Zijn schaar, dribbels en overduidelijke voetbalplezier kunnen niet meer worden bewonderd op bijvoorbeeld Ter Specke, De Krom, De Middelmors of Nieuw-Zuid. Voor aanvang van het vorige seizoen besliste Martin van Eeuwijk zijn geluk te gaan proeven op een wat lager niveau. Door de pandemie kwam het avontuur bij FC Boshuizen niet tot ontpopping. De linkspoot maakte vervolgens de keuze om terug te keren naar Teylingen. Daar waar hij destijds de basis legde voor vele fraaie jaren op het hoogste amateurniveau. Van Eeuwijk combineert de vierdeklasser met het zaalvoetbal bij eredivisionist FC Marlène.
,,Dat bevalt mij prima en is goed te doen. Ik heb bij FC Boshuizen de voorbereiding meegemaakt en slechts één wedstrijd gespeeld. Toen kwamen we in de narigheid terecht en ik kan dus niet oordelen of het een succes had kunnen worden in Leiden. Wel voelde ik aan dat het te pittig werd. De zware trainingen op het veld en in de zaal braken mij op. Ik heb dat eerlijk aangegeven aan Frans Stouten en Roberto Escudero. De keuze voor Teylingen heb ik gemaakt gezien mijn verleden daar. Tevens heb ik goede afspraken kunnen maken. Soms mag ik een training overslaan of val ik op zaterdag in of blijf aan de kant. Het liefste speel ik nog wel alles, maar ik voel dat het allemaal niet meer zo soepel gaat. We hebben een brede groep en wat dat betreft valt de gemaakte afspraak ook goed.”
Het niveau van de vierde klasse valt hem niet tegen. ,,We moeten flink aan de bak wekelijks. De doelstelling is om de vierde klasse te verlaten, maar dat gebeurt absoluut niet zonder slag of stoot. Er zijn ook wel wat mindere ploegen waar we tegen spelen, maar niets gaat vanzelf. Ook voor mij niet. Ik word zelfs af en toe gedold en daar kan ik van genieten als voetballiefhebber zijnde. Enkel dol ik liever wel zelf, maar ik moet echt wel serieus mijn best doen.”
Van Eeuwijk is bijna 34 en het voetballeven is niet oneindig. ,,Ik moet echt niet meer kunnen lopen wil ik stoppen. Toch zal ik na dit seizoen de keuze gaan maken voor het veld of de zaal. Wellicht neig ik nu meer naar doorballen binnen, maar ik ga de beslissing in elk geval op gevoel nemen. Op het niveau waarop ik speel, dient er ook twee keer getraind te worden en veel uitwedstrijden zijn het land in. Sowieso moet ik zeggen dat de trip naar Heerhugowaard, waar de club thuis speelt, ook al voelt als een uitwedstrijd voor mij. Ik vind het echter nog verschrikkelijk leuk om te doen.”
Andere regioclubs volgt de flamboyante speler ook nog steeds nadrukkelijk. ,,Deze regio heeft de mooiste clubs. En dan heb ik het niet enkel over de hoogste niveaus. Ik blijf dan ook graag op de hoogte van de verrichtingen van de clubs. Het gaat mij te ver om het woord ‘missen’ in de mond te nemen, maar ik kijk wel met veel plezier terug op fantastische voetbaljaren. Ook zaten er mindere jaren tussen, maar ik denk liever terug aan bijvoorbeeld het kampioensjaar met Katwijk en mijn tweede periode bij FC Lisse. Geweldig dat ik voor veel publiek kon ballen met jongens als Robbert Susan, Kevin Winter, Jeffrey Jongeneelen, Jerghinio Sahadewsing, Raily Ignacio en ga zo maar door.
Genieten doet Van Eeuwijk evenwel ook nu nog. ,,Jongens als Tom en Mark van der Vlugt en Wessel Zonjee ken ik nog uit mijn eerste periode bij Teylingen. Veel anderen zijn wel nieuw voor mij, maar het is een leuke selectie en er staat een prima trainer voor de groep. Ondanks dat ik ‘belegen’ ben, speel ik nog graag voor de prijzen met Teylingen en FC Marlène. Afwachten wanneer het weer kan, maar liever vandaag dan morgen.”
