In de tweede klasse C bevindt Kagia zich in de onderste regionen. De door blessures geplaagde formatie van coach Hein Leliveld behaalde tot nu toe slechts negen punten uit evenzoveel duels. Dat totaal vergaarden de oranjehemden volledig in eigen omgeving. Aanstaande zaterdag volgt een nieuwe kans om thuis punten te verzamelen. Dan wacht runner-up HVC’10. Linkerspits Tijs van der Schinkel blikt vooruit.
De 24-jarige inwoner van Lisserbroek is een kind van de club, al maakte hij in het verleden wel eens uitstapjes: ,,Ik ben bij de F’jes begonnen bij Kagia en speelde er tot de E1. Ik werd destijds gescout door verschillende clubs en maakte de keuze om bij AZ te gaan voetballen. Dat heb ik ruim twee jaar gedaan. Het vele trainen ging me langzamerhand steeds meer tegenstaan, net als de lange reistijden. Ik kwam van alle spelertjes het verst. Daarnaast moest ik ook steeds vroeg m’n bed uit. Al met al raakte ik langzamerhand het plezier in het spelletje kwijt. Toen heb ik besloten om me te gaan focussen op een maatschappelijke carrière. En wat het voetballen betreft leek het me destijds een goed idee om bij FC Lisse in de C’tjes op een redelijk niveau te gaan spelen. Dat was halverwege het seizoen. Maar de KNVB stak daar een stokje voor. Dat zou competitievervalsing zijn. Te gek voor woorden eigenlijk. Bij Kagia mocht ik wel gaan ballen, dus dat heb ik toen nog een half jaar gedaan. Daarna volgde dan toch de overstap naar Lisse. Daar heb ik uiteindelijk twee seizoenen gespeeld. Ik ging de gemoedelijkheid van mijn oude cluppie en de vrienden die er speelden steeds meer missen en besloot daarom me weer bij Kagia aan te melden.”
In het seizoen 2018/2019 beleefde de teruggekeerde Van der Schinkel met zijn vereniging een absoluut hoogtepunt. Met een voorsprong van achttien punten op het als tweede geklasseerde Pancratius uit Badhoevedorp werd Kagia ongeslagen kampioen van de derde klasse. Het was een jaargang waarin de linkerspits maar liefst 27 maal scoorde. De promovendus had het daarna moeilijk op het hogere niveau. Door corona eindigde de competitie na zeventien duels. Op dat moment bezetten de Lisserbroekers een degradatieplek. De jaargang erna telde slechts twee ontmoetingen en die eindigden beide in een gelijkspel. En nu is het dus opnieuw oppassen geblazen voor Van der Schinkel en de zijnen. ,,We hebben aan het begin van het seizoen niet echt een doelstelling uitgesproken, maar we willen ons natuurlijk wel graag handhaven. Het zou mooi zijn als we bij de eerste vijf of zes zouden kunnen komen, maar dat lijkt op dit moment niet reëel. Het liefst nemen we ruim afstand van de ploegen die op een degradatieplek staan. Hoe dan ook, als we aan het einde van de rit daar boven staan is het okay”, vertelt Van der Schinkel.
,,In deze klasse wordt er vaak fysiek gespeeld en daar hebben wij het moeilijk mee. We zijn wat dat betreft te veel jongetje en te weinig man”, vervolgt hij. ,,Toch beschikken we in ons team wel over diverse gasten die hoger zouden kunnen spelen. Zij blijven omdat ze de club een warm hart toedragen. En verder doen we er elke wedstrijd alles aan om punten te halen. We verzaken niet. Al moet ik over mezelf wel zeggen dat ik bij een achterstand van 2-0 of 3-0 het koppie een beetje laat hangen. Dat zit in me. Trainers proberen al zes, zeven jaar tot nu toe vergeefs me daarbij te helpen. Maar gelukkig heb ik ook pluspunten. Ik ben een creatieve speler met een goede actie in huis en ik kan een goaltje maken.”
Dat laatste lukte Van der Schinkel, in het dagelijks leven werkzaam bij Van Wezel Accountants in Rijnsburg en daarnaast bezig met het afronden van de studie accountancy aan de Hogeschool Amsterdam, dit seizoen nog niet al te vaak. Zijn teller staat op twee. Desondanks prijkt zijn naam bovenaan in het LAV-spelersklassement van de tweede klasse. ,,Dat doet me goed. Fijn dat er niet alleen gekeken wordt naar wie de doelpunten maakt. Als je bij ons speelt krijg je als aanvaller per wedstrijd ook maar een enkele kans.”
Voor wat betreft de komende ontmoeting met HVC’10 bewaart Van der Schinkel goede herinneringen aan de eenmalige kennismaking met de ploeg uit Hoek van Holland: ,,Twee jaar geleden wonnen we uit met 2-5 van ze. Dat schept hoop. Maar ik neem aan dat er wel het een en ander bij ze gewijzigd zal zijn. Ze hebben op UVS na de minste verliespunten. Dat we thuis spelen is wel een voordeel. Het in groten getale aanwezige publiek kan dan toch voor een boost zorgen. En ons vertrouwde kunstgrasveld ligt ons ook beter dan gewoon gras. Daarnaast is een aantal van onze geblesseerde spelers op de weg terug en wellicht inzetbaar. We zijn al met al zeker niet kansloos.”
