Het begon allemaal in september vorig jaar. Hij kreeg last van zijn lies. ,,Het werd per wedstrijd erger. Op een gegeven moment had ik zoveel last dat ik mij liet wisselen. Heel erg pijnlijk en gevoelig was mijn lies. Er bleek een scheurtje in te zitten. Ik heb vijf à zes weken niet kunnen spelen.’’
Daarna hervatte Schaddé van Dooren weer vol vertrouwen de trainingen. ,,Ik heb nog een aantal wedstrijden gespeeld voordat de winter aanbrak. Je traint en speelt dan toch minder. Onlangs gingen we wel voetbalsquashen. Dat liep nogal verkeerd af. Ik scheurde mijn achillespees. Het moest gehecht worden en ik moest een nachtje in het ziekenhuis overnachten. Ontzettend balen natuurlijk. Inmiddels zit ik dus in het gips. Nog vier weken en dan mag het er af. Dus het duurt nog wel even voordat het helemaal is hersteld.’’
Schaddé van Dooren komt dus niet meer in actie dit seizoen. ,,In het begin dacht ik: ik ga er mee stoppen. Maar na twee weken miste ik het voetbal ontzettend. Ik kan gewoon niet zonder voetbal, merkte ik. Daarnaast ga ik regelmatig kijken en dan wil je graag het veld in. Laatst tegen Roodenburg (0-0, red.) voelde ik mij gewoon machteloos. Op dat moment denk je dat je wel wat kan inbrengen.’’
,,Wat wel fijn is, is de betrokkenheid van het team. Na mijn operatie kwamen er een paar gasten even langs om een kijkje te nemen hoe het met mij ging. En ook als ik kom kijken, maken ze altijd even een babbeltje. Ik kijk uit naar volgend seizoen.’’