De krakerrr van de week: Laakkwartier-Stompwijk’92

Krakerrr van de Week- Ook dit seizoen wordt er wekelijks een Krakerrr van de Week gepubliceerd. Soms zelfs twee. Dat kan gaan om een stadsderby, streekderby, burentwist, topper, een kelderwedstrijd of er wordt om een andere reden gekozen voor schijnwerpers op 1 of 2 (of dus meerdere) regionale clubs. Onze redactie begrijpt dat er elk weekend meer wedstrijden van formaat op de rol staan, maar er moet nu eenmaal een keuze worden gemaakt. In elk geval wordt er door onze redactie rekening gehouden met het door de club gekozen pakket en daaraan gekoppelde mogelijkheden. De nieuwe keuze is gevallen op Stompwijk’92, dat naarstig op zoek is naar de eerste zege van het seizoen.

Het lijkt erop dat Stompwijk’92 grote moeite  heeft aan te haken bij het niveau van de tweede klasse. De promovendus vergaarde slechts één puntje en kreeg een paar zware nederlagen te incasseren: 6-3 bij Altior en thuis 2-5 tegen KDO. Zondag bewees de ploeg in het laatste deel van de wedstrijd tegen koploper Foreholte dat het men de opponenten wel degelijk zeer moeilijk kan maken. Dat merkte ook TAC’90, toch een titelkandidaat, in de eerste wedstrijd. De Hagenaars wonnen vier van de vijf wedstrijden en speelden  slechts eenmaal gelijk: precies, tegen Stompwijk’92. Zondag reist de Ploeg van Erik van Manen af naar Den Haag om de handschoen op te nemen tegen Laakkwartier.

Promotie/degradatievoetbal: met bloed, zweet en tranen..

,,Kansen die onze tegenstander kreeg in de derde klasse werden vaak niet benut, nu wel. Dat is een van de grote verschillen sinds we gepromoveerd zijn. Daar moeten we met z’n allen aan wennen.” Aan het woord is Rick Luiten van Stompwijk’92. De routinier kent dit niveau uit de tijd dat hij nog bij UVS speelde. ,,,Het gaat allemaal een of twee stapjes sneller. Voor de meeste jongens is dit nieuw en het vraagt om aanpassing. In de wedstrijd tegen TAC lieten we zien dat we prima kunnen meekomen. Ook tegen Foreholte toonden we aan dat we het in de tweede klasse voetballend aan kunnen. Ook aan het mentale aspect moet gewerkt worden; bij een onverwachte of snelle achterstand laten een paar jongens de kop hangen. Dat moet er uit. We moeten met het hele team tegenslagen kunnen opvangen en collectief kunnen knokken.”

Dat Stompwijk’92 dat vermogen bezit werd zondag nog eens duidelijk: de mouwen werden opgestroopt, de tegenstander uit Voorhout hing in de touwen, maar ging net niet knock-out. ,,Daarom weet ik ook zeker”, zo gaat Luiten verder, ,,dat we zondag Laakkwartier kunnen pakken. De punten komen vanzelf wel, geloof me nou maar.”

Als het over Stompwijk’92 gaat lijkt het wel eens of de ploeg maar twee spelers heeft: Nick Ammerlaan en Enrico Geus. Een centrale spits als Luiten, die onnoemelijk veel werk verzet en onder andere koppend het de tegenstander moeilijk maakt, wordt nogal eens vergeten. Luiten hierover: De klasse van die twee is duidelijk. Zij steken er bovenuit denk ik en we kunnen niet zonder hen. Aan de andere kant: zij kunnen ook niet zonder ons. Het is een wisselwerking waarbij we van elkaar profiteren.”

Een doekje voor het bloeden. Luiten maalt niet om een tikkie links of rechts..

Als nieuweling in deze afdeling zijn de tegenstanders vanzelfsprekend onbekend. ,,Klopt, zo ken ik Laakkwartier ook niet. Zij kennen ons echter ook niet en omdat we laag staan kan men ons wel eens onderschatten. Dat zou ons wel goed uitkomen.Terugkijkend op de wedstrijd tegen met name Altior zat het simpelweg tegen. Aan alle tegenslagen komt echt wel een eind. Kijk eens naar vorig jaar. Toen stonden we met de kerst ergens onderin de middenmoot geloof ik. Daarna hebben we niet meer verloren. De resultaten tot nu toe zeggen weinig. Stompwijk komt echt wel terug.”

Luiten moet smakelijk lachen als hij hoort dat ‘Poortpraat’ een voorwoord in het programmablad van de club door sommigen serieus genomen wordt. ,,Haha, de positie van onze trainer ter  discussie? Onrust in de groep? Wij zijn een vriendengroep en we zijn samen opgegroeid in Stompwijk. We vinden voetbal vreselijk leuk, maar kunnen tegelijk relativeren. Er zijn belangrijkere dingen in het leven. Ik kan zo’n stukje prima waarderen hoor. Een beetje zelfspot en dollen hoort ook bij voetbal vind ik.”

In Laakkwartier treft Stompwijk een subtopper. Het zou mooi zijn voor de club en de mannen van Van Manen als daar een fraai resultaat wordt behaald. Het vertrouwen kan dan groeien, maar dat het een zwaar seizoen is en zal blijven mag niet als een verrassing worden gezien.

Ruud Fraij
Ruud Fraij
Geboren in 1951 in Leiden, oud-docent Nederlands en Engels, ZZ fan en mag graag snookeren, reizen en een IPA drinken. Dierenliefhebber. Vanaf dag een betrokken bij LAV onder andere als verslaggever. Voetbal is een belangrijke bijzaak in het leven en relativeren de hoofdzaak. Via LAV krijgt het regionale voetbal de aandacht die het verdient.

Laatste nieuws

Mede mogelijk gemaakt door

Voor de laatste updates!

Volg ons op social media!