Tweede klasse C (zaterdag)- In de zespuntenwedstrijd van afgelopen zaterdag stonden er twee ploegen tegenover elkaar die alleen qua stand op de ranglijst een gelijkenis vertonen, voor de rest gaat iedere vergelijking mank. De ploeg uit De Zilk herbergt een groot aantal voetballers met ervaring op het hoogste amateurniveau, trainen is geen gemeengoed, er rammelt nauwelijks jeugd aan de poort en van een eventuele afdaling naar de derde klasse zal men niet heel lang wakker liggen. De ambitieuze club uit de Mors gruwelt bij de gedachte van een treetje lager en wil zo snel mogelijk bij die onderste plekken weg. Op een dramatisch hoofdveld was combinatievoetbal onmogelijk en dus trad voor de thuisploeg plan B in werking. Na een matige maar wel spannende wedstrijd stond er na ruim 90 minuten voetbal een verdiende 2-1 eindstand op het scorebord.
Na het gebruikelijke aftasten was al snel duidelijk dat het geen middag van verzorgd voetbal zou worden, zowel de thuisclub als de bezoekers hanteerden veelvuldig de lange bal. Beide ploegen hadden ook een aanspeelpunt voorin, bij DoCoS zoals meer voorheen gebruikelijk Christiaan van Empel en bij Van Nispen Jeffrey van der Geest en beiden spelend met het vaste spitsennummer 9. De luchtmachtbrigade bij de Leidenaren was voorin verrassenderwijs versterkt met verdediger Jeroen Boogmans. De intentie van de ploeg van trainer Dennis Olman was vanaf het eerste fluitsignaal dus direct duidelijk.
Het eerste gevaar kwam na tien minuten spelen van de bezoekers. Het schot van Wouter Kok werd uit de hoek getikt door keeper Mitchel van Abswoude. Vlak hierna ontstond een enorme kans voor Boogmans, door de schrik van zoveel ruimte echter te zacht ingeschoten. Halverwege het, ondanks de grote belangen, sportieve duel kwamen de gasten op voorsprong. Dit via een omschakelmoment, een heerlijke steekbal van Stan Damen bracht Van der Geest alleen voor Van Abswoude en die rondde beheerst af. Het onterecht vlagsignaal werd door de uitstekend leidende De Witte genegeerd.
De roodwitten moesten nu komen, kwamen ook wat beter in het spel en de voornamelijk lange ballen lieten heerlijk (lucht) duels zien tussen centrale verdedigers Sven de Ridder en Kars Davina (in de jeugd bij DoCoS gespeeld) enerzijds en Rowin Peet anderzijds. Na iets meer dan een halfuur spelen kwam de gastheer op gelijke hoogte. Een voorzet vanaf de achterlijn door Boogmans werd door de beste man van het veld, Qendrim Gashi, binnengetikt. Het enige noemenswaardige in de eerste helft was nog de wissel van Tygo Groen, de Leidse ziekenboeg werd hierdoor uitgebreid.
De periode vlak na rust was kenmerkend voor de gehele wedstrijd. Weinig voetbal, veel strijd en passie zoals het eigenlijk ook hoort bij een strijd om (weg te blijven van) de onderste regionen. De verwachting vooraf was dat het team van coach Stephan Spruijt het verderop in de wedstrijd conditioneel zwaarder zou krijgen. Het piepte wel maar echt breken deed het niet al moest verdediger Jeremy Degger er wel met bijna kramp vanaf.
Halverwege de tweede helft verzond de ijverige Mitchel Klein een diepe bal op Boogmans en met zijn tweede assist bediende hij maatje Van Empel en was de voorsprong een feit. Voor de statistici onder de lezers, dit was zijn 125ste (!) competitiedoelpunt in het shirt van DoCoS, nacompetitie niet meegerekend. Van Nispen moest nu komen, voerde enigszins de druk ook wel op en gaf hierdoor ook veel meer ruimte weg. De Morsbewoners gingen hier veel te slordig en onrustig mee om, al had het een paar minuten voor tijd wel een katachtige reflex van doelman Sven van Hensbergen op een inzet van invaller Kars Bisschop voor nodig om niet al op rozen te zitten.
Ondanks een aantal hachelijke momenten voor eigen doel werd er niet meer gescoord en bleven de punten in Leiden. Geen oogstrelend voetbal, dit was op dit veld ook onmogelijk, met een plan B en dit heeft uiteindelijk gewerkt.
Uw verslaggever ter plekke wil het verslag positief afsluiten dus wordt eerst de assistent- scheidsrechter van de thuisploeg er uitgelicht. Stond hij bij de 0-1 al niet op een lijn en dacht ik gooi vlag maar in de lucht, vooral in de tweede helft maakte deze man het veel te bont. Hij zag buitenspel wat het op meters na niet was, zag uitballen in het voordeel van zijn eigen ploeg die er niet waren kortom de enige smet op deze mooie voetbalmiddag die niet onbenoemd mag blijven.
Matchwinner Van Empel na afloop: ,,Ik maakte de 2-1 ietwat gelukkig via het been van een tegenstander, maar dat maakt me niet uit want het enige wat telt is de overwinning. Goed voetbal was op dit schandalig slechte veld onmogelijk, dus was er een wat andere speelwijze afgesproken en dan is het natuurlijk lekker dat dit loont.”
Over zijn 125e competitiedoelpunt: ,,Ja dat hoorde ik net, een aardig aantal. Ik speel al vanaf het moment dat ik mocht voetballen bij DoCoS. Natuurlijk heb ik ambitie, maar waarom zou dat niet met deze club kunnen? Er is wel eens belangstelling geweest, maar ik speel liever basis bij een tweedeklasser dan dat ik gehaald wordt voor de breedte bij een eersteklasser.”
DoCoS – Van Nispen 2-1 (1-1) 23. 0-1 Van der Geest, 33. 1-1 Gashi, 66. 2-1 Van Empel. Scheidsrechter M. de Witte
DoCoS: Van Abswoude, Boogmans, Peet, Gashi, Van Empel, De Ridder, Klein, Guijt, Disselveld (Silvester), Groen (Gasamma), Maaskant.
Van Nispen : Van Hensbergen, Hoogkamer, De Ridder, Davina, Degger (Dijkers), Damen (De Kok), Van der Geest, Polman (Annegarn), Zonneveld (Van der Vlugt), Kok, Sukurica (Van der Plas).
Zie hier de volledige fotoreportage met dank aan Jan van der Lubbe:
