donderdag, april 25, 2024
HomeVoetbalnieuws-leidenDe verplichte ontwenningskuur...

De verplichte ontwenningskuur…

-

Het wordt regelmatig voorgeschreven aan patiënten en soms zijn er omstandigheden, die personen dwingen om direct te stoppen. Roken en het gebruik van alcohol of drugs kunnen de gezondheid zodanig aantasten, dat het leven in gevaar dreigt te komen. Wil men het loodje niet leggen, dan is er maar één remedie en die luidt  “stoppen met de geneugten”.

Een maand geleden is het voetbal gestopt. Samen als grotere groep tegen een bal trappen is even niet aan de orde, maar je kunt altijd alleen of met twee bezig zijn met een bal.
Wat ook verdwenen is het dagelijkse LIVE voetbal. In de loop van de jaren hebben we een wildgroei gezien van het aantal wedstrijden, dat dagelijks word uitgezonden op de diverse netten. Ik herinner mij nog de wedstrijden uit de jaren 70 en 80. In Nederland had je Nederland 1 en 2. Op zondagavond had je de samenvattingen van de eredivisie en soms was er op woensdagavond een Europese wedstrijd. Iedereen verheugde zich op de zondagavond. De kantine ging op tijd dicht, je wilde het voetbal zien en je genoot van de vertoonde beelden. De kantinemedewerkers maakten tussen 18.00 uur en 19.00 uur de kantine schoon, soms werd er Chinees gehaald en dan keek men gezamenlijk naar Studio Sport.  Analisten, die het wedstrijdverloop voor en na een wedstrijd van commentaar voorzagen, waren nog niet in beeld. Je moest varen op je eigen voetbalkompas. En dan had je de Europese wedstrijd of de interland. Je leefde er naar toe, met vrienden werd een mogelijk verloop van de wedstrijd dagenlang vooraf besproken en was de wedstrijd gespeeld, dan dook je de volgende dag de krant in om het verslag te kunnen doorspitten.

Het aantal TV-zenders nam in de loop van de tijd toe. De mensen moesten meer keuze hebben en de commerciële televisieproducenten waren op zoek naar onderdelen, die de mensen boeiden. Sport kon rekenen op een brede belangstelling en werd hot. Het aantal sporturen in de TV programmering nam toe, de kijkcijfers en de prijs van het reclameblok stegen. De reden om een aparte sportzender te beginnen. Sport 7 was het begin. De start van sport 7 was een fiasco, maar bij de 2de start ging het lopen. De sportzender deed haar intrede. Het bleek een succes en de volgende stap werd een zender, waar de gehele dag één bepaalde sport, zoals voetbal, golf enz. werd uitgezonden.

In dit verlengde ging het betaalde voetbal mee met deze ontwikkeling en werd daardoor volledig afhankelijk van een sportzender en haar centjes. Betaalde clubs kregen steeds meer te makken dankzij de televisierechten. Spelers en trainers, de gladiatoren van de 21ste eeuw, werden steeds beter betaald, net zo goed als de zaakwaarnemers en de FIFA bobo’s, die onderhandelden met de grote bedrijven, die op wereldniveau reclame wilden maken. De transfersommen werden torenhoog.  De sportzenders bepaalden het tijdstip, waarop een wedstrijd gespeeld moest worden.

Het hele weekend  van 12.00 uur tot 23.00 uur was de ene wedstrijd nog niet voorbij of de volgende wedstrijd stond al weer te beginnen. Je kon een abonnement nemen op een sportzender en soms zat het in het pakket van de provider. Voetballiefhebbers waren niet meer van de buis te slaan. De zondagmiddag was niet meer de ouderwetse zondag, waarbij er honderden buiten langs de lijn stonden. Wilde je samen naar voetbal kijken in de kantine of in de kroeg, dan hing daar ineens een stevig prijskaartje aan vast.
Betaald voetbal en zenders hadden menigeen in hun greep gekregen. Zoals een alcoholist zijn drankje steeds pakt om het gevoel te onderdrukken, pakt de voetballiefhebber de ene na de andere wedstrijd.

Zonder nog aandacht voor de naaste omgeving was het verslavingsmiddel voetbal bij menigeen de zaak geworden, waarvoor men leefde.
Voetbal kijken was gewoongoed geworden. Het enthousiast zijn en toeleven naar een wedstrijd bestond niet meer. De laatste tijd hoorde je “Welke wedstrijd is er vanavond?”. Het behoorde bij de dagelijkse sleur.

En ineens was het afgelopen. Geen bal rolt er meer over het scherm. De verplichte onthouding heeft haar intrede gedaan. Voor de één is het een hel, voor de ander een zegen. Een beetje minder mag best wel, want er zijn toch immers meer zaken dan alleen voetbal? Voor iedereen geldt, dat het een tijd is van bezinning. Welke waarde hecht ik aan het voetbal?

Bij alle zaken, waar het woordje “te” voor staat, geldt dat men daaraan moet ontwennen als het stopt. De één kan abrupt stoppen, de ander heeft last van bijverschijnselen. Die weet zich geen raad, gaat extra snoepen of kan de zak met chips niet laten staan. De één valt terug op zijn/ haar verslaving, de ander kan er van af blijven.
Het dagelijkse voetbal is verdwenen van de buis en de vraag, die ik u stel is : vindt u het erg? Ik heb de enquête nog niet gehouden, maar schat in dat 60-70% het niet erg zullen vinden, dat er  minder wedstrijden op TV komen. Er zijn immers meer leuke dingen in het leven?

Dreigt er een nieuwe verslaving voor ons kijkbuiskinderen? Het antwoord is ja. Zijn we van het voetbal af, dan worden we nu overladen met de “talkshow”. Hier geldt wederom het woordje  “te”.
“Mag het een onsje minder zijn?” Je hoort het veel te weinig. Het past niet in onze cultuur van meer/ meer. In deze tijd worden we echter geconfronteerd op zaken, waarbij maar één devies geldt:
BESCHEIDENHEID

Voetbal is immers maar bijzaak. Misschien leren we na de crisis het voetbal wel op een hele andere manier waarderen?

Jan Lovink

1 REACTIE

Reacties zijn gesloten.

Must Read