Karel Caron stond dik 25 jaar als trainer voor de troepen. Bij Lisser Boys, UDO, Duinoord, TAVV, SCW en Woubrugge. Als gediplomeerde Oefenmeester Assistent Betaald Voetbal (zo heette dat in de 60-er jaren) boekte hij de nodige successen. Karel pakte periodetitels en promoveerde een aantal malen.
Geen wonder dat de geboren Hagenaar werd uitgenodigd op te gaan voor de cursus Coach Betaald Voetbal. Waarom sloeg hij dit aanbod af? Wat heeft hij met namen als Rob Baan, Jan Rab, Han Berger en Bert Jacobs? Waarom kan zijn naam in een adem genoemd worden met die van Leo Beenhakker, Guus Hiddink en Henk Westerhof?
Karel Caron moet veel te vertellen en uit te leggen hebben!
De thans in Hoogmade woonachtige Karel Caron heeft voor de afspraak bekend terrein gekozen. Sportcomplex De Zijl in Leiden. Karel, rondborstig, breedgeschouderd, is een veelzijdige (sport)held die het ruimschoots toekomt in de schijnwerpers van Leidenamateurvoetbal te worden gezet.
Na enige aandrang stuurde hij ter voorbereiding op het interview enige foto’s. Op een daarvan zit hij in de dug-out met de voorzitter van TAVV, die – hoe is dat mogelijk? – ook de elftalleider van het vlaggenschip is. Zijn naam: Cees van Dijk. In het dagelijks leven succesvol makelaar in onroerend goed en suikeroom van de in 1949 opgerichte Ter Aarse voetbalvereniging.
,,Het klopt dat men het vreemd vond dat Cees zijn functie van voorzitter combineerde met die van elftalleider”, legt Caron uit. ,,Voor mij was dat gewoon, vanzelfsprekend zelfs. Van Dijk sponsorde TAVV waar hij kon, maar bemoeide zich geen moment met opstellingen en de wijze waarop ik de selectie voorbereidde op wedstrijden. Onze samenwerking was uniek.”
Caron heeft tweemaal aan het roer gestaan van TAVV, 6 en 4 jaar, en was 3 jaar coördinator. Het aantal keren dat een coach na jaren weer terugkeert bij een club om de selectie onder zijn hoede te nemen, is zeldzaam. ‘Good old days’ komen doorgaans nooit meer terug, een comeback loopt op een fiasco uit. Bij Karel verliep het voorbeeldig, hij plakte zelfs na te zijn afgezwaaid als trainer, er drie jaar als coördinator aan vast. Niet verbazingwekkend dat hij ‘de beste herinneringen aan TAVV’ bewaart, waar trainer Niels Slottje na dit seizoen stopt. Hij kiest voor zijn gezin en werk.
Altijd paraat
Iedere Leidse sportbestuurder kent Karel Caron. Decennialang bekleedde hij de functie van Manager Sportaccommodaties bij de gemeente Leiden. Hij en zijn collega’s waren – zo had Jan Duivesteijn, indertijd de hoogste ambtenaar Sport in Leiden hen voorgehouden en laten zien – altijd aanspreekbaar in de kantoren van het Sportbedrijf aan de Smaragdlaan. Voorzitters en andere bestuurders van de sportclubs wisten mannen als Duivesteijn, Caron, Van der Luit blindelings te vinden. Ze kwamen, meestal na hun dagelijkse arbeid, ‘aanwaaien’, altijd met vragen over en verzoeken voor hun ‘cluppie’. Namen? Dick Barnhoorn (toen nog De Sleutels), Flip Massaar (LFC), Piet Biegstraaten (DoCoS), Bart van Leeuwen (UVS), Phil Verstraaten (Lugdunum). ,,Ze kwamen nooit voor zichzelf, nee de club ging hen aan het hart, daar kwamen ze voor pleiten”, vertelt Karel. ,,Ze vonden een gewillig oor bij het Sportbedrijf en wisten dat ze waar mogelijk op onze medewerking konden rekenen.”
Een heel verschil met nu. Bij wie bestuurders zich nu moeten melden is een ‘crime’. Het Sportbedrijf bestaat niet meer, afdelingen zijn verspreid over de stad, ambtenaren zijn na 17.00 uur niet meer bereikbaar of aanspreekbaar.
Een heel verschil met jaren geleden, toen bezoeken aan bijvoorbeeld het door Aad van de Luit geïnitieerde Sportcafé en vergaderingen en gesprekken in de avonduren onderdeel van het dagelijks werk waren. Er is geen betrokkenheid voor.
Ambitieus
Karel Caron werd na zijn diensttijd door Joop van der Reijden, voorzitter van de Leidse Zwemclub en de Leidse Sportfederatie, naar de Sleutelstad gehaald. De linkspoot begon bij Celeritas Den Haag, waar zijn vader ooit het doel verdedigde en Piet Groenendijk eenmaal het Nederlands Elftal haalde, excelleerde daar als linksbuiten en linksbinnen en werd vervolgens gevraagd voor de (betaalde) A-jeugd van ADO. Daarna rondde Caron zijn CIOS-opleiding met mooie cijfers af, met volleybal en badminton als bijvakken en voetbal als specialisatie. Van der Reijden, later staatssecretaris op het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur (het sportdepartement) zag het zitten in de ambitieuze in 1943 geboren Hagenaar. Een juist oordeel. Caron zou zijn hele werkzame leven als ambtenaar trouw zijn aan Leiden. Hij noemt dat lange dienstverband met de bevordering van de amateursport als hoofdtak ‘mijn roeping’.
