Het had in theorie een letterlijk en figuurlijk zonnige dag voor de Vogels kunnen worden. Maar de praktijk wees anders uit. Geen winst bij Haaglandia/ Winston en geen verlies van de concurrenten Swift en Zwaluwen ’30. Het moeizaam behaalde 1-1 gelijkspel houdt in dat aanstaande zaterdag bij winst op Alexandria ’66 op eigen bodem de kampioensvlag misschien zal kunnen worden gehesen.
Bij verlies of gelijkspel van Swift uit bij DSO zou dit zo maar kunnen maar dan moet Zwaluwen ’30 dit in Amsterdam bij WV-HEDW ook doen. Bij een overwinning van één der achtervolgers gaat het feestje (voorlopig) nog steeds even niet door.
Waren de mannen van Hein van Heek dan toch te gespannen? Aan het vertoonde spel te zien wel. Vloeiende combinaties waren op één hand te tellen, maar de lange bal des te meer. Het ontbreken van Mitchel Beijersbergen en Orlando Ouwehand, beiden geblesseerd, mag niet als excuus gelden. Hun vervangers, de beide routiniers Eef Schoneveld en Hendrik van Beelen zijn bepaald niet de minsten die het team completeerden. Het team dat moeite had om het spel te maken en in de gastheren een gedreven opponent vond. Zij streden immers om uit de promotie/degradatiezone weg te blijven. Het werd een open wedstrijd waarin de Vogels onder hun normale niveau bleven. Daar waar het middenveld vaak door de rood-witten in dit seizoen werd geregisseerd, was er vandaag niets van te herkennen. Weliswaar vergoedde de spanning veel maar dat was slechts een lichte compensatie voor hetgeen de Rijnvogel-supporters naar Rijswijk waren getogen.
Een compliment aan de thuisclub dat van meet af aan een meer gedreven indruk maakte en veel duels won. Op basis van inzet en karakter behaalden zij een verdiend punt. In de openingsfase toonden de blauwe Hagenezen c.q. Rijswijkers al dat zij er vol in gingen. Hun sterke start werd al vroeg beloond. Andreas Stam verloor op snelheid van André Rumampak, moest hem laten gaan en de voorzet werd knap door Rachid Bouyaouzan binnen gekopt. Zo, die hing! Voor zover de Vogels tot dan toe nog niet in hun spel waren gekomen, deed deze tegenvaller er geen goed aan om het vertrouwde ritme terug te vinden. Daartoe liet een gedreven thuisclub hen ook niet in de gelegenheid. Zij wonnen op punten met felheid en snelheid. Pas tegen het halfuur waren daar de eerste mogelijkheden voor de Vogels maar de inzet van Thomas Dijk werd door de uitstekende Nicky van Sprang uit de kooi getikt.
Toch kwam de gelijkmaker. En zomaar uit de lucht vallen. Een geblokte bal op het middenveld zeilde de vrije ruimte in en Martin Onderwater liet het leer na een stuit met een fraaie boog in de touwen ploffen. Even leek het er op of de Vogels door deze treffer een boost kregen, maar die was van korte duur. Want zij mochten zich gelukkig prijzen dat in een flipperkastsituatie de bal niet achter Peter Messemaker belandde en van de lijn werd gehaald. Attent uitlopen van Messemaker voorkwam vervolgens dat de pauze met een achterstand in zou gaan.
Na de thee bleef de balans in evenwicht al leken de rood-witten optisch een klein en kortstondig overwicht te hebben. Hendrik van Beelen probeerde het met een omhaal en schoten van Joey Zandbergen, Yuri Guyt en Pieter van den Breggen waren te zacht om Van Sprang de zenuwen te doen laten krijgen. Aan de overzijde had Andreas Stam een lastige middag met de snelle en behendige Boukari tegenover zich. Gelukkig voor de Vogels voorkwam Messemaker met een knappe redding een inslag van deze buitenspeler.
Het bleef meer spannend dan fraai. Dat is vaak zo in duels waar voor beide teams de nodige belangen op het spel staan. In de slotfase leek dan toch eindelijk de mogelijkheid daar om de rood-witten alsnog naar de 1-2 te schieten. Van den Breggen – vrij gespeeld – haalde de trekker echter te gehaast over en tilde in kansrijke positie het leer over. Gelukkig was goalie Messemaker bij het scheiden van de markt attent om een scherp ingeschoten bal uit de hoek te halen, anders had het zomaar 2-1 voor de thuisclub kunnen worden. Het bleef dus bij 1-1. Een belangrijk en verdiend puntje voor Haaglandia en een lichte teleurstelling in het Katwijkse kamp.
De champagne ontkurken werd nog even uitgesteld. Misschien aanstaande zaterdag tegen Alexandria ’66 maar dat is ook weer theoretisch. Dan moet alles goed vallen. Zelf winnen en beide concurrenten verliezen. Anders wordt het weer een weekje het geduld bewaren.
FC Rijnvogels: P.Messemaker, J. Zandbergen, E.Schoneveld, K.Wijmer, A.Stam. P.v.d.Breggen, S.v.d.Horst, Y.Guijt (80. W.v.Wijk), M.Onderwater, H.v.Beelen, T.Dijk.
 (1).jpg)
