Eerste klasse A (zaterdag)- Tegenwoordig geen vanzelfsprekendheid meer maar op sportpark Adegeest werd ‘gewoon’ gevoetbald. Honselersdijk kwam op bezoek bij Voorschoten’97. Ofwel een ontmoeting voor de groen-gelen tegen de ploeg van ex-trainer André Lourens. Met veel veerkracht en kwaliteit was het de thuisclub die uiteindelijk aan het langste eind trok en won met 5-4. Een knettergekke partij voetbal al met al.
In het begin van de wedstrijd had Voorschoten ’97 alles goed onder controle. Alleen opbouwend werd opvallend vaak de lange bal gespeeld wat niet nodig is met de aanwezige kwaliteit in het team. Toen het voetballend vermogen wel werd aangesproken ging het ineens hard. Eerst via Ronnie de Roode die vanaf rechts voorgaf op Thom Wijnalda die doelpuntte. De aanval was heel snel opgezet, liep maar over drie schijven, maar bleek zeer effectief. 1-0. Niet veel later onderschepte De Roode de bal op het middenveld. Hij bereikte opnieuw Wijnalda die zijn tweede maakte.
Op het moment dat de beschrijving walk-over in gedachten kwam, werden de Voorschotenaren volledig verrast door een opverende tegenstander die liet zien ook over de nodige kwaliteit de beschikken. Youri Riepe strafte de naïviteit bij de thuisploeg hard af en maakte snel de 1-2, waarna de bezoekers de controle over de wedstrijd over namen. Een harde uithaal van afstand van Riepe volleerde nog op de vuisten van keeper Stephan van der Niet, maar het lukte Tom van Veen wel om de stand gelijk te trekken: 2-2.
Op het moment dat de thuisploeg zich onder de druk vandaan leek te knokken door aanvallender en fysieker te verdedigen op het middenveld met onder andere Martijn Hogenboom, zakten zij na een half uur spelen toch weer te ver terug en dat was geen slimme zet. Gelijk nam Honselersdijk de wedstrijd weer over. Op rechts speelde Van Veen netjes zijn tegenstander uit en gaf de assist op Kevin Bogaards die er 2-3 van maakte. Voorschoten ’97 appelleerde voor buitenspel, maar daarvan was geen sprake. Tot aan de rust probeerden de groen-gelen het nog met de lange bal maar in feite hadden zij geen antwoord meer op het beweeglijke spel van de Westlanders.
Zonder te wisselen startten beide ploegen aan de tweede helft en net als in de eerste rondgang nam Voorschoten eerst de doelpunten voor haar rekening. Eerst schoof Benjamin Beumer na tien minuten de bal voor het doel van SV Honselersdijk nog voorlangs, maar het was uitstel van executie. Ditmaal kwam de assist van Wijnalda en trof Beumer nu wel doel en wel zeer fraai: in de loop wipte de vorige week nog steward bij de wedstrijd tegen Zwaluwen de bal keurig over de keeper: 3-3.
Nu begonnen de bezoekers continu de lange bal te spelen en ook bij hen werd dit type spel afgestraft. Jim van der Krogt zette zijn ploeg weer verdiend op voorsprong. Eigenlijk was er maar een moment in de wedstrijd dat de lange bal wel effectief was en dat was vanuit een dood spelmoment toen invaller Brian Valstar van afstand een vrije trap benutte en de stand daarmee op 4-4 zette. Maar dit was eerder een inschattingsfout van keeper Van der Niet die de bal nog leek te raken maar toch de grip verloor.
Dat Voorschoten ’97 per se wilde winnen werd duidelijk en hiervan was invaller Melle Rekvelt ook volledig op de hoogte. Zijn indraaiende voorzet bereikte Wijnalda die zijn derde treffer scoorde. Al druk zettend speelde de gastheer de negentig minuten uit. Bijna kopte Wijnalda nog zijn vierde binnen, maar de sterk spelende Riepe verhinderde dat door de bal van de lijn te halen. Wijnalda zette vlak voor tijd nog even een krachtig aanvallende bloktackle in om ook van zijn kant te laten merken dat zijn ploeg er nog wel zin in had. Kortom een krachtig optreden van beide teams met veel kwaliteit en een hoog tempo. Voorschoten’97 kon bogen op een terechte zege gezien het voetballend vermogen dat net even beter was dan dat van de opponent.
Trainer Ducaneaux: ,, Een prima start van onze kant, maar daarna zag ik een groot verval. Defensief staat het bij ons vrijwel altijd goed, maar nu ging er heel veel mis. Ik geloof niet dat ik eerder zo’n zwakke fase mee heb gemaakt als tussen de 2-0 en 2-3. We herstelden ons na de rust goed, maar ook toen ging er nog zat fout. Ik ben blij met de overwinning, maar het had ook anders kunnen aflopen.”
Collega Lourens: ,,Precies ja, dat. Deze pot had ook zomaar in 7-6 of 6-7 kunnen eindigen. We hebben het Voorschoten’97 heel lastig gemaakt en er lagen kansen om hier met een goed resultaat te vertrekken. Al met al ben ik toch tevreden, want mijn ploeg heeft veerkracht getoond en laten zien dat we goed mee kunnen met dit niveau. Jammer dat de omstandigheden triest waren. Deze wedstrijd verdiende veel volk langs het veld. Helaas, het is niet anders. En ook met deze nederlaag moeten we verder.”
Voorschoten’97-Honselersdijk 5-4 (2-3). Wijnalda 1-0, Wijnalda 2-0, Riep 2-1, Van Veen 2-2, Bogaards 2-3, Beumer 3-3, Van der Krogt 4-3, Valstar 4-4, Wijnalda 5-4.
Opstelling Voorschoten ’97: Stephan van der Niet, Simonis, Hogenboom, Hopstaken, Van der Krogt (Guijt), Jelle van der Niet, Beumer (Van der Luijt), Wijnalda, Knijnenburg, Verplancke, De Roode (Rekvelt).
Opstelling SV Honelersdijk: Hendriks, Van Giesen, Bruggeling (Van der Zijden), Van Schie, De Brabander, Nick van der Kraan (Max van der Kraan), Joey Valstar, Van Veen, Riepe, Bogaards (Brian Valstar), Van der Helm.
Foto’s: met dank aan Haaglandenvoetbal.nl, Koos Ophorst
