Dit seizoen kwam centrale verdediger Sven Verlaan uit voor UVS. Daarmee kwam een wens in vervulling om met zijn broer Lars te spelen. De broers gaan evenwel na dit seizoen weer uit elkaar. Verlaan, die overkwam van VVSB, heeft in FC Rijnvogels toch weer een club gevonden op een hoger amateurniveau. Zoals bekend spelen de Katwijkers in de hoofdklasse. Reden voor onze redactie om deze mutatie even te voorzien van een kort vraaggesprek.
,,Eigenlijk is deze voetballoze tijd beslissend geweest voor mijn keuze. We spelen al ruim twee maanden niet door het virus en in die tijd ben ik gaan nadenken en evalueren. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik het goed naar mijn zin had bij UVS en dat het niet aan de organisatie ligt rondom het voetbal dat ik toch elders ga spelen. Wel moet ik zo eerlijk zijn door te stellen dat de stap terug van de tweede divisie naar de tweede klasse te groot is geweest. Ik heb me best wel veel geërgerd aan bijvoorbeeld de arbitrage. Die irritatie zag ik niet meer zitten. Twee weken terug is er contact ontstaan tussen FC Rijnvogels en mij. Ik heb telefonisch contact gehad met Huig Hoek (TC, dit seizoen nog assistent-trainer, red.) en de nieuwe trainer Thomas Duivenvoorden. Dat waren zeer constructieve gesprekken. Daarna ben ik op de club geweest en kwam het eind vorige week rond. Misschien is de verplaatsing van mij verrassend te noemen voor sommige mensen, maar als je 26 bent moet je ook reëel kijken naar de mogelijkheden die je dan nog hebt om op hoger niveau te kunnen gaan spelen.”
Vervolgend: ,,Ik was destijds heel blij dat ik bij UVS terecht kon. Niet dat ik per se weg wilde bij VVSB, want daar speelde ik zeker na de winterstop zo ongeveer alles. De combinatie met mijn maatschappelijke loopbaan was echter beter te combineren en ik had al veel contact met Mat de Tombe en Lucas Riethoven en dat is enkel maar beter geworden. Verder stond er een hele leuke spelersgroep en met Lars samen spelen was voor mij ook heel belangrijk. We waren goed bezig en misschien had er promotie ingezeten. Dat zullen we helaas nooit weten. Voordat er een kruis ging door het seizoen stonden we derde en hadden we moeten spelen tegen Valken’68. Daar had onze inhaalrace kunnen starten. Verder waren we ook nog actief in de beker. Het is doodzonde dat er zo een einde aan is gekomen. Misschien was ik bij promotie wel gebleven. Voor nu sta ik echter achter mijn beslissing want FC Rijnvogels is, zo hoor ik van veel mensen, een warme club. Ik denk ook dat er veel overeenkomsten zijn met VVSB. Dat neemt niet weg dat ik UVS wil bedanken voor de fijne tijd en de inzet van de mensen rondom de selectie. Ik gun ze net als Valken’68 promotie en ik geloof erin dat UVS op een zeker moment zelf hoofdklasse waardig kan zijn. Nu de beslissing genomen is, ben ik weer fris in het hoofd en heb ik zin in deze nieuwe uitdaging.”
