‘Groot, klein, talent, geen talent, bruin, blank, rood of zwart, rijk of niet, hier is iedereen gelijk. En wat minstens zo mooi is? Je kunt hier een leven lang MMO-er zijn. Vanaf de mini’s tot op gevorderde leeftijd, ook of juist wanneer je geen competitie wilt spelen.’ Dat zegt Joep van Rijn, hij is de kersverse voorzitter van voetbalvereniging MMO. Hij is nog geen dertig jaar, maar met een voetbal-cv waarmee je voor de dag kunt komen. Aan de vooravond van de viering van het 75-jarig bestaan is LeidenAmateurVoetbal te gast op het sportpark in Hoogmade.
Het is een heerlijke zomeravond, het autoritje door de polder naar de bestemming achter Molen De Heerlijkheid, is er een uit het boekje, een beetje vakantie. De LAV-verslaggever neuriet erop los. Daar bij die molen, die mooie molen, een walsje. De schapen in de wei liggen tevreden uit te buiken. De geur van pas gemaaid gras vermengt zich met de lucht van gier. Vanaf de parkeerplaats, ter grootte van een voetbalveld, dus royaal genoeg om een tot de nok met gemotoriseerd publiek gevuld sportpark een royale, gastvrije plek te bieden, is het knallen tegen ballen, afgewisseld met aanmoedigende kreten als “hier, hier”, “koppen” en “hij hangt”, duidelijk hoorbaar.
Het mag weer, na anderhalf jaar onthouding: samen er lekker tegenaan. Zijn de trainingen al hervat? Nee, zegt Joep: ‘Deze jongens konden niet wachten, ze komen uit zichzelf een balletje trappen.’ Joep, tamelijk lang, geen grammetje vet te veel, open blik en voortdurend glimlachend. Vader Kees (64), door Karel Caron, ooit hoge sportambtenaar bij de gemeente Leiden en vele jaren lid van MMO’s Technische Commissie, noemt hem “een van de iconen” van de in 1946 opgerichte voetbalvereniging.
Ook Kees schuift aan in de rijk met foto’s uit de roemrijke clubgeschiedenis behangen bestuurskamer. Zo hoort de ruimte waar clubleiders ideeën pingpongen, een biertje drinken en bovenal de club in de vaart der volken opstuwen eruit te zien. Vergeelde foto’s, krantenknipsels met “hoera”-koppen in chocoladeletters en met bloed, zweet en tranen bevochten trofeeën die glimmend en glanzend in gelid staan te pronken. Daarvóór heeft de vader van drie dochters en een zoon, de grasmat op zijn knieën liefdevol geaaid.
‘Drie velden, echt gras, ze liggen er als groene lakens bij, grassprieten geen centimeter te hoog,’ klinkt het met terechte trots. ‘Alles wat je hier ziet wordt door ons zelf bijgehouden en onderhouden, door vrijwilligers.’ Dochter Anouk schiet bij ontstentenis van de LAV-fotograaf, de beelden die interviews als deze rijkelijk larderen. Dat betekent “eeuwige roem”, die laat ze zich niet ontnemen.
Loyale leden
De coronaperiode heeft ook MMO danig geraakt. Hoe houd je de leden in zo’n voetballoos tijdperk aan de club verbonden? Je hebt niets te bieden, je mag immers niets. Dat doet de vraag rijzen: waarom wel 32.000 toeschouwers bij PSV en hooguit 750 bij een eendaags festival? De spuugspettertjes vliegen in het rond, besmettingen zijn niet uitgesloten. En waarom mogen cluppies als MMO geen wedstrijden spelen en niet trainen? Daar komen geen hordes mensen in of langs het veld. Van Rijn senior noch junior hebben daar een verklarende antwoord op.
‘Geen enkel lid heeft ondanks de pandemie de club de rug toegekeerd,’ vertelt Joep. ‘Dat zegt veel over de band met MMO. Ook heeft niemand contributie teruggevraagd. Het besef dat de club niets aan die Covid-19 kan doen en daar in financieel opzicht geen dupe van mag worden, leefden heel sterk. Dat getuigt van loyaliteit.’