Namens de gemeente had hij de sportaccommodaties in zijn portefeuille, de zwembaden en de sporthallen. Hij heeft bijna 40 jaar rondgelopen op voetbalvelden, hij kende elke grasspriet.
Het contact met clubbestuurders koesterde Caron. Daarnaast lag zijn liefde bij de ‘voetballerij’. Toen hij na Lisser Boys (3 jaar), UDO (2 jaar), Duinoord (3 jaar) voor het eerst aantrad bij TAVV, schreef het clubblad onder het kopje ‘nieuwe trainer’: ‘Voor het nieuwe seizoen is de heer K. Caron als trainer aangetrokken. Hij wil via een A- en B-selectie het seniorenvoetbal vanuit de basis, de jeugd, opbouwen. Deze opbouw dient gestoeld te zijn op discipline en motivatie.’
Harmonie
,,Klopt helemaal”, zegt hij. ,,Doorstroming, daar gaat het om.” Wanneer hij een ‘andere’ trainer is, zit het in de benadering van spelers. Caron heeft altijd gezocht naar de combinatie persoonlijke benadering/harmonie. ,,Om meer van de mannen te weten te komen, begon ik altijd met individuele gesprekken. Wat kan ik van hen verwachten, wat verwachten ze van mij? Hoe zitten ze karakterologisch in elkaar? Hebben ze problemen? Wat zijn de hobby’s? En mij konden ze ook alles vragen. Zo ontstaat er een vertrouwensband. Ik ben altijd recht door zee geweest.”
Niet komen trainen ? Dan op de bank beginnen! Tenzij er een valide reden voor die absentie gegeven kon worden. Karel nam de spijbelaars altijd eerst even apart en gaf hen de gelegenheid om hun verhaal te doen.
,,Het gaat altijd om een binding met spelers”, laat hij optekenen. ,,Daar nam ik altijd de tijd voor. Ik wilde alles weten over hun wel en wee. Dat waren doorgaans lange maar vruchtbare avonden. Na trainingen was ik de laatste die naar huis ging en bracht soms nog een speler naar de kazerne in Leiden.”
Wanneer een vaste kracht het qua prestatie een paar weken liet afweten, zette Caron hem niet direct uit het elftal. ,,Wanneer er onder de maat wordt gepresteerd, is er iets aan het handje. Door met zo’n jongen te praten, kun je achter de oorzaak komen en samen naar een oplossing zoeken. Dat was mijn werkwijze.” Met tal van intern opgedane vaak hilarische ‘Wist u datjes’ in het clubblad over zijn manschappen werd de saamhorigheid bevorderd.
De Zijl/De Vliet
Bij de clubs waar hij werkte, werden spelers nooit betaald. Puur amateurisme. Ja, een sponsor wilde weleens een etentje aanbieden of de rekening voor een outfit betalen. De hoofdtrainer werd maar matig gehonoreerd. Caron noemt bedragen, maar ziet ze liever niet gepubliceerd.
Graag praat hij over de samenwerking met de sportwethouders Dick Tesselaar en Alexander Pechtold. Met de eerste werd het multifunctionele complex De Zijl, met binnen- en buitenbad en een sporthal als vervanging van de Groenoordhallen, en zwembad De Vliet gerealiseerd. Met Pechtold kwam de turnhal in de Merenwijk tot stand. Ook animeerde en voerde de huidige D66-voorman de nodige fusiegesprekken. Hectische tijden waren dat, waar veel gevraagd van manager Caron.
Hij is er best trots op dat er een pleintje binnen De Zijl naar hem is vernoemd. Terecht. De goed geconserveerde pensionado heeft het nog druk genoeg. Hij is lid van de Commissie Schoolsport, trekt de kar van de Zwemvierdaagse en heeft zitting in de Dorpsraad van Hoogmade.
Verder volgt hij de loopbaan van zijn zoon Wilfried en kleinzoon Govanny, die bij MMO als trainer actief is. Dan zijn er nog kleinkinderen die het bij DOSR en MMO erg naar de zin hebben. Ja, en het gaat op zaterdag weer kriebelen bij Karel Caron. In de 2e klasse ontmoet TAVV clubs als DoCoS, UVS, RCL, Valken’68, Lugdunum en Voorschoten’97. Dat zijn leuke wedstrijden voor wie van voetbalemotie houdt.
,,Ik ga toch weer eens kijken”, belooft hij. Er schuilt echter een gevaar, Caron kent zichzelf: ,,Ik ga me weer gauw met het spelletje en alles er om heen bemoeien. Moet ik voor uitkijken.”
Maar wat had Karel nou met mannen als Rob Baan, Jan Rap, Han Berger en Bert Jacobs? ,,Met hen zat ik op de cursus Oefenmeester Assistent Betaald Voetbal. Rob Baan was mijn slapie.” En die anderen? Leo Beenhakker, Guus Hiddink en Henk Westerhof? ,,Die jongens hebben ook CIOS doorlopen. Zo blijkt dat die opleiding een uitstekende basis is om door te groeien.”
Scans en actuele foto’s J.P. Kranenburg
Foto 3 generaties Caron Iris Fotografie
 (1).jpg)
