Deze keer staat de in Oegstgeest woonachtige Erwin Theunissen centraal. Ik spreek hem na een hartelijke ontvangst aan de eettafel in zijn gezellige woning. Deze week staat de voormalig selectiespeler van ASC centraal. Aangezien hij het voetbal niet los kon laten richtte hij zich na zijn actieve periode als speler op de arbitrage. Niet zonder succes want de aimabele Theunissen is bij voetbalverenigingen een graag geziene gast. Aan de eettafel in zijn gezellig ingerichte woning deed hij zijn verhaal.
De start
De geboren Amsterdammer groeide voor een deel op in Apeldoorn waar hij lid was van de vereniging Robur et Velocitas. Daar floot hij als 11-jarige al bij wedstrijden van F-(O8) en E-(O10) en later de D-(O12) jeugd. Hij deed dit gedurende een jaar of vijf waarna het gezin verhuisde en hij stopte met fluiten
Toen Theunissen zich in Oegstgeest vestigde werd hij lid van ASC waar hij uitkwam voor de A-selectie. Na zijn periode als selectiespeler speelde hij gedurende een jaar of tien in het vierde elftal. Aangezien dit elftal voor haar thuiswedstrijden zelf voor een scheidsrechter moest zorgen floot hij regelmatig een wedstrijd en dan vooral wedstrijden tegen teams die als lastig werden beschouwd.
Zijn kinderen werden lid van UDO waar hij gedurende enkele jaren jeugdtrainer was. Al snel werd hem gevraagd om af en toe een jeugdwedstrijd te fluiten en aangezien hem dat goed afging en hij er duidelijk plezier in had duurde het niet lang voor hij werd benaderd om ook wedstrijden bij de senioren te fluiten. Hij bleek aanleg voor het fluiten te hebben zodat hij uiteindelijk ook werd ingezet bij oefenwedstrijden van de selectieteams en bij wedstrijden in de bovenbouw van de jeugd. Het was de periode dat Theunissen ‘gepakt’ werd door het scheidsrechtersvirus.
Ervaring
In 2016 startte zijn scheidsrechterscarrière; hij hing hij zijn kicksen aan de wilgen en richtte zich helemaal op het fluiten. Het beleid bij UDO was dat clubscheidsrechters de cursus Verenigings Scheidsrechters volgden wat Theunissen dan ook in 2017 deed. Het fluiten beviel hem zo goed dat hij wilde kijken waar zijn plafond lag. Daarom besloot hij in 2019 zijn SO III diploma te gaan behalen waarna hij zijn intrede deed in het arbitrage corps van de KNVB.
Om zo goed mogelijk voor de dag te komen trainde hij twee keer in de week bij de Scheidsrechtersvereniging Leiden e/o. Daarnaast deed op eigen initiatief een paar keer per week aan hardlopen. Dit fanatisme brak hem op want zijn knie werd daardoor dusdanig belast dat hij noodgedwongen anderhalf jaar moet revalideren. In april 2022 was hij blessurevrij en floot hij zijn eerste wedstrijd Koudekerk-SJC.
De interactie met de spelers en het betrokken zijn bij het mooiste spelletje dat er volgens hem is gaf hem zoveel plezier dat hij er weer vol voor ging. Theunissen maakte het daaropvolgende seizoen promotie, behaalde zijn diploma SO II en bereikte groep ZASF waar hij ook dit seizoen is ingedeeld.
Competenties
Na enig nadenken geeft hij aan dat fitheid, duidelijkheid en het uitstralen van rust maar ook het uitstralen van plezier eigenschappen zijn waar een scheidsrechter over moet beschikken. Daarnaast zijn een goede spelregelkennis en spelinzicht van belang. Theunissen sluit af door op te merken dat scheidsrechters zich voortdurend moeten beseffen dat zij een dienende functie hebben en spelers moeten faciliteren om ‘de wedstrijd van hun leven’ te kunnen spelen.
Stijl van arbitrage
Theunissen staat er om bekend dat hij van mannelijk en snel voetbal houdt. ‘Ik ben net Bas Nijhuis, ik fluit nergens voor’ houdt hij de ploegen wel eens gekscherend voor. In het veld is hij supergoed benaderbaar, investeert hij in een goed contact met spelers waarbij hij vaak een begripvolle of humorvolle opmerking gebruikt. Hij durft te laten voetballen, kijkt een duel eerst aan en past dan waar mogelijk de voordeelregel toe.
Waar hij zijn stijl in het begin van zijn carrière nog wel eens aanpaste wanneer hij een rapporteur had, doet hij dit tegenwoordig absoluut niet meer. ‘Rapporteur of niet, ik heb geleerd om mezelf te blijven’ zegt Theunissen. ‘Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik soms verrast word door hetgeen de rapporteur heeft waargenomen terwijl ik daar een andere beleving bij heb’.