Graag had MMO het 75-jarig bestaan luisterrijk gevierd, met een feestweek bij voorbeeld. Door Corona kan daar niet van komen. ‘Geen nood’, roept hij uit. ‘We laten dit feit niet ongemerkt voorbij gaan. Door het komend seizoen heen organiseren wij een aantal evenementen om de driekwart eeuw luisterrijk te vieren.’ Wie, wat, waar, waarom en wanneer? Daar komen vader en zoon later op terug.
Kantelpunt
Eerst naar het seizoen 2011-2012, dat werd bekroond met het onder oefenmeester Ben Stukart behaalde kampioenschap. Het eerste kampioenschap sinds 1975, zonder één keer te verliezen; de 5e triomf sinds de oprichting. Joep was eerder die 22ste april 2012 kampioen geworden met het 2e elftal. Vader Kees? Hij stond 2×90 minuten te genieten langs de lijn. Maar liefst twee kampioenschappen op één dag, dat is uniek. Wat vaak gebeurt na zo’n hoogtepunt is, dat clubs het in de hogere regionen moeilijk hebben. Van de 4e naar de 3e klasse is een flinke stap. Er wordt sneller gevoetbald, dikwijls ook steviger gespeeld.
Dat de gepromoveerde vereniging dan terugvalt naar het voormalige niveau, is geen uitzondering. Ook geen drama. Bij tal van clubs gaan prestatie en plezier hand in hand. Ook bij MMO is de sfeer een van de bepalende factoren. Dus terug naar de 4e klasse betekent niet het einde van de wereld. Het is wel een kantelmoment. Ook bij en voor MMO. Paul Wolvers vindt het na 10 jaar tijd de voorzittershamer over te dragen en de andere bestuurders speelden met dezelfde gedachte. Tijd om na te denken over de vraag: hoe nu verder? De club staat op een kruispunt. Tijd voor nieuw élan. Maar hoe? Mannen/vrouwen staan niet te trappelen om toe te treden tot een bestuur.
‘Daar zijn redenen voor,’ weet Joep. ‘We leven in een ikke-ikke-ikke tijdperk. Verder hebben mensen het druk, met hun gezin, werk en andere interesses. Verder zien ze op tegen de tijd die een bestuursfunctie in beslag neemt.’ Geen wonder dat de zoektocht naar nieuwe bestuursleden een lange weg is. Dat vraagt tijd en geduld. Hoe krijg je een bestuur bij elkaar, dat zich voor langere wil binden en enthousiast inzetten? Mensen die bij elkaar passen, elkaar ook motiveren en niet bij het minste geringste de handdoek gooien. Corona bracht uitkomst.
Nieuw hoofdstuk
In de afgelopen 18 maanden, met Corona als valse noot in 3-dubbel kwadraat, is er onnoemelijk veel gebeurd, volop gesproken over nieuwe stippen aan de horizon, overleg gevoerd met kandidaat-bestuurders. Vele uren zijn daar in gaan zitten. Niet tevergeefs. Het is gelukt. Onder leiding van een 7-tal bestuurders, allen met neuzen dezelfde kant op, gaat een nieuw hoofdstuk beginnen in de geschiedenis van MMO.
Joep van Rijn: ‘Het bestuur is een mooie mix geworden van mannen en vrouwen, van onder en boven de 30 jaar.’ Hun namen en taken? Hetty Zandbergen (secretaris, haar zoon speelt bij de club), David van der Laan (penningmeester), Roy den Dubbelden (voorzitter Commissie Voetbalzaken, eerder Technische Commissie genoemd), Linda van Tol (ook verzorgster bij het 1ste), Peter Bax, Tjeerd van der Ploeg (allen bestuursleden) en voorzitter Joep van Rijn. Deze 7 hebben elk een eigen portefeuille, met afgebakende vrijheden om zelf beslissingen te nemen. Grotere, voor de club verdergaande onderwerpen worden in het bestuur besproken. Consensus daarover is zo belangrijk.
