Eerste klasse A (zondag)- ,,Het was kortstondig even stil in de kleedkamer, maar daarna ging de muziek weer aan. Een beetje minder volume weliswaar, maar met een potje bier erbij. We hielden natuurlijk al tijden rekening met degradatie en we zijn reëel bij de club. We hebben er alles aan gedaan, maar we kwamen tekort. Veel tegenstanders waren te sterk en niet zelden kwamen we nauwelijks tot kansen. Dit is geen ramp en we gaan er komend seizoen vol voor om een rol van betekenis te spelen in de tweede klasse. ROAC blijft een prachtige en gezellige club.”
In de nastoot was de, niet voor het eerst, uitblinkende, Dammes van der Poel eerlijk en nuchter over de laatste plaats en de gevolgen. In Hoofddorp werd een 1-0 nederlaag geleden en enkel winst had nacompetitie kunnen opleveren. Djimmy Wagter was niet ver voor tijd dichtbij de gelijkmaker, maar verder waren de bezoekers amper gevaarlijk geworden. Daarnaast had Van der Poel zijn ploeg meerdere keren in leven gehouden. Het enige doelpunt viel halverwege de tweede helft voor de slechts voor de eer spelende gastheren. Doelman Van der Poel nog eens: ,,Winnen en verliezen doe je simpelweg samen.”
Het was nat op het fraaie sportpark van Hoofddorp. Zoals altijd waren er weer voldoende Rippers meegekomen om de ploeg te steunen en dat valt te prijzen. De aanhang had dit seizoen pas eenmaal de zoete smaak van een zege mogen proeven en dat mag geen vetpot heten. Toch was ROAC vooraf nog niet gezien, want bij winst en geen zege van Legmeervogels was alsnog de nacompetitie een feit. Nog geen garantie om eersteklasser te blijven, maar dan zou er nog hoop zijn.
Al snel werd duidelijk dat de thuisploeg geen trek had om ROAC de zege te gunnen en zo hoort dat ook. Van der Poel zag bijna continue spelers van dichtbij voor zich en de bezoekers hadden de grootste moeite om van eigen helft af te komen. Er kwamen bijna als vanzelfsprekend kansen voor de middenmoter, maar de betrouwbare sluitpost stond zoals vrijwel elke week zijn mannetje. Na wat speldenprikken kwam er serieus werk bij een vlammend schot van Lucas Rombout. Deze inzet kon tot hoekschop worden verwerkt. Uit die corner kwam er nieuw gevaar met een ferme kopbal, maar Van der Poel kon met zijn hand de bal via de lat uit het doel houden.
Gaandeweg de eerste helft werd duidelijk dat Legmeervogels niet het grootste probleem was voor ROAC. Kolping Boys leidde al met 3-0 en dus lagen er mogelijkheden voor de ploeg van Gidon Reinders Folmer. Op het veld bleven die evenwel uit. Slechts Bart Hogenboom kon een keer een schuiver afleveren, maar voor het overige hield Van der Poel zijn ploeg diverse keren overeind voor de pauze.
Na de onderbeking werd ROAC wat brutaler en dat moest ook wel gezien het gegeven dat enkel een driepunter soelaas zou bieden. Hoofddorp bleef alsnog de betere ploeg en hield veel meer en langer balbezit. Even leek het erop dat er geloof kwam na een goed schot van Thijs van Seggelen. Zijn inzet werd met moeite tot corner verwerkt en zo was er een teken van leven. Kort daarop viel de 1-0 evenwel aan de andere kant. Na een vlotte combinatie door het hart van de defensie maakte Jasper-Ewout Breemen-Schneider het karwei voor de uitspelende ploeg nog zwaarder.
Dat de 2-0 in de minuten daarna uitbleef, mocht een wonder worden genoemd. Of Van der Poel verdedigde zijn doel als een leeuw of de aanvallers faalden hopeloos van dichtbij. Zoals gesteld kreeg Wagter nog de kans op de 1-1, maar ook dat pleziertje bleef uit. Bij Hoofddorp werden in het slot van het duel diverse spelers gehuldigd en uitgezwaaid. ROAC zag het aan en kon de rug niet meer rechten. Zeker niet toen de scheidsrechter van dienst al eerder affloot. Protesten bleven nagenoeg uit van de kant van ROAC. De spelers wisten ook wel dat er eerder voldoende punten gehaald hadden moeten worden.
Van der Poel: ,,Degraderen doe je niet voor de lol, maar wij zien de realiteit wel onder ogen. Ook in dit duel creëerden we weer bar weinig en dan kom je dus lastig tot scoren. Als we de bal voorin even in bezit hadden, waren we het projectiel ook snel kwijt omdat er teveel ruimtes lagen en er geen aansluiting was. In oefen-en bekerduels hebben we laten zien dat we echt wel kunnen ballen. Dan was het vaak brutaler. In de competitie hebben we dat te weinig laten zien en dan eindig je dus als laatste. Geen schande wat ons betreft. Veel clubs hebben spelers aan boord die veel hoger hebben gespeeld. Wij doen het met beperkte middelen en met eigen jongens.”
ROAC ziet nu Jacco den Hollander, Jeffrey de Haas en Floris Hupkes afhaken. ,,Dat zijn aderlatingen, maar daar staat tegenover dat er drie talenten voor in de plaats komen vanuit de vereniging. Daarnaast hebben we dit seizoen al kunnen zien dat zich jongelingen aandienen, die hebben kunnen rijpen. Dus ik heb echt wel vertrouwen in deze groep. Volgend seizoen zullen we op zeker veel meer gaan winnen en wie weet kunnen we mee bij de bovenste ploegen. We zullen in elk geval niet meer continue achter de tegenstander aanlopen.”
Van der Poel, die onmiskenbaar op een hoger niveau kan keepen, blijft bij de paarswitten. ,,De afspraak was gemaakt dat ik de vrijheid had om te vertrekken wanneer er iets op mijn pad kwam waar ik heil in zag. Die gesprekken heb ik her en der ook gevoerd, maar het kon mij niet overtuigen. Daarnaast heb ik een gevoel bij ROAC en dat krijg ik niet zomaar elders. Veel gezelliger dan bij ROAC kan je het nauwelijks of niet krijgen dus het is wel goed zo. Ondanks de resultaten is het een mooi avontuur geweest in de eerste klasse en we hebben de huid duur verkocht. Gezeik en gemor is er niet geweest en dat karakteriseert deze club. We zijn al benieuwd welke clubs we volgend seizoen treffen. Waarschijnlijk komen we bij Altior en wellicht ook Voorschoten’97 in de afdeling. Zou leuk zijn. Zo, en nu ga ik terug naar mijn kameraden om een biertje te doen.”
Opstelling ROAC: D. van der Poel, Den Hollander (73. Helvensteyn), Boere, Heemskerk, Hupkes, De Haas (66.De Jong), Van Seggelen, W. van der Poel, Van As (73. Koek), Wagter, Hogenboom.
