Het heeft iets weg van een romantisch jongensboek. Het eerste elftal draait niet lekker, scoort maar moeizaam en het degradatiespook bevindt zich niet ver van het sportpark. Zou een speler uit een vriendenteam niet even kunnen bijspringen die voorheen geen moeite had om het doel te vinden? Het is het verhaal van Roodenburg en Marvin Bok (zijn roepnaam, in het paspoort staat Mark Vincent). De oud-spits werd eerder al benaderd om bij te springen, maar de zelfstandige timmerman had het te druk met werk, zijn hobby’s en hij voetbalde voor de fun in een team dat op vrijdagavond zeven tegen zeven speelt. Toch kwam het ervan. De net 39-jaar geworden aanvaller speelde mee tegen Kickers’69 en Woubrugge en scoorde in beide duels twee keer en er werd gewonnen. In twee andere duels verscheen ‘Bokkie’ ook aan de start en ook die duels leverden de volle winst op.
Roodenburg werkte zich zo op en leek op weg naar het sein ‘veilig’. Tegen Woubrugge en LSVV’70 verloor de Leidse ploeg echter onlangs en dus zijn er nog steeds zorgen. Bok was er in die potten niet bij. ,,Zou het er mee te maken hebben? Nee joh, ze kunnen het echt wel zonder mij af. Ik heb begrepen dat de nederlaag tegen Woubrugge niet nodig was en afgelopen zaterdag al helemaal niet. 2-0 voor en zat kansen. Ik speel in principe enkel in thuiswedstrijden mee, maar afgelopen vrijdag had ik opeens veertig graden koorts en bleek ik een infectie te hebben. Ik had graag meegedaan, maar dat was natuurlijk niet wijs. Door een kuurtje gaat het weer een stuk beter en eigenlijk wil ik zaterdag tegen SJZ uit wel meedoen. Ik help het team en de club graag. Eerder was hier nog wel eens stront aan de knikker, maar het positivisme viert al jaren hoogtij en ik vind het ook leuk om weer in 1 te ballen. Wel ben ik twee keer zo oud dan de meesten, maar het lichaam wil gelukkig nog wel. Ik ben niet erg blessuregevoelig en nu kan het nog. Ik weet ook wel dat het een keer echt over is. Nu kan onze zoon Justin (15, speelt bij Docos) nog met zijn vrienden komen kijken, net als mijn eigen vrienden en dat maakt het extra leuk. Als ik dan speel wil ik nog wel van waarde kunnen zijn, want anders neem ik de plek in van een andere jongen die ook graag wil spelen. Als het eenmaal zover is dat ze echt zeggen ‘wat doet die opa erbij’ dan weet je hoe laat het is.
Hij doet het voor ‘zijn’ club, maar zeker ook voor Nouri (Essaoui). ,,Hij vroeg het mij en tegen hem kon ik eigenlijk geen nee zeggen, want hij is dag en nacht voor de club bezig en goud waard voor Roodenburg. Verder kan de overwegend jonge groep heel aardig ballen. Mo Maatoug is bijvoorbeeld een creatieve speler die het spel goed doorziet. We hebben vlotte buitenspelers, echte handenbinders. En zo is er nog wel meer kwaliteit aan boord.”
De club uit Noord speelt nog zes wedstrijden waarin het zich moet gaan veilig spelen. SJZ (uit) is dus de eerste horde en daarna volgen Kickers’69 (u), Meerburg (t), Football Factory (u), Bernardus (t) en afsluitend uit tegen Koudekerk. ,,Ik gok dat we met minimaal nog twee overwinningen op zak verzekerd blijven van de vierde klasse. Deze club mag ook niet afzakken, want er wordt juist op een intense manier gewerkt aan verdere opbouw. Straks echt wel zonder mij en dat is natuurlijk geen issue. Biljarten blijf ik in elk geval wel doen op de club.”
Archieffoto: W. Devilee.
