Komende zaterdag speelt Teylingen de voorlaatste wedstrijd van het seizoen. Op eigen grond wordt de laatste thuiswedstrijd gespeeld tegen Woubrugge. Voor de Sassenheimers is plek vier nog haalbaar, maar bovenal is de ploeg van Rob Jonkman ondertussen veilig na een wisselend succesvol seizoen. Op speeldag 25 komt Mark van der Heijden (35) voor de een-na-laatste keer het strijdperk in, maar de verdediger gaat in elk geval afscheid nemen van het thuispubliek. Na dertig jaar voetbal is het mooi geweest. Een reden om ‘opa’, zoals hij gekscherend wordt genoemd door ploeggenoten, even te benaderen.
,,Ja, het zit er bijna op en daar gaat geen verandering in komen. Ik heb eerder al gesteld dat dit mijn laatste seizoen zou worden en daar kom ik niet op terug. Het is goed zo. Ik kreeg steeds meer last van pijntjes en ik heb ook niet alles kunnen spelen. Daarnaast heb ik het druk zat. Het is tijd voor jonge knapen om het stokje over te nemen. Op dat gebied gloort er meer dan voldoende hoop want er staat volgend seizoen een prima selectie, mede door wat injecties van buitenaf en van jongens die vanuit de jeugd doorkomen. Dit seizoen was de selectie zeker ook niet verkeerd, maar het kwam er lang niet altijd uit. Zoals bekend hebben we vorig seizoen de derde klasse op een haar na misgelopen en dat blijft eeuwig zonde. Teylingen zou er bij gebaat zijn om in de derde klasse te gaan spelen. Daar zou deze selectie goed gedijen tegen meer voetballende ploegen. Dit seizoen is niet geworden wat we ervan hoopten, maar in elk geval hebben we ons tijdig in veiligheid gespeeld. Ik had er niet aan moeten denken om in de nacompetitie te moeten spelen om te voorkomen terug te vallen naar de vijfde klasse.”
De centrale verdediger is er best trots op dat hij zo lang selectievoetbal gespeeld heeft. In de jeugd, in de hoofdmacht bij Ter Leede en later dus Teylingen. Daar tussendoor liet hij zich nog wat jaartjes verleiden om met vrienden te spelen. Ook daar genoot hij van, maar was alles nog meer voor het plezier. ,,Door Martijn Lagendijk, die hoofdtrainer wordt bij Rijnsburgse Boys, werd ik destijds nog overgehaald om bij de selectie aan te sluiten. Daar heb ik zeker geen spijt van gehad. Met Martijn heb ik nog gespeeld bij Ter Leede trouwens. Al met al kan ik best met tevredenheid terugkijken. Ik heb het altijd volgehouden, ondanks dat het niet altijd vanzelf ging. Bij het derde en tweede ben ik bankspeler geweest, maar ik bleef knokken om mij op te werken. Opgeven was geen optie en soms ging ik op mijn bek. Tegenwoordig gaat dat toch wel wat anders, er zijn spelers die het snel opgeven. In elk geval heb ik nooit spijt gehad van de dingen die ik gedaan heb. Het zou anders zijn geweest als ik dingen niet had gedaan en daar spijt van zou hebben gehad. Dat heb ik zeker ook met mijn vrouw besproken en zij stond altijd achter de beslissingen en raadde me toen juist ook aan om nog in 1 te gaan spelen bij Teylingen. Ik ben verder altijd in de gelukkige omstandigheid geweest dat mijn ouders en familie kwamen kijken en daar genoot ik altijd van. Zaterdag hoop ik ook dat ze er zijn en dan kunnen we het stilaan gaan afsluiten.”
Geheel uit het zicht geraakt Van der Heijden niet. ,,Nee, want ik ga samen met Mark van der Vlugt een rol vertolken in de TC. Dat lijkt me ontzettend leuk en we horen binnenkort wat ons te wachten staat. We zullen in elk geval te maken krijgen met de O19, een klankbord zijn voor spelers en nauw betrokken blijven bij de club in brede zin. Bij Ter Leede heb ik het altijd naar mijn zin gehad, maar Teylingen is wel heel bijzonder voor mij. Ik heb als speler genoten van onze staf en ben ze dankbaar. Zo ook alle vrijwilligers die maken dat Teylingen een unieke club is. Het gaat mij in elk geval wel minder tijd kosten dan nu het geval is en die tijd kan ik dan prima invullen voor mijn werk en ons privéleven. Ook wil ik nog kwijt dat ik heel veel baat heb gehad om te spelen met jongens als Gertjan Tamerus en Martin van Eeuwijk. Als je betere spelers om je heen hebt, word je zelf ook beter als je wilt investeren. Soms moet je ook geduld hebben om iets te bereiken, dat wil ik graag nog even meegeven aan de jongere spelers. Ik vind het geweldig dat Jay Berk voorts nu al is aangesloten met zijn zestien jaar. Heel knap en mag wel even benoemd worden. Voor mij is nu het moment gekomen om de schoenen op te bergen. Ik zal wel spelend lid blijven. Mochten vriendenteams nog eens iemand nodig hebben dan kan ik wellicht nog eens een potje spelen. Nee, niet meer in 1. Da’s echt over. Maar geloof me, het doet me wel wat die laatste potjes.”
Foto’s: met dank aan Teylingen
