Voor het eerst sinds de invoering van het vrouwenvoetbal werden alle wedstrijden in het vorige weekend op het hoogste niveau geleid door een vrouwelijke scheidsrechter. Voor Manon Plandsoen (23) was het niet haar eerste optreden in de hoogste rangen, maar ze was niet minder verguld met het feit dat zij FC Twente-Fortuna in goede banen mocht leiden. Volgens de rapporten deed de Voorschotense, die pas verhuisde naar Leidschendam, dat met verve. ,,Daar gaan anderen over. Ik doe gewoon mijn ding en wat ik begrijp gaat dat best goed. Ik probeer mezelf alsmaar te ontwikkelen, omdat ik dolgraag nog verder kom. Een WK is een droom zoals Française Stéphanie Frappart die ooit ook heeft gehad. Die weg is nog heel lang en op dit moment zeker niet realistisch. Mijn ambitie staat in elk geval en zolang ik er plezier in heb, blijf ik gaan voor het bereiken van het allerhoogste niveau.”
Momenteel loopt Plandsoen stage op het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat in Den Haag. ,,Dat bevalt mij prima. Ik heb een hoop vrijheden en het is goed te combineren met mijn hobby. Wel moet ik elke week weer keuzes maken omdat mijn agenda tamelijk vol zit. In de meeste weken ben ik zes dagen met voetbal bezig. Soms moet ik nog opdraven als vierde official en dan kunnen alle dagen geblokkeerd zijn. Er wordt nogal eens geringschattend gedaan over deze werkzaamheden bij de KNVB. Naast het reizen en het fluiten dien ik ook administratie bij te houden m.b.t. zelfreflectie en ontwikkelingspunten. Gesprekken met mijn coach, de sportschool, de trainingen, een wedstrijd fluiten en de komende maanden moet ik bepaalde testen halen. Het gaat allemaal niet vanzelf en ik ontvang er ook enkel vergoedingen voor. Ik doe alles echter met name omdat ik er veel plezier aan beleef. Anders ga je dit niet volhouden op termijn.”
Enkele jaren terug floot de zelfverzekerde maar bescheiden Plandsoen nog in de vierde klasse bij de mannen, maar nu zijn daar tweede en derde klasse bijgekomen. ,,Ontzettend leuk om te doen. Zo floot ik onder meer al een wedstrijd van Docos tegen RVC’33 en fluit ik ook in het Haagse. Dat is soms lastig, maar ik blijf er koel onder. Ik heb geen voorkeuren en het kan alle kanten op. Enkel heb ik aangegeven geen wedstrijd te willen fluiten van de club van mijn vriend. Op zich vind ik het fluiten bij de mannen leuker, omdat daar minder door gemekkerd wordt na een beslissing. Aan de andere kant vond ik het ook heel leuk dat ik vooraf en na de wedstrijd van FC Twente veel positieve reacties kreeg. Veel familie zat ook op de tribune en dat doet mij wel wat. Overigens was mijn eerste wedstrijd bij de vrouwen die tussen VV Alkmaar en Excelsior.”
Droomt ze ervan om Ajax tegen Feyenoord te fluiten. ,,Natuurlijk zou dat ooit eens leuk zijn, maar daar ben ik niet mee bezig. Ik denk dat dit ook nog te vroeg komt. Het is goed zoals het nu gaat. Ik heb al op menig buitenlands toernooi mogen fluiten en dat zijn ook allemaal ervaringen waar je beter van wordt. Ook ben ik af en toe vierde official. Door velen wordt dat niet heel serieus genomen. Ik begrijp van de buitenkant af dat het er wellicht wat suf uit ziet met zo’n bord, maar de taken die er bij horen mogen zeker niet onderschat worden. Je bent de ogen van de scheidsrechter, die nu eenmaal niet alles kan zien. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: je moet plezier hebben met wat je doet. Dat is mijn drijfveer.”
Gezien haar leeftijd lijkt Plandsoen een grote kans te hebben door te groeien in de zogeheten pyramide. ,,Aan het einde van het seizoen wordt de ranking bekend gemaakt en zie je of je een volgende stap kunt maken. Ik hoop op mijn 25ste mijn FIFA-batch te hebben en tegen die tijd zie ik verder wel waar ik sta. Ik heb al diverse keren een rol gehad bij internationale toernooien en zo doe ik steeds meer ervaring op. Tot nu toe mag ik niet klagen en heb ik plezier in wat ik doe. Volgens mij is dat de opmaat naar resultaat.”
