Eerste klasse A (zondag)- Toen de 0-3 viel was het over en sluiten voor ROAC. Dat was althans de vaste overtuiging van de ruim driehonderd aanwezigen in Rijpwetering. De in de tweede helft ingevallen Djimmy Wagter had daar heel andere gedachten over en scoorde vrijwel vanaf de aftrap de 1-3. De ‘man on fire’ schudde ROAC wakker en Hillegom had uiteindelijk de grootste moeite de zege over de streep te trekken.
Hillegom begon duidelijk als favoriet aan het duel. De ploeg stond keurig op een zevende positie en had slechts een keer verloren. ROAC kon bogen op twee gelijke spelen en had maar twee keer gescoord. Logisch dus dat de thuisploeg het favoriete spelletje weer hanteerde: vanuit een gesloten defensie het initiatief aan de tegenstander laten en dan vanuit de omschakeling toeslaan.
Daar had ROAC de afgelopen seizoenen menigmaal succes mee gehad. Voorwaarde voor succes is wel dat er offensieve kracht aanwezig is als er onverhoopt toch een achterstand op het bord komt. In de eerste helft bleken de Rippers aanvallend volkomen krachteloos, terwijl Hillegom wel twee keer het net vond. Die ruststand was volkomen terecht en de score leek alleen maar hoger op te lopen in het tweede deel van de wedstrijd.
De komst van Wagter bracht echter vuur aan de Ripse zijde. De ROAC spits leek tot op het bot getergd en gemotiveerd, mogelijk omdat hij niet in de basis was gestart. Zijn sleur- en trekwerk was een voorbeeld voor zijn teamgenoten die opeens ook de mouwen opstroopten en het Hillegom het vuur aan de schenen legden. De 0-3 was een fikse tegenslag, maar wakkerde het vuurtje alleen maar aan.
De 1-3 (Wagter) en de 2-3 van Sam van der Geest leek een voorbode voor meer. De herinneringen van Wagter dwaalden terug naar een wedstrijd tegen Teylingen: ,,Ook toen stonden we met 3-0 achter en uiteindelijk eindigde die wedstrijd in 4-3 voor ons. Natuurlijk hoopte ik op een herhaling, maar die 2-4 was onze nekslag.”
Dat vierde doelpunt van Niels van Veen, oud-spits van onder andere Quick Boys, FC Rijnvogels en Ter Leede was er wel een om in te lijsten. Wagter: ,,Ja, die jongen passeert vier man op rij en schiet de bal er nog prachtig in. Dan spreek je wel over kwaliteit hoor. Toen was het over voor ons.”
Even flakkerde de hoop op toen scheidsrechter Broekhuizen de thuisploeg een handje toestak: Niels de Jong werd met rood van het veld gezonden na heel licht aan het shirtje van Wagter te hebben getrokken. Het overtal mocht echter niet baten. Hillegom bleek ondanks het harde werken van de thuisploeg te sterk.
Wagter wil zijn inbreng niet al te groot maken: ,,Er waren tactische omzettingen en voor iedereen was het veel duidelijker welke rol van hem verwacht werd. We zochten meer de ruimtes achter hun verdediging en daardoor kregen ze het moeilijker. Net als vorige week kregen we de doelpunten te snel en te makkelijk tegen. Dan wordt het vechten de bierkaai.”
Het gebeurt niet veel dat ROAC vier doelpunten om de oren krijgt en de ploeg heeft nu slechts een ploeg onder zich staan op de ranglijst. Een tikje uitzichtloos lijkt het. Wagter blijft optimistisch: ,,Het kan zo maar zijn dat het opeens gaat meezitten en dan kun je zomaar meedoen om een periodetitel. Dat is echt geen gekke gedachte, maar nu hebben we twee wedstrijden achter elkaar waarop het gewoon ongelukkig loopt voor ons. Ik geloof echt in een ommekeer voor ons.”
De thuisploeg mocht dan verloren hebben, maar wat was het mooi in Rijpwetering. Een schitterende accommodatie, veel toeschouwers, een heerlijke sfeer en na afloop een volle kantine zonder gemopper of geklaag. Zo hoort voetbal te zijn.
ROAC-Hillegom 2-4 (0-2). 25. Van Veen 0-1, 40. Van Dongen 0-2, 55. Van Dongen 0-3, 56. Wagter 1-3, 63. Van der Geest 2-3, 71. Van Veen 2-4.
Basisopstelling ROAC: Van der Poel, Van der Meer, Boere, De Haas, Heemskerk, Van der Geest, Wessel van der Poel, Hogenboom, Van As, Koek, De Jong.
Basisopstelling Hillegom: Hogervorst, Tebbens, Van der Neut, Van Dongen, Van Gurp, Niels van Veen, Van Vuren, Mike van Veen, Houtzager, Dedel, Bakkach.
Note redactie: een uitgebreid fotoverslag volgt later vandaag, met dank aan Jan van der Lubbe.
