De bezieling leek bij de Vogels na een rumoerig weekje weer teruggekeerd. Deltasport – een immer lastige opponent – heeft het aan den lijve ondervonden. Na een 1-0 ruststand (doelpunt van Carl Krayenoord) werd het nog ongemeen en onnodig spannend in de slotfase van weliswaar geen sprankelend, maar wel spannende pot die door referee Fokker uitstekend in goede banen werd geleid. Het ondanks de tegenvallende prestaties weer hondstrouwe aanwezige publiek, heeft kunnen ervaren dat voor het eerst dit seizoen de nul door de Katwijkse afweerlinie werd vast gehouden. En dat is, na de hartverwarmende inzet die de rood-witten aan de dag legden, het tweede positieve pluspunt na een duel wat in de slotfase alle kanten op kon. Pas in de 87e minuut kon de bevrijdende 2-0 op het scorebord oplichten. Aan de basis hiervan stond invaller Emiel Buntsma, die niet aan scoren toe kwam, maar wel de subtiele aangever was na opbouwend werk van Mo Modou. Mitchel Beijersbergen liet doelman Tobias Duifhuizen tevergeefs naar de hoek vliegen. Luttele minuten later was het weer Buntsma die de opgekomen Yuri van Es in stelling bracht en de centrale verdediger schoof beheerst nummer drie in de touwen.
Een en ander was het gevolg van de ruimte die de Vlaardingers bij het scheiden van de markt aan de thuisclub boden. Zij waren immers op jacht naar de gelijkmaker. Maar het motto: ‘Vrouwen en kinderen eerst’ was een heilig gegeven bij de gastheren, die na in voorgaande ontmoetingen in de slotfase alsnog met lege handen achterbleven, het heilige vuur om te winnen nu uitstraalden. Deltasport spits Martijn Hoek had voordien verzuimd om zijn hoofd wat doeltreffender tegen een panklare voorzet van rechts (de gevaarlijke Donephan Ligeon) te plaatsen, anders zou de 1-1 mogelijk de match nog hebben doen kantelen. Hoek miste en werd naar de kant gehaald. Een volgende kopstoot van de Delta voorwaartsen werd door de degelijk keepende Martijn Zwaan onschadelijk gemaakt. Hij hield zijn team in de race. Ook de linies voor hem met Dirk Varkevisser (Man of the match), Stefan Schaafsma, Yuri van Es en Wesley van Wijk gaven geen krimp. Evenals de immer hard zwoegende Sander van der Horst die weer de nodige kilometers zwoegend heeft afgelegd.
Eigenlijk had direct na de thee de 2-0 al moeten vallen. Mitchel Beijersbergen manoevreerde zich in schietpositie en had kunnen afdrukken. Bij twijfel niet inhalen, werd bij twijfel niet uithalen. Hij schoof onzuiver voor waardoor Michael Miranda niet kon afronden. De snelle Miranda was overigens vandaag toch niet gelukkig in de afwerking waartoe hij enkele riante mogelijkheden kreeg en onbenut liet. Zijn acties smoorden in schoonheid of werden door Duifhuizen onschadelijk gemaakt. Een op het oog lijkend moment voor een strafschop werd door de soeverein leidende leidsman Fokker weggewuifd. Het was Miranda vandaag niet vergund om te scoren. Zelfs nadat hij Mitchell Drooduin volledig had uitgekapt liet hij de touwen wel bollen, maar deze waren van het zijnet.
Derhalve bleef het op De Kooltuin tot aan het scheiden van de markt buitengewoon spannend. De markt waar uiteindelijk de thuisclub de beste zaken deed door de twee eerder vermeldde assists van Emiel Buntsma die zijn waarde als stand-in volledig waar maakte. De ‘dode vogeltjes’ waren weer opgeveerd en vlogen naar hun derde (verdiende) thuisoverwinning. Goed voor drie broodnodige punten die het voordien schamele totaal weer wat opvijzelden. Nodig omdat de ‘staartconcurrenten’ zich vandaag ook flink roerden. Is de lente op een onnatuurlijk warme novemberdag voor de Rijnvogels eindelijk aangebroken?
Bron: Piet van Kampen, FC Rijnvogels
Interview met FC Rijnvogels assistent-trainer trainer Marchel den Haan {saudioplayer}https://k003.kiwi6.com/hotlink/ki1dav10t2/marchel_den_haan_rijnvogels_5_nov_2011.mp3{/saudioplayer} | |
|
{artsexylightbox picasaUser=”[email protected]” picasaAlbum=”Rijnvogels_5_nov” }{/artsexylightbox}