Er zijn van die voetballers die op het veld en in de zaal doorgaan tot hun 65ste. Hun ernstigste blessure is een te verwaarlozen ingescheurde nagel van hun kleine teen. Wel uitgebreid jammeren natuurlijk, het blijven tenslotte mannen. Van een heel andere categorie zijn de pure pechvogels. Hun blessures zijn ernstig, langdurig en carrière bedreigend. Roy Elkerbout en Lars de Ridder vallen in die categorie.
Op 6 mei berichtten wij dat DoCoS speler Lars de Ridder op de weg terug was na een ernstige knieblessure, kruisband afgescheurd, waardoor hij anderhalf jaar uit de roulatie was. Door de ellende met corona miste hij niet al te veel wedstrijden, maar de weg naar herstel was lang en zwaar. Terug op het trainingsveld was de vreugde groot. Dat euforische gevoel leidde later tot wat gedol en gestoei met een teamgenoot, waarbij het noodlot genadeloos en hard toesloeg: hij verdraaide zijn knie en uiteindelijk bleek zijn nieuwe kruisband afgescheurd.
Opnieuw wacht de ongelukkige De Ridder een revalidatie. Hem uitleggen over de details is verspilde moeite. Ten eerste heeft hij het proces al eens meegemaakt en bovendien begeleidt hij als personal coach (top)sporters met blessures op de weg terug. Hij zag van dichtbij hoe onder andere Randy Wolters en Ricardo van Rijn ook zware fysieke tegenslagen overwonnen en is vastbesloten ook zelf zijn rentree te maken. In november wacht hem een nieuwe operatie en volgend jaar zomer hoopt de voetballer weer op het trainingsveld te staan. Voetbal opgeven is voor De Ridder absoluut geen optie.
Als Ruhrgolder van de week stond Roy Elkerbout ooit met een sip gezicht op de foto: een voetbreuk zette hem voor langere tijd aan de kant. Onderuitgezakt op de bank hangen en een beetje zappen? Geen optie voor de flankspeler. Veel sporten en bijvoorbeeld onder leiding van Nino Poulina en zijn organisatie Goals4Life werkend aan zijn herstel keek Elkerbout als geen ander uit naar de terugkeer naar het ‘oude normaal’ wat voetbal betreft. Het leep allemaal redelijk op rolletjes te lopen en trainen in kleine groepjes bracht al puur voetbalgeluk. Dat smaakte naar meer. Het wrede lot besliste anders.
Geen meedogenloze tackle, maar een ongelukkig moment tijdens een training deed zijn meniscus en kruisband geen goed om het maar eens voorzichtig te zeggen. Bij een kijkoperatie werd zijn meniscus weer in volle glorie hersteld, maar de noodzakelijke kruisbandoperatie is weer andere koek. Elkerbout gaat 29 september onder het mes en hij is tot die tijd al volop bezig zijn spieren aan te sterken om het herstel na de ingreep te bespoedigen. Net als Lars de Ridder wil Elkerbout van geen opgeven weten. Voetbal is voor hen te leuk en te veel een uitlaadklep om op te geven. En ja, net als hem staat een terugkeer voor volgend seizoen gepland. Liefhebbers van het spelletje die twee.
Dennis Olman zal het tandenknarsend aangehoord hebben dat hij zijn beide buitenspelers zal moeten missen dit seizoen. Het betekent een aderlating voor roodwit dat beide buurmannen het seizoen aan zich voorbij moeten laten gaan. Pardon? Buurmannen? Ja, een bizar detail: binnenkort betrekt De Ridder een nieuwe woning. Een verdieping onder die van Elkerbout……
