Nacompetitie- Waar diverse andere clubs mogelijk drie wedstrijden moeten spelen in het kader van de promotie-/degradatieregeling was het voor de zondagtak van Voorschoten’97 gelijk een finale. De winnaar van de tweekamp tussen de Voorschotenaren en Oosterhout zal volgend seizoen in de tweede klasse spelen. Het niet bepaald imponerende Oosterhout trok uiteindelijk aan het langste eind. Bij Voorschoten realiseerde men zich na afloop dat men een eenmalige kans had gemist.
Glen Mulder draaide er niet omheen: ,,Misschien was het de spanning die een rol speelde, maar we waren gewoon niet scherp genoeg. Bij dat doelpunt van Oosterhout; de bal die door stuitert en we kijken gewoon toe hoe die gast raak schiet. Gewoon slecht verdedigd, anders kan ik niet zeggen. Ook op het middenveld en in de aanval waren we niet onszelf. We speelden de lange bal en dat was niet de bedoeling. Of de stevige wind een rol speelde die dwars op het veld stond? Ik geloof het niet, zij hadden daar net als wij last van. We waren gewoon niet aan het voetballen met z’n allen.”
Geen uitvluchten, geen excuses bij de centrale verdediger, maar een kritische analyse die hout sneed. Voorschoten was zichzelf niet. Aanvallend kon het duo Roy Elligens en Melle Rekvelt geen enkele vuist maken. Tekenend was het feit dat doelman Valentijn Hermans van Oosterhout pas vijf minuten voor tijd zijn eerste redding moest verrichten na een kopbal van invaller Justin Aschman. Aan de andere kant kon keeper Chris van der Mijn evenmin terugkijken op een drukke middag.
Oosterhout had een paar spelers in het veld staan die individueel soms aardige dingen lieten zien, maar eenmaal voor het doel sloeg de onzekerheid toe. Liever gaven ze de bal aan een medespeler waardoor de defensie van groengeel eenvoudig de situatie weer onder controle kreeg. Zodoende bleef het spannend tot in het in de ruim bemeten extra tijd.
Trainer Dennis Luhulima windt er evenmin doekjes om: ,,In de eerste heft vond ik ons matig, we durfden niet te voetballen. In de tweede helft ging het beter, maar we konden geen vuist maken tegen een team dat echt niet beter was dan wij. Aan de andere kant, dit toetje hadden we niet verwacht, maar we staan hier wel in Rotterdam in een wedstrijd om promotie af te dwingen. Tuurlijk wilden we allemaal graag winnen, maar we moeten verder kijken dan deze wedstrijd alleen. Ik ben geweldig trots op deze selectie. We hebben stappen gemaakt in de organisatie. Deze groep wil graag en soms moet ik ze zelfs afremmen. Deze groep blijft denk ik bij elkaar, misschien komen er een paar spelers uit de jeugd bij. Nu ben ik even teleurgesteld, maar ik ben supertrots als je kijkt wat we bereikt hebben.”
Mulder wil ook niet te lang stilstaan bij de teleurstelling van de verloren finale: ,,Ik denk dat we een heel goed seizoen hebben gedraaid. Het is een groep jonge gasten met wat meer ervaren krachten. Die tweede plaats was een verdienste van het hele team en staf. Daar ben ook ik trots op.”
Geen tweede klasse voor Voorschoten’97, maar als de selectie inderdaad intact blijft met wat versterkingen gaat de ploeg zeker weer voor een plekje in de top van de derde klasse in district West I.
Voorschoten’97-Oosterhout: 0-1 (0-1) . 13. Van Helvoort 0-1.
Basisopstelling Voorschoten’97: Van der Mijn, Van der Born, Mulder, Oerlemans, Adriaanse, Hogewoning, Van de Wijngaard, Rebergen, Elligens, Rekvelt, Van Aken.
Basisopstelling Oosterhout: Hermans, Van Helvoort, Arizi, Coeraadts, Van Pelt, Van Strien, Abjy, Millenaar, Asrih, Schepers, Abdoulaije.
Fotoreportage van Voorschoten’97:
