Leidenamateurvoetbal.nl heeft er dit seizoen weer rubrieken bij. Zo heeft u al kunnen genieten van meerdere versies van ‘Langs ’t Lijntje’, is ‘Lopend Vuurtje’ voorzien van een nieuw jasje (beide rubrieken onder de bezielende leiding van Cees Mentink) en staat er nog meer op stapel, daarover later meer. Onze redactie is er trots op dat ook Hans Douw is toegetreden tot LAV. Hij zal maandelijks ‘diep gaan’ voor een fraai item over een club, speler, vrijwilliger, opvallend nieuwsfeit en wat al niet meer. Vandaag trapt de wereldreiziger (hij zag al meer dan 3000 stadions over de wereld van binnen en buiten) met een ‘nieuwe voetbalclub’ in Leiden.
Wie kent hem niet? Onze nieuwe aanwinst: Hans Douw!
Ondanks de zomerstop was er de afgelopen maanden dagelijks voetbalnieuws. Over het dames WK. Over de perikelen bij Ajax. En over de sterren die stuk voor stuk naar Saudi Arabië verkasten. Maar al deze berichten verbleekten bij het nieuws dat ineens opdook in de Leidse regio. Het nieuws dat FC Boshuizen met ingang van het nieuwe seizoen doorgaat als de Leidse Football Club. Toen ik het bericht hoorde, maakte mijn hart een sprongetje.
LFC heb ik altijd gezien als één van de sterkhouders binnen de Leidse voetbalgemeenschap. Maar het verhaal is breder. Want het nieuwe LFC is de voortzetting van FC Boshuizen. En in fusieclub FC Boshuizen zijn liefst vier clubs verenigd. Hoog tijd derhalve voor een historische reconstructie.
LFC werd opgericht op zondag 28 augustus 1907. Voor Leidse begrippen had de Leidsche Football Club een behoorlijk chique naam. Voetbal was in het begin van de 20e eeuw een elitesport die werd beoefend door notabelen met geld en vrije tijd. LFC groeide uit tot een prominente stadsclub met een sterke lokale cultuur. Het eerste elftal speelde jaren in de 2e klasse, toen dat nog de op één na hoogste klasse was. Wat bijdroeg aan de roemruchte uitstraling van de club, was het gele shirt met de zwarte V. Als de Kanaries het veld opkwamen, stonden ze al met 1-0 voor.
LFC kwalificeerde zich twee keer voor de KNVB beker voor betaalde clubs. In het seizoen 1957-1958 werd verloren van voormalige profclub SHS (Scheveningen Holland Sport), dat destijds in de eerste divisie speelde. In het seizoen 1960-1961 volgde een nieuwe kans, nadat LFC de Districtsbeker West 2 had gewonnen. In de groepsfase werd gewonnen van stadsgenoot UVS, dat toen profvoetbal speelde in de tweede divisie. Helaas werd verloren van Sparta Rotterdam, waardoor het bekeravontuur alsnog over was.
In de loop van de tijd werden regelmatig fusiegesprekken gevoerd door clubs aan de Boshuizerkade. Zo werd LFC op enig moment gevraagd om aan te sluiten bij een fusie tussen Leidsche Boys en VNA. De voorgestelde nieuwe clubnaam (‘Leidsche Boys’) was voor het trotse LFC een brug te ver. De oudste club van Leiden, ASC van 1892 was namelijk in 1917 al naar Oegstgeest verhuisd, hechtte sterk aan haar mooie naam. In oude documenten valt terug te lezen dat LFC ooit tegelijk op verschillende plaatsen speelde. ‘Het eerste elftal speelt aan den Zoeterwoudsche Singel. Het tweede komt uit aan den Haagweg, tegenover den Houtzaagmolen van den heer Noordman.’
Leidsche Boys bleef uiteindelijk onafhankelijk en verhuisde naar Sportpark De Vliet. Nadat de gemeente de huurovereenkomst opzegde en de club haar velden dreigde kwijt te raken, werd Leidsche Boys op 30 juni 2020 opgeheven. Dat was minder dan twee jaar voor haar 100-jarige jubileum…
Een fusie die wel doorging, was die tussen LDWS (Leiden Door Wilskracht Sterk) en Unitas Leiden. De clubs die ten tijde va de fusie respectievelijk op Sportpark De Vliet en op de Boshuizerkade speelden, gingen op 1 juli 1990 verder als UDWS. Daarmee kwam een einde aan twee roemruchte Leidse bolwerken.
