touwen joeg. Opperste vreugde bij al wat ASC was natuurlijk. Toen in de slotminuut Kacar voor 3-0 zorgde kon het feest echt losbarsten.
Voor Dutrieux die toch echt gepokt en gemazeld is in het voetbal was het ook een memorabel jaar: ,,Dit is mijn 21e jaar in de basis en ik kan me niet herinneren zoveel keer gescoord te hebben, veertien keer toch? De stukjes vielen op zijn plaats zullen we maar zeggen.” Met een glimlach: ,,Het is wel heel bijzonder, het laatste kampioenschap was geloof ik twintig jaar geleden. Ik moet je eerlijk zeggen dat het veld vandaag ook in ons voordeel was. Wij zijn de hobbels meer gewend dan de tegenstander en dat moet je niet onderschatten. Nu wordt het voor mij wel even mijn rust pakken de komende weken. Mijn lijf protesteerde wel de laatste weken. Herstellen gaat wat moeizamer als je wat ouder bent.” (Uit puur respect voor de ervaren Dutrieux zullen we niet vermelden dat hij de leeftijd van 38 bereikt heeft.) Wat volgend jaar brengen mag kan de speler nog niet helemaal overzien. ,,Het is geweldig leuk om het een klasse hoger te mogen proberen tegen regionale clubs als Teylingen en Foreholte. Of ik dan nog in de basis sta is op dit moment niet duidelijk. Misschien ga ik definitief naar het tweede, maar ach, dat wordt volgend seizoen wel duidelijk. Eerst maar eens een feestje vieren.”
Opvallende man aan de zijde van ASC was ook rechtervleugelverdediger Niklas Burggraaf. Hij speelde ijzersterk en gaf zijn rechtstreekse opponent geen schijn van kans: ,,Ja, het ging wel lekker, maar het was allemaal nogal onwezenlijk voor me. Ik speelde tot een paar weken geleden in de A1 en nu dus een tijdje in de basis van het eerste. Heel gek voor me, zo was Ruben lange tijd mijn coach en nu speel ik met hem samen. Ik was best wel gespannen voor de wedstrijd en heel geconcentreerd. Naarmate de match vorderde begon ik me te realiseren voor hoeveel mensen ik speelde en het geluid was overdonderend. Wat een prachtig einde van het seizoen.” De pas zeventien jarige (!) jongeling zou een zekerheidje voor de komende jaren voor ASC moeten zijn voor de rechtsbackpositie, ware het niet dat Burggraaf in Edinburgh gaat studeren. Trainer Bougrine had hem er waarschijnlijk dolgraag bij willen hebben/houden.
ASC gaat het dus een klasse hoger proberen, maar zal om daar een goed figuur te willen slaan toch een kwaliteitsinjectie moeten krijgen. Het niveauverschil tussen de tweede en derde klasse is groot te noemen. ASC heeft een schitterend complex dat absoluut tweede klasse waardig is. Het ledental is groeiende sinds de club verhuisd is en nu zal de promotie hopelijk ook een aantrekkingskracht gaan uitoefenen op spelers die dit niveau aankunnen. ,,We hebben lijntjes uitstaan, maar in dit stadium kunnen we nog geen enkele mededeling doen”, zei een woordvoerder van de club diplomatiek.
ASC-RKDES 3-0 (1-0). 46+1: Dutrieux, 77. Dutrieux 2-0, Kacar 3-0. Scheidsrechter: Dogterom. Toeschouwers: 400.
ASC: Vidiakis, Tas, Van Bergen, Goebel, Fernane (64. Buijze), Schouten, Van Zandwijk, 89. Kacar, burggraaf, Hoogervorst (54. Bakx), Dutrieux.
RKDES: Klijmij, Pronk (16. Kok), Overvliet, Zwanenburg, Schreven, Endhoven, Spaargaren (68. Lentjes), El Hadji, Verkuijl, Baars, Pothuijzen.
Beluister hier nog een vraaggesprek van Hennie Kanbier met Mo Bougrine:
Foto’s: Jan van der Lubbe (fotoreportage volgt spoedig)
