Eerste klasse A (zaterdag)- Als de pupil van de week gelijk krijgt met zijn voorspelling dat keeper Joris van Harmelen de man van de wedstrijd wordt dan weet een buitenstaander vaak al hoe laat het is. De formatie van Alan Campfens had moeite met het spelsysteem van opponent AFC, opererend in een 5-2-3 systeem, en kansen waren voor de thuisploeg schaars. Een puntendeling was over de gehele wedstrijd gezien wel het maximale, de Amsterdammers deden zichzelf tekort maar stegen door dit punt een plek en verlieten hierdoor de laatste plaats.
,,Het lijkt wel een potje zomeravondvoetbal”, was een veelgehoorde kreet vanaf de tribune en dit sloeg voornamelijk op het spel van de gastheer. In de beginfase, en eigenlijk ook wel de gehele wedstrijd, was de wil om te winnen bij de gasten groter dan die bij de Valkenburgers. Kijkend naar de ranglijst niet geheel onlogisch waarschijnlijk, maar het te lage tempo en slordige spel rechtvaardigde de eerdergenoemde kreet.
Het eerste echte gevaar kwam van de rood-zwarten, een schot van Dino Janssen zeilde rakelings langs de kruising. De eerste dreiging vanuit het Valkenburgse kamp was gelijk raak. Na een kwartier spelen kon een inzet van Jaco van der Bent nog door doelman Jesper van der Mark worden gekeerd, maar op de inzet van Joshua Cooper moest hij het antwoord schuldig blijven. In de fase hierna onderscheidde Van Harmelen zich door eerst een kopbal van Quincy Kluivert, inderdaad de zoon van, en vlak daarna een schot van Max de Bruijne te pareren. De volgende 100% kans was ook voor AFC, Michael Sonneborn schoot in een kansrijke positie naast.
De gelijkmaker was op dat moment meer dan verdiend geweest, maar de voorsprong had ook zo maar uitgebreid kunnen worden. Een ingestudeerde vrije trap van Van der Bent bereikte Marc Langeveld, met de borst verlengde hij de bal naar Matthijs de Mooij echter verdween zijn inzet naast het doel. Een omschakelmoment bracht de gelijkmaker, balverlies op het middenveld zorgde uiteindelijk voor een scrimmage in de drukke 16 en het was Janssen die de stand in evenwicht bracht. Het laatste wapenfeit was een steekbal van Langeveld op Van der Bent, zijn inzet verdween over het doel.
De eerste grote kans na rust was voor De Bruijne, geheel vrijstaand voor Van Harmelen kopte hij de bal over de achterlijn. Ondanks dat Valken’68 in de rust kon anticiperen op het spel van de tegenstander veranderde er niet veel aan het wedstrijdbeeld, het spel van de Duyfrak bewoners was stroperig, die van de Amsterdamsche Football Club was fris, technisch en met veel inzet.
Een opvallend moment op driekwart van de wedstrijd, de uitstekend leidende man in het zwart “onderbrak” een veelbelovende aanval van de gastheer door in de weg te staan en de bal tegen hem aangeschoten te krijgen. Tien minuten voor tijd dachten de bezoekers op voorsprong te komen, echter bleek Van Harmelen zoals vaker die middag een sta in de weg te zijn want hij stopte de inzet. Vijf minuten voor het eindsignaal kreeg Sammy Zandbergen nog een mogelijkheid om vanuit een vrije trap iets aan de stand te doen, maar zijn ingestudeerde vrije trap werd helaas door niemand begrepen en zo eindigde de wedstrijd in een gelijkspel. Naar de ranglijst kijkende waarschijnlijk een teleurstelling voor de Valkenburgers, maar na ruim 90 minuten spelen geen gestolen maar wel een gewonnen punt. De meeste teleurstelling zal er bij de gasten zijn geweest, kansen genoeg maar Van Harmelen bleek meerdere keren deze middag een grote sta in de weg te zijn.
Trainer Campfens kon wel leven met het punt en sprak na afloop zelfs over een interessante wedstrijd met de nodige leermomenten. ,,Het klopt inderdaad dat wij ons lieten verrassen door de spelopvatting van AFC, opererend vanuit een 5-2-3 opstelling. Wij weten inmiddels om te gaan met 4-3-3, 4-4-2- en zelfs 5-3-2, maar deze had ik nog niet voorbij zien komen. Sommige mensen spraken na afloop over een slechte wedstrijd van onze kant, daar ben ik het absoluut niet mee eens. Het klopt dat het beter kan en moet, het was van onze kant ook vrij pover maar als trainer en als groep ook een goed leermoment hoe om te gaan met een ploeg die zo speelt. In de rust heb ik wel wat dingen aangegeven, maar vervolgens wisselen zij nog een aantal keer en worden hier zelfs beter van en ook de tweede helft konden wij niet echt grip op hen krijgen. Daarnaast vond ik dat teveel spelers van ons vandaag niet thuis gaven, dat kan en dat overkomt je als ploeg wel eens maar absoluut geen reden voor paniek. Onze serie staat nog fier overeind.”
Tijdens de afterparty met Roos en Toos kwam de verslaggever van dienst nog in gesprek met Warmonder Brian van Noort, vlak voor zijn bardienst. ,,Ik heb het ontzettend naar mijn zin bij deze mooie warme vereniging, speel in de basis bij een eersteklasser dus wat wil ik nog meer? Natuurlijk heb ik er wel eens over nagedacht om terug te gaan naar Warmunda, maar dat is nu nog niet aan de orde dus ze zijn hier nog niet van me af.”
Door dit ene puntje steeg AFC een plek en is rode lantaarndrager af. Zo spelend als zaterdagmiddag moet handhaving geen probleem zijn, echter een ploeg staat niet voor niets op de plek waar ze nu staan. Valken’68 staat in de grote middenmoot en kijkt nog met een schuin oog naar beneden. Als er volgende week van het op de twaalfde plaatst staande SV Die Haghe wordt gewonnen, is het gat met die ploeg negen punten en lijkt handhaving op driekwart van de competitie een feit.
Valken 68 – AFC 1-1 (1-1) 14. Cooper 1-0, 39. Janssen 1-1. Scheidsrechter Beudeker.
Opstelling Valken’68: Van Harmelen, Van Duijvenvoorde, Van Egmond, Van Noort, Redel, De Mooij, Arikan (Erdogan), Zandbergen, Langeveld, Cooper (Van Duijn), Van der Bent (Kuijt).
Basisopstelling AFC: Curiel, De Bruijne, Janssen, Kluivert, Swijghuisen Reigersberg, Sonneborn, Mol, Wooninck, Niehe, Nijpels, Van der Mark.
Foto’s: met dank aan Saam de Mooij