LDWS zag op 18 april 1927 het levenslicht en speelde in een prachtig blauw-oranje tenue. In het adresboek dat de Nederlandse Voetbal Bond in de oorlog in 1941 uitbracht lezen wij terug: ‘LDWS heeft haar terrein aan de Rijksstraatweg die van Rotterdam naar Amsterdam loopt, ter hoogte van Oegstgeest. Het complex is vanaf station Leiden te bereiken met de HTM, halte Lage Morschweg.’
Unitas Leiden werd geboren op 6 mei 1932 en was bekend om haar witte shirt, blauwe broek en witte kousen. De naam Unitas betekent ‘eenheid’ in het Latijn. Dat paste goed bij de club, die bekend stond om haar saamhorigheid. In de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw was Unitas een populaire naam. Unitas’28 uit Wamel en Unitas’30 uit Etten-Leur ging het Leidse Unitas voor. De KNVB had bepaald dat voetbalclubs niet dezelfde naam mocht bezitten. Unitas uit Gorinchem van 1898 was de eerste en mocht daarom haar oorspronkelijke naam behouden. De club uit de Sleutelstad plakte daarom ‘Leiden’ achter haar naam.
Fusieclub Unitas Door Wilskracht Sterk (UDWS) koos voor een oranje shirt, blauwe broek en witte kousen en vestigde zich op de Boshuizerkade. UDWS zou uiteindelijk dertien jaar bestaan, waarin het in de derde (1 jaar), de vierde (11 jaar) en de vijfde (1 jaar) klasse zou spelen.
Anno 2023 staat VNA voor Vereniging van Nederlandse Apotheken. Maar niet in Leiden. Daar zal VNA voor eeuwig staan voor de karakteristieke voetbalclub in Leiden Zuid. De arbeidersclub koesterde haar naam: Voetbal Na Arbeid. Op 1 mei 1946, op de dag van de arbeid, werd VNA opgericht. De twee oprichters waren nota bene spelers van UVS. VNA speelde in de ‘grote’ KNVB, maar kwam het grootste deel van haar bestaan uit in die goede oude Leidsche Voetbalbond (LVB). VNA was een warme club die voor haar leden als een familie voelde.
De afgelopen decennia ontstond in heel Nederland druk op voetbalclubs om te fuseren. Zo stelde de gemeente Leiden op enig moment een norm van minimaal 300 leden. In het voorjaar van 2003 onderhandelden LFC, UDWS en VNA over een fusie. Dat gebeurde in vertrouwelijke overleggen in onder andere Holiday Inn, waarbij moeilijke onderwerpen aan de orde kwamen. LFC was de oudste club, VNA was financieel gezond terwijl UDWS eigenlijk nog maar net bestond als fusieclub. Uiteindelijk ging de kogel door de kerk. Op 1 juli 2003 werd FC Boshuizen opgericht. De club begon in de derde klasse, maar stoomde snel op. Zowel in de derde klasse (1x) als in de tweede klasse (2x) werden titels behaald.
In het seizoen 2013-2014 werd zelfs in de Hoofdklasse van de amateurs gespeeld. De fusieclub was toen inmiddels naar de andere kant van de Boshuizerkade verhuisd. Waar het in 2003 begon op de oude velden van LFC, werden de wedstrijden in de hoofdklasse afgewerkt aan de kant van de 5 Meihal. Inmiddels was daar een mooie pittoreske tribune verrezen. Over tribunes gesproken. Oude Leidenaren denken nog vaak nostalgisch terug aan de oude tribune van LFC, waar je door de openstaande ramen getuige was van de kleedkamergeluiden en de douchedampen die naar buiten kwamen.