Terwijl Kees en Joep er ook nog in slagen om het verloop van FC Luzern-Feyenoord te volgen en Guus Til nu al uit te roepen tot de publiekslieveling van het nieuwe seizoen, gaat Joep na een hoeraatje voor de 2-0 voor de Rotterdammers, verder: ‘Wij met ons 7 kunnen niet alle taken tot in detail zelf uitvoeren. Daarom hebben wij voor een gebouw gezorgd met daarin zeven bedrijven en eenzelfde aantal commissies. In elke commissie heeft een bestuurslid zitting. Een garantie voor korte lijnen.’
Zo is er een commissie Evenementen, een commissie Kantine, een commissie Velden en Gebouwen, enzovoorts. Voor een organisatie als deze is niet zomaar besloten. Er is over vele nachten ijs gegaan. En… de leden van MMO zijn in de stadia die tot deze geoliede – en in feite nieuwe – verenigingsvorm heeft geleid, betrokken geweest. ‘Niet fysiek helaas,’ merkt Joep op. ‘Dat mocht niet, van enige versoepeling van maatregelen was geen sprake. Dat betekende dat er per video overleg moest plaats vinden en vergaderd moest worden. Ook dat was nieuw voor ons.’
Dan blijkt hoe flexibel MMO-ers zijn: ‘Verdraaid, waar ik eerst een beetje tegenop zag, werkte. Het liep allemaal gesmeerd. Het 7-man/vrouwschap werd als bestuur gekozen; de leden gingen voluit akkoord met de nieuwe opzet.’ Dat alles hield in, dat de leden daarin een belangrijke rol vervullen. Er wordt van hen gevraagd daadwerkelijk te participeren in de groen/witte vereniging. ‘Nee,’ laat Joep optekenen, ‘alleen hier gezellig een balletje trappen is niet voldoende. Er moeten taken als vrijwilliger worden ingevuld en uitgevoerd.’
Dat betekent: kantinediensten draaien, meewerken aan veld- en complexonderhoud (maaien, lijnen trekken). De lijst van werkzaamheden is lang en laat zien dat alles vlot kan lopen wanneer iedereen zijn schouders eronder zet. Vrijwilligerswerk, geen vrijblijvend werk. Kees en Joep knikken instemmend en merken op: ‘Natuurlijk kan het voorkomen dat een bestuurs- of commissielid of vrijwilliger door bepaalde omstandigheden moet afhaken. Verhuizing, studie, een andere baan. Daar is begrip voor. Toch vragen wij nadrukkelijk dit vroegtijdig te melden, opdat wij niet voor vervelende verrassingen komen te staan en tijdig voor vervanging kan worden gezorgd.’
2021-2022
Wanneer er zich geen calamiteiten voordoen en nieuwe virusvarianten Hoogmade, Zuid-Holland, Nederland voorbijgaan, lijkt er binnenkort te kunnen worden begonnen aan het seizoen 2021-2022. De club is er klaar voor. Hoofdtrainer John van Berkel kan met een complete selectie, deels aangevuld met verse spelers, aan het werk. Van hoog tot laag heeft men er zin in weer de wei in te gaan. ‘Ze zijn zo gretig,’ weet Kees. ‘Je hebt het zelf vanavond kunnen zien.’
Met welke verwachtingen gaat MMO het jubileumseizoen in? Kees, die op 15-jarige leeftijd al wedstrijden floot, jarenlang in het vlaggenschip van MMO speelde, de diploma’s Oefenmeester 3 en 2 bij docent Ruud de Groot behaalde, clubs als Bernardus, Kickers ’69, Nicolaas Boys, Alkmania, SJZ (jeugd en hoofdmacht) trainde en zijn carrière afsloot bij MMO: ‘Wij zijn hier niet van hoog van de toren blazen, dat laten wij aan anderen over. Wanneer wij ergens bovenin het linkerrijtje kunnen meedraaien, doen wij het goed.’
Dat lijkt mogelijk. De selectie blijft in tact en bestaat uit de volgende acteurs: Albin van Wieringen, Danny Hoogenboom, Dirk Zwaan, Erik Schaddé van Dooren, Frank Vlieger, Jeffrey van der Meer, Jelle van Tol, Jelle Visser, Jeroen Disseldorp, Kelvin van der Geest, Len van der Hoorn, Leroy van Goozen, Levi Overduin, Martin Bax, Mikey van der Meer, Mike van der Star, Ricardo Ouwerkerk, Richard Bakker (overgekomen van ARC en terug waar het begon), Rudolf Bax, Thomas Bakker, Toon Disseldorp, Bart Zandbergen. Ingedeeld in de 4e klasse zaterdag KNVB West 2 wordt het een feest aan streekderby’s. Penningmeester David van der Laan zit zich al te verkneukelen. Hij verwacht veel publieke belangstelling, die voor elk voetbalspektakel eerst een gang langs het hok van de kaartverkoper moet maken. Kassa!
