Eerste klasse B (zaterdag)- In de gezamenlijk uitgebrachte presentatiegids werd er gesproken over een Super League met prachtige regionale affiches en derby’s. Dit gegeven en het feit dat beide opponenten in de eerste speelronde de volle winst wisten te pakken, beloofde vooraf een fraai affiche te worden. De aanwezigen kwamen echter bedrogen uit. In een matige wedstrijd met weinig actie voor beide doelen was het VELO (Verdedig En Loop Op) dat toch met de volle buit terug naar Wateringen kon keren.
De regen die de afgelopen week en ook die ochtend regelmatig viel, bleef gelukkig deze middag weg. En aangezien Valken’68, wellicht tot verdriet van de romantici onder ons, over een kunstgrasveld beschikt hoefde dat geen belemmering op te leveren voor doorgang van deze wedstrijd. Om half 3 blief vervangende arbiter Remon Tulen (eerder aangestelde arbiter Roelof Luinge zei op de ochtend zelf nog af) blies voor het beginsignaal.
Het eerste wapenfeit was voor VELO. Ricky van Mierlo schoot voorlangs. In de 4e minuut was er een artistiek uitgevoerde combinatie tussen Samet Arikan en Stijn Haasnoot waarna de bal voor de voeten van kilometervreter Bart Duiker kwam. Zijn schot verdween echter naast. Na tien minuten was er een scrimmage voor het doel van Valken’68, maar met wat en kunst -en vliegwerk kon de bal weggewerkt worden.
Veel kansen werden er niet gecreëerd in de wedstrijd. Het spel was van beide kanten niet goed en vaak slordig en onnauwkeurig. Gestreden werd er wel om iedere meter. Veel felle duels om de bal maar fair bleef het wel. Na een schot net over van wederom Van Mierlo en een bal die in de kluts via Arikan (fraai weggestoken door gelegenheidsspits Sammy Zandbergen) in de handen van de keeper belandde, leek de wedstrijd op een 0-0 ruststand af te stevenen. Een ongelukkig moment van Joris van Harmelen uit een hoekschop zorgde ervoor dat verdediger Rick Das de 0-1 op het scorebord kon zetten. Dit werd ook tevens de ruststand.
Valken’68-trainer Derek van der Plas over de eerste helft: ,,Ik vond dat we in de eerste helft veel te slordig aan de bal waren. Dat had vooral te maken met de manier van druk zetten dat VELO hanteerde. Agressieve druk vanaf kop middencirkel waar wij als verdedigers niet de rust aan de bal hadden om de vrije man te vinden. Want die was er wel op het middenveld. VELO stond ook compact en konden duels spelen met ons, iets wat zij qua fysiek ook wel graag willen.”
Verdedigend zag Van der Plas dat Valken’68 het soms wat lastig had: ,,Verdedigend hadden wij moeite met het opvangen van hun diepe back, waardoor zij vaak in een 2 tegen 1 terecht kwamen. Maar eigenlijk ook niet veel konden creëren, behalve dan één goede kans waar Joris goed op reageerde. Uiteindelijk hoop je het vol te kunnen houden tot aan de rust, om de mannen tijdens de rust te kunnen instrueren over hoe we het beter zouden kunnen doen. Maar helaas vlak voor rust dat dompertje.”
Na rust geen ander spelbeeld. Een wedstrijd die zich vooral op het middenveld afspeelde en zich kenmerkte door veel foute en onnauwkeurige passes. Een kwartier na rust werd er gewisseld. Joshua Cooper en de (rap) van een blessure herstelde Marc Langeveld kwamen in het veld. Goed nieuws dus voor de Valkenburgers. Langeveld kon zijn vertrouwde plek in de spits weer opzoeken en Zandbergen kon hierdoor weer een linie terugzakken. Kort daarna was het Langeveld die terug kon leggen op Zandbergen maar zijn schot ging over.
Valken’68 begon zich wel wat te irriteren aan de vertragingen van VELO. Maar ook dit zijn professionele zaken waarin je mee om moet te zien gaan en daar is nog altijd een scheidsrechter die de grenzen van het toelaatbare in de gaten moet houden (wat hij uiteindelijk ook deed door totaal zes minuten bij de tellen na de 90 minuten officiële speeltijd).
Valken’68 probeerde nog wat aanvullende impulsen in te brengen door spits Bas van Delft te sturen voor een verdediger en stormram Tom Dijkhuizen, normaliter verdediger, kwam ook nog het veld in om het aanvallende front te versterken. Tot grote kansen ging dit niet leiden op een moment vlak voor tijd na. Een vrije trap van Arikan belandde via een kluts voor de voeten van Van Delft. Maar helaas voor de Valkenburgers kon hij de vorige week succesvolle rol als pinchhitter niet met wederom een goal honoreren.
Desalniettemin bleef Valken’68 met lege handen achter in een wedstrijd die eigenlijk geen winnaar verdiende. VELO zal zich weinig aantrekken van dit gegeven en deze drie punten koesteren.
De Valkenburgse trainer na afloop: ,,Ik heb maar twee kansen voor ons geteld. Eén vanuit een aanval en de ander vanuit een dood spelmoment. Te weinig dus, om aanspraak te maken op een goaltje. Dus werk aan de winkel”, aldus een strijdvaardige oefenmeester.
Volgende week speelt Valken’68 uit tegen Die Haghe. Een traditioneel lastige tegenstander dus zal er uit een ander vaatje getapt moeten worden. Voorschoten’97 kreeg hier al mee te maken en verloor in het Haagse.
Opstelling Valken’68: Van Harmelen, Den Hollander (86. Dijkhuizen), Slootweg, Haasnoot, Kuijt (78. Van Delft), De Mooij, Redel (59. Langeveld), Wietsma (59. Cooper), Zandbergen, Duiker, Arikan.