De ontwikkelingen gingen door. Buurman GOL Sport (Groot Oost Leiden Sport) werd in 2018 na een bestaan van 25 jaar opgeheven. FC Boshuizen behield haar kantine, maar schoof een paar velden ‘terug’ om ruimte te maken voor de nieuwe sporthal. De tribune verhuisde daarbij mee. Op het oude LFC terrein waren inmiddels huizen verrijst, terwijl een kilometer verder op Sportpark De Vliet driftig gewerkt wordt aan een nieuwe ijshal.
Het afgelopen seizoen (2022-2023) wist FC Boshuizen zich ondanks een versterkte promotie/degradatieregeling keurig te handhaven in de 1e klasse. Binnen de club werd intussen een discussie gevoerd over de toekomst, waarbij ook de clubnaam ter sprake kwam. Daarbij werd geconstateerd dat de naam FC Boshuizen niet bij iedereen een even positief beeld opriep. Een naamsverandering zou een stap in de toekomst betekenen. En zo geschiedde. Op 1 juli veranderde FC Boshuizen haar naam officieel in LFC.
Joop von Oven was tot 1 juli jongstleden voorzitter van FC Boshuizen. Hij heeft het stokje inmiddels overgedragen aan Arie Koeman en zit nog steeds in het bestuur als penningmeester.
‘Ruim zes jaar geleden kwam ik bij FC Boshuizen. De club had toen geen jeugdelftallen. De afgelopen jaren zijn in veel opzichten moeilijk geweest. We hebben veel problemen met de gemeente gehad, waarbij op een gegeven moment zelfs een kort geding diende over een aantal zakelijke afspraken. De club stond gewoon op omvallen. Toen Corona voorbij was hebben wij een plan voor de toekomst gemaakt. Wij vonden het verzorgingsgebied rondom de Boshuizerkade te klein, terwijl veel spelers uit het eerste elftal juist van buiten Leiden komen. Naast gezonde financiën, een sterke jeugdafdeling en een goed aantal leden hebben wij toen nagedacht over onze uitstraling. Wij willen een club voor heel Leiden zijn. De Leidse Football Club (LFC) vonden wij mooi bij die ambitie passen. De nieuwe naam is dus zonder de ‘çh’. Het is een sterke naam die de plaatselijke identiteit goed naar voren brengt. Op de ledenvergadering van 20 april 2023 waarin dit besloten werd, waren weliswaar maar 5 bestuursleden en 10 leden aanwezig, maar uiteindelijk hebben wij heel veel positieve reacties gekregen. We kunnen met een schone lei beginnen. LFC is de oudste club van Leiden. Tevens is in het voorjaar besloten van de zondag naar de zaterdag te verhuizen.’
In en om de Leidse voetbalwereld wordt veel gesproken over de nieuwe koers van de club. Dick Barnhoorn was 38 jaar voorzitter van De Sleutels en GHC. De oud keeper van Rouwkoop en De Sleutels is vaak op de Boshuizerkade te vinden. ‘Ik had niet veel met de naam FC Boshuizen. Op zich maakt mij de nieuwe naam niet zoveel uit, maar ik hoor wel veel reacties van bijvoorbeeld oud leden van VNA en LDWS. Die vinden dat de nieuwe naam geen recht doen aan de clubs die ooit gefuseerd zijn. Relatief kort geleden hadden wij nog 16 clubs in Leiden. Inmiddels zijn dat er nog maar 6, plus 2 studentenclubs. Het helpt niet dat de gemeente Leiden niks met voetbal heeft. Ze hebben veel complexen laten verpauperen. Ik help LFC nog hier en daar, we kijken wel wat de toekomst brengt.’
Mario Koswal was een succesvolle trainer bij FC Boshuizen. Hij promoveerde met het eerste team en coachte de fusieclub in de hoofdklasse. Hij is enthousiast over de nieuwe naam. ‘Ik heb vroeger als voetballer tegen LFC gespeeld. Mooi dat die naam nu terugkomt. De clubkleuren vertegenwoordigen alle clubs die bij de toenmalige fusie betrokken waren. Laten wij hopen dat de club door de nieuwe naam een mooie toekomst tegemoet gaat.’
Afijn. Er is een nieuw hoofdstuk geschreven in het boek met de roemruchte voetbalhistorie van de stad Leiden. Laten wij hopen dat er nog vele mooie hoofdstukken volgen.
Foto’s: Jack Wolters
