De RCL Old Stars hebben onlangs deelgenomen aan een internationaal toernooi Walking Football op Mallorca. In de sterkste formatie traden de mannen onder leiding van Rob van der Groen en speler/trainer Jan Nonkes aan tegen teams uit Engeland, Frankrijk, Duitsland, Spanje, Italië en Nederland. Het werd een 5-daagse die niet snel vergeten zal worden. De Leiderdorpers, tot in de haarvaten gemotiveerd en tot de tanden toe gewapend, hebben zich van hun beste zijde laten zien. Nee, de finalepoule werd niet gehaald, het plezier en de gezelligheid waren er niet minder om. Voor herhaling vatbaar? ‘Ja,’ zeggen Van der Groen en Nonkes in koor. ‘Wij beschouwen dit eerste toernooi in het buitenland als een leerproces.’
Terug op vaderlandse bodem evalueren Van der Groen en Nonkes de unieke trip. Onder de Spaanse zon, met een licht briesje, was het goed toeven in vakantieoord Santa Ponsa, ooit het paradijs waar de sjeiks uit het Midden Oosten hun vakanties plachten door te brengen. ‘Zij hadden een goede smaak, die sjeiks,’ vertelt Nonkes, die een jaar heeft bijgetekend als trainer van LSVV. ‘Op het complex waar alle teams tegen elkaar uitkwamen, zag alles er pico bello uit.’ De velden en kleedkamers, van eredivisie-niveau. Van kantines kon er niet gesproken worden, mini-restaurants waar het meer dan uitstekend toeven was. De organisatie rond dit Mallorca Tournament 2022 waar de RCL- sterren-van-weleer betreft, lag in de vertrouwde handen Van der Groen, die eerder naam maakte als de man achter de zo geslaagde Old Stars Kika Toernooien op de Bloemerd.
Engeland heeft een voorsprong
Naast RCL kwamen ook ADO Den Haag, FC Emmen en Feyenoord naar het Spaanse eiland gereisd. Er werd in verschillende (leeftijd-)poules gevoetbald. Om meteen maar helder te zijn: de Nederlandse teams hebben de finalepoule niet bereikt. Wat niet wil zeggen, dat RCL, ADO Den Haag, FC Emmen en Feyenoord met de staart tussen de benen terugkeerden naar het vaderland. Niets is minder waar. In de 13 minuten durende wedstrijden werden de nodige duels uitgevochten in het voordeel van de Leiderdorpers en punten gepakt, echter onvoldoende om via de halve, de hele finale te halen in de strijd om een van de glanzende beker.
‘Het is heel leerzaam geweest,’ analyseert Van der Groen het verblijf in La Ponsa en de deelname aan het toernooi. ‘Laten we vooral eerlijk toegeven, dat Nederland qua walking football achterloopt bij andere landen. Met name Engeland heeft een enorme voorsprong op ons.’ Geen malheur, want Engeland kent een heuse competitie Walking Football. Zover is Nederland nog niet. Voor Van der Groen en Nonkes alle aanleiding om contacten te laten leggen met de KNVB en het voorbeeld van Engeland te volgen. ‘Walking Football is een serieuze zaak,’ vinden beide mannen. ‘Er zijn in Nederland meer dan voldoende verenigingen met een afdeling Walking Football,’ weten ze. ‘Met spelers die misschien niet meer gaan als de brandweer, maar wel degelijk technisch vaardig zijn, graag een balletje trappen en het sociale aspect zo waarderen.’
‘Fucking’
Over de organisatie van het toernooi in La Ponsa zijn Rob en Jan enthousiast. Alles was piekfijn geregeld. De spelers sliepen met tweeën in een met airco voorziene studio. De maaltijden kregen het predicaat ‘tongstrelend’ en de begeleidende (fris-)dranken zorgden voor de nodige verkoeling en energie. De arbitrage wordt wisselend gerecenseerd: de niet eenvoudige spelregels bijvoorbeeld werden niet eenduidig geïnterpreteerd. ‘Kniesoor die daar op lette,’ aldus Van der Groen en Nonkes. Over het harde spel van de Engelsen is hun mening eensluidend: ‘Ze zochten de grenzen van het toelaatbare op, dat gaf soms frictie.’ Ook het ‘theater’ van de Britten deed de wenkbrauwen fronsen. Evenals de veel gebruikte kreet ‘fucking’.
Op woensdag arriveerde het Leiderdorpse gezelschap in La Ponsa. De spelers werden donderdagochtend vroeg onder handen genomen door Nonkes. Niet al te intensief, want op vrijdag klokke 09.00 uur moesten de rood-witten al aantreden. Zaterdag hebben de mannen van Van der Groen en Nonkes het tropische eiland verkend, op zondag de finales bijgewoond. Maandag werd de terugreis aanvaard. Op Schiphol werd er knuffelend afscheid genomen van elkaar. Niet voor lang: er moest die week weer getraind en gespeeld worden door de Spanje-gangers en de andere leden van de RCL Old Stars in De Bloemerd. Old Star en thrillerschrijver Herman Zandstra zal van deze trip nog een met vaart geschreven ‘boek’ schrijven.