Het nieuwe seizoen zal worden opgeluisterd door tal van Jubileum Activiteiten. De komende weken zal worden aangekondigd worden wanneer het Jubileumboek 75 Jaar MMO zal worden gepresenteerd. Het boek met prachtig beeldmateriaal, feitjes, verhalen, met liefde en vlot geschreven door Frans Witteman, krijgt een harde kaft. Het is een absolute must have voor iedere (oud-) MMO-er. ‘Nee, niet alleen voor hen,’ zegt Witteman. ‘Het is een boek voor alle voetballiefhebbers, die geïnteresseerd zijn in voetbalgeschiedenis.’ Wervend: ‘Het wordt een boek dat je steeds weer te hand neemt en glimlachend doorbladert.’ 75 Jaar MMO kost slechts € 15,00 en kan nu al besteld worden via: [email protected]! Graag met vermelding van naam en telefoonnummer. Wees er snel bij, de oplage is beperkt.
Een grappige herinnering van Kees en Joep van Rijn (MMO in West 1) en een anekdote uit het boek 75 Jaar MMO:
BSM, DIO, DSK, DSS, HBC en NFC zijn een paar verenigingen waartegen MMO in 2017-2018 moest spelen. De club was ingedeeld in 4E (West 1). Noord-Hollandse clubs, totaal onbekend bij MMO. Dat betekende uitwedstrijden naar Bennebroek, Nieuw-Vennep, Haarlem, Heemskerk, Amstelveen, Santpoort en Zwanenburg. Behoorlijke afstanden en ook kostbaar wanneer er in meerdere auto’s naar toe moest worden gereden. De spelers opperden gekscherend om samen een spelersbus aan te schaffen. Helaas was dit een te dure aangelegenheid. De busreis is er wel gekomen naar de wedstrijd Terrasvogels 1 – MMO 1. Niet één maar 2 overvolle bussen met MMO-ers reisden af naar Santpoort-Zuid.
Anderhalf uur lang werden de manschappen toegezongen. Het werd een legendarische wedstrijd die eindigde in 2-2. Dé perfecte uitslag voor een waar volksfeest, en dat werd het tot in de late uurtjes. De mensen van Terrasvogels vertelden dat ze dit nog nooit hadden mee gemaakt. Het was een prachtige afsluiting van een jaartje voetballen in West 1. Maar één seizoen vonden ze bij MMO wel genoeg. Het jaar erop werd het weer West 2.
‘Op zaterdagavond 9 juni 1958 speelde MMO 2 op het terrein van RCL een beslissingswedstrijd tegen Meerburg 2. MMO 2 won die wedstrijd met 1-0, werd kampioen en promoveerde van klasse 3D naar 3B. Toenmalig speler en oud-voorzitter Jan van der Geest: ‘Ik heb nog wel een anekdote. In 1958 was Brazilië wereldkampioen geworden met sterren als Pelé, Didi en Vava. Rinus Wolvers had vooraf gezegd: ‘Als we kampioen worden laat ik me dopen met de naam Didi.’ We werden kampioen en het feest was natuurlijk bij Pons van der Eng. Op een moment was er een zinken teil in het café. Rinus ging erin zitten en kreeg heel wat bier over zich heen. Zo is hij toen gedoopt. Dolle pret natuurlijk. Die avond werden meer katholieke jongens in de teil met gele rakkers herdoopt. Cor Borst werd Eusebio, de parel van Mozambique en spelend voor Benfica. Het werd erg laat en gezellig die nacht.’
MMO: een bijzondere, warme club met echte clubmensen, en dat complex…romantiek in optima forma!
Foto’s: collectie Kees en Joep van Rijn
Actuele foto’s: Anouk van Rijn
 (1).jpg)
