Veel regionale clubs hebben de deur van het zondagvoetbal achter zich gesloten en stapten over naar de zaterdag. Na dit seizoen neemt de vlucht nog meer toe en er resteert Sporting Leiden weinig anders dan de zondagtak, prestatief gezien, af te sluiten. Wim Pikaar, voorzitter van de fusieclub en jaren daarvoor trots op ‘zijn’ FC Rijnland op de zondag, heeft een kraakheldere verklaring.
,,Toen de samenwerking met VV Leiden beklonken was en we aan een nieuw avontuur begonnen, was het de bedoeling om minimaal nog vijf jaar door te gaan met een zaterdag-en zondagafdeling. In de loop van de tijd merkten we al dat er sprake was van een ‘oneigenlijke concurrent’ binnen de vereniging. Vooral in de twee laatste seizoenen, mede door Corona, werd het schrapen op de zondag en ging er waardevolle energie verloren. Dat was natuurlijk ook van kracht voor de staf. Door de beslissing van de KNVB om horizontaal te mogen overstappen, zijn heel veel verenigingen overstag gegaan met het gevolg dat er straks maar in een beperkt aantal klassen competitievoetbal gespeeld kan worden in West 2. Het gevolg daarvan zou zijn dat Sporting veelal de provincie uit zou moeten. Spelers zitten daar niet op te wachten. Het lost meer reistijd, de benzineprijzen rijzen de pan uit en we werken niet met vergoedingen. Het bestuur heeft meerdere gesprekken gevoerd met de spelersgroep en het werd snel duidelijk dat er geen draagvlak meer was om door te spelen op zondag. Let wel, de anderen senioren blijven lekker ballen op die dag en zo blijft het op de tweede dag van het weekend beregezellig bij ons.”
Vervolgend: ,,Voor wat betreft de ambities wordt de aandacht geheel verlegd naar het zaterdagvoetbal. Natuurlijk is ook op die dag gezelligheid ons handelsmerk, maar straks zijn de randvoorwaarden zo ingericht dat we het vizier richting de tweede klasse kunnen richten. Er staat dan een grote selectie voor 1 en 2 en vanuit de JO17, JO19 en Onder 23 moeten er spelers door gaan stromen. Opgeteld bij pakweg acht spelers die van de zondag naar de zaterdag verkassen, ontstaat er nieuw elan binnen de club. Die wens was ook neergelegd door de staf van de zaterdag, Huig Jan Heeringa en Cor Varkevisser, en op deze manier zijn we er samen uitgekomen. Op deze wijze hebben we ook zo goed als alle spelers kunnen behouden voor de club. Er is veel dynamiek ontstaan door de gesprekken met alle selectiespelers. Dat geeft een boost richting het nieuwe seizoen, hoewel het natuurlijk wel zaak is dat de zaterdagtak zich veilig zal spelen in het restant van het lopende seizoen. We hoeven straks niet meer op twee gedachten te hinken, maar de club gaat er wel in meerdere opzichten op vooruit. Uiteraard zullen we straks wel op een waardige wijze afscheid nemen van het prestatieve zondagvoetbal. Er staat een knalfeest gepland. Dat is ook wat de achterban verdiend.”
Ondertussen is Sporting Leiden onderweg om de grootste Leidse club te worden. ,,Dat is geen doel op zich, maar de club neemt inderdaad wel steeds grotere vormen aan. Op de zondag hebben we straks nog steeds zes of zeven seniorenteams en daarmee zijn we een van de grootsten uit de regio. We beschikken al over achttien jeugdteams en die worden aangestuurd door zeer betrokken mensen met visie over het spel en hoe de club het ingevuld wil hebben. Totaal zitten we al op veertig teams en de groei is er nog niet uit. Het levert echter wel capaciteitsproblemen op en daar zijn we ook druk doende mee.”
Pikaar stipt aan dat de fusie een succes is gebleken. ,,En dat is niet vanzelfsprekend in Leiden, zo weten we. Het is enkel wel jammer dat de toegezegde steun vanuit de gemeente nog uitgebleven is. Vooralsnog hebben we alles zelf betaald. Door de groei binnen de club moet ons kunstgasveld worden vervangen, is er behoefte aan meer kunstgrasvelden en zijn we toe aan ledverlichting. Onze velden worden intensief belast. Andere clubs zijn al wel geholpen, terwijl wij enkel maar groeiende zijn en we wellicht de grootste club gaan worden van Leiden. We spelen weliswaar niet op het hoogste niveau, maar we zijn wel de best georganiseerde en daar mogen we niet enkel trots op zijn maar ook durven uit te spreken. Ik spreek echt van rechtsongelijkheid wat dat betreft. We rekenen nergens op, maar hoop wel dat er ‘iets’ tegenovergesteld wordt. Wij hebben tenslotte onze nek uitgestoken voor het project ‘Voetbal Vitaal’. De gemeente zou best veel waardering mogen opbrengen voor hetgeen we hebben neergezet. Enige hulp zou wenselijk zijn. We hebben al zoveel zelf opgeknapt.”
