Eerste klasse C (zaterdag)- Voorschoten’97 heeft er een puntje bij. In Delft werd het 3-3 tegen Wippolder en rechtsbuiten Mo ‘Tougie’ Maatoug eiste een hoofdrol voor zichzelf op, maar de bescheiden pingelaar bedankte vooral zijn teamgenoten voor de hulp bij en vreugde over zijn doelpunten.
Het scheelde weinig of Voorschoten’97 had de winst gepakt tegen hoogvlieger Wippolder. De ploeg van Jeffrey Frijters leidde kort voor tijd met 2-3, maar moest alsnog een doelpunt incasseren. De bezoekers kwamen prima voor de dag in Delft, maar moesten tien minuten na de pauze verder met tien man na een rode kaart voor doelman Wesley Storm. Wilco Mackaay verving hem tussen de palen en rechtsbuiten Mo ‘Tougie’ Maatoug werd opgeofferd. De uitblinker aan Voorschotense kant had zich voor het wisselmoment meerdere keren in positief opzicht getoond.
,,Ik kon me vinden in die wissel hoor. In de voorgaande wedstrijden ging ik er drie keer af omdat ik liesklachten heb en men wilde geen risico’s nemen. Ik zat weliswaar lekker in de wedstrijd, maar door de rode kaart moest er wel ingegrepen worden. Dus voor mij geen issue.”
De aanvaller (op archieffoto in een duel om de districtsbeker) scoorde na acht minuten, maar een kleine tien minuten later was het gelijk. Weer kort daarna kwamen de bezoekers op 1-2 door weer Maatoug. ,,De eerste treffer kwam voort uit de kluts en daar had ik wat geluk dat die bal via een speler binnenviel bij een paal. Ik geloof dat ik de bal kreeg van Thom Wijnalda of Miguel Boersma. Thom heeft mij enorm geholpen in de wedstrijd, we stonden met zijn tweeën voorin. Hij coachte mij en daardoor kon ik belangrijk worden. De 1-2 maakte ik met mijn hoofd. Ik ben bepaald geen kopper, maar ik hoefde slechts tegen de bal aan te lopen. Een perfecte voorzet van Jim van der Krogt. Helaas kwamen zij voor de tweede keer terug en dat kwam weer voort uit een omschakelmoment. Daar is Wippolder sterk in. Gelukkig mocht ik nog voor rust ook de derde maken. Nu was er prima voorbereidend werk van Boersma. Ik kwam weliswaar in een lastige hoek uit, maar besloot gewoon hard te schieten. De doelman bokste de bal vervolgens min of meer in eigen doel.”
Na de pauze kreeg de ploeg van Frijters het lastiger, mede door de rode kaart. ,,Wesley kwam uit en raakte de speler, maar dat was slechts een licht vergrijp. Dat vonden veel mensen na afloop, maar de scheidsrechter zag het anders. Wel moet ik zeggen dat Wilco zijn taken prima waar nam en hij sleepte ons er goed doorheen. Wel was de dreiging groot en we probeerden de winst veilig te stellen, maar jammer genoeg viel alsnog de 3-3. Wilco heeft nog een redding moeten verrichten en zo konden we een puntje meenemen. Natuurlijk hadden we gehoopt op meer, maar ook nu waren er weer voldoende aanknopingspunten bij ons. We staan nog steeds laag, maar we hebben er alle vertrouwen in dat we straks gaan klimmen. We spelen nu nog voor de Sportiff LAV Cup in december (16/12) tegen een All Star Team en op 6 januari oefenen we tegen UVS en drie dagen later tegen Alphense Boys. Daarna gaan we op trainingskamp naar Torremolinos en ons gereed maken voor de tweede seizoenshelft.”
Maatoug beleefde dus voor zichzelf een heerlijke middag, maar hij gaf alle credits aan het team. ,,Dit zijn drie doelpunten van het team en niet enkel van mij. Ik geniet ervan dat de andere spelers mij helpen beter te worden en ik ben ook blij met het feit dat ze blij voor mij waren. Zoveel had ik nog niet gescoord tot nu toe.”