Arbitrage in NL
Bij zijn bezoeken aan de wedstrijden van Ajax ziet Theunissen zijn collega’s uit het betaald voetbal soms meerdere keren per seizoen fluiten. Hij is daarbij vooral gecharmeerd van Edwin de Graaf die rust uitstraalt, gedegen en stabiel overkomt en in een wedstrijd niet te betrappen is op welke vorm van marchanderen dan ook.
Inspanningen
Theunissen is lid van de Scheidsrechtersvereniging Leiden e/o maar neemt geen deel aan de trainingen. Zijn conditie houdt hij op peil door meerdere keren per week te wielrennen en de sportschool te bezoeken. Daarnaast gaat hij regelmatig naar de fysiotherapeut en werkt hij op diens advies dagelijks thuis oefeningen af om zijn knie zo stabiel mogelijk te houden.
Hij houdt niet alleen fysiek van een gedegen voorbereiding maar bereid zich ook op wedstrijden voor door de websites van beide clubs te raadplegen en op diverse regionale voetbalsites de verslagen van hun eerdere wedstrijden te lezen. ‘Ik lees en beluister alles’ zegt hij lachend.
Steun vanuit het thuisfront is voor een scheidsrechter onontbeerlijk. Daar heeft Theunissen niet over te klagen. Zij begrijpen hoeveel plezier en energie het fluiten hem oplevert. Met zijn kinderen, waarvan één zoon in de selectie van LSVV’70 speelt, en een vrouw die hem niet alleen ondersteunt maar ook na zijn lange revalidatieperiode aanmoedigde om het fluiten weer op te pakken en af en toe een wedstrijd bijwoont, prijst hij zich dan ook gelukkig.
Ambities
Theunissen voelt zich goed thuis op het niveau waarop hij actief is. Een promotie naar een hogere groep lijkt hem wel leuk maar hij gunt de promotie ook aan jongere scheidsrechters. ‘Een goede en lekkere wedstrijd fluiten waarbij na afloop ook de verliezende partij tevreden is over zijn leiding’ heeft hij daarom wekelijks als doelstelling. In de wedstrijd stelt hij voor zichzelf persoonlijke doelen gericht op het ‘volgen’ van het spel en ‘groot te communiceren’, waarmee hij bedoelt dat zijn beslissingen over het hele veld duidelijk en begrijpelijk zijn.
Onvergetelijke ervaringen
Tot dusverre heeft Theunissen voor, tijdens en na de wedstrijd geen echte negatieve ervaringen opgedaan. ‘Of het moet die wedstrijd zijn waarvan ik na afloop besefte dat ik me had laten beïnvloeden door dingen van buitenaf waardoor ik een aantal dingen niet goed heb gedaan. Daar ben ik wel even goed ziek van geweest’ aldus Theunissen.
Er zijn meerdere momenten die voor hem onvergetelijk zijn zoals de nacompetitiewedstrijd Naaldwijk-Vredenburch die hij met neutrale assistenten mocht leiden. Of, aangezien hij een goed contact met spelers erg belangrijk vindt, het moment dat een aanvankelijk onbenaderbare, ontevreden en mopperende speler van VELO (Wateringen) met weinig respect voor de arbitrage in de loop van de wedstrijd hem op een open en respectvolle manier aan begon te spreken en zelf grapjes tegen hem begon te maken.
Tot slot
Voor de ontspannen ogende en vlot van de tongriem gesneden Theunissen is het fluiten meer dan een hobby; het is zijn passie. Hij haalt er energie en voldoening uit en, ondanks dat hij een prachtige tijd als actief speler heeft gehad, zegt dat hij achteraf gezien jaren eerder scheidsrechter had moeten worden. Misschien wel daarom begeleidt hij, naast zijn eigen actieve carrière, bij FC Oegstgeest scheidsrechters die door de vereniging ingezet worden en is hij gestart met de opleiding ‘Docent Arbitrage’ van de KNVB.
Als hij met hetzelfde enthousiasme en overtuiging scheidsrechters opleidt als hij zijn wedstrijden fluit kan het niet haast anders dan dat hij in de toekomst een aantal goed opgeleide en gemotiveerde scheidsrechters aflevert.
SCHEIDSRECHTERSPASPOORT
Naam: Erwin Theunissen
Woonplaats: Oegstgeest
Leeftijd: 56 jaar
Privé: Gehuwd; 3 kinderen 19/23/25
Beroep: Commercieel specialist Microsoft
Functie: KNVB scheidsrechter
Groep: ZASF
Scheidsrechter sinds: 2016
