Oude Clubhelden
Een zomerse middag bij SV Aarlanderveen (SVA). Het duo Hennie Kanbier en Cees Mentink van LeidenAmateurVoetbal (LAV) is afgereisd naar Aarlanderveen, een gehucht onder de rook van Alphen aan den Rijn. ‘Kom eens langs,’ had secretaris en wedstrijdsecretaris Marco Hijman gevraagd, ‘dan kun je eens zien hoeveel sjaaltjes onze kantine tot een internationale plaats van samenkomst maken. Het lijkt de Verenigde Naties wel.’
Nieuwsgierig als Hennie en Cees zijn, gaan ze voluit in op deze hartelijke uitnodiging. Het moet gezegd: zoveel sjaals van roemruchte voetbalclubs en minder bekende voetbalverenigingen hebben de mannen niet eerder gezien. Marco (50) heeft geen woord te veel gezegd, eerder te weinig. Het aantal kleurrijke sjaaltjes, voornamelijk van clubs uit de Engelse Football Association (van Premier League tot en met de 4e, ook betaalde, divisie) liegt er niet om. Ontelbaar. Een en al kleur en fleur. Hier wordt een rechtgeaarde voetballiefhebber blij van. Hij ziet de met publiek uitpuilende stadions voor zich, de sjaals trots omhoog gehouden en hoort de club- en rugbyliederen vanaf de tribunes uit volle borst schallen. (waarschuwing: de teksten van de rugbysongs zijn niet voor kinderoren bestemd, maar dat is een andere zaak). Wie het clublied van SVA beluistert, waant zich in een Engels getinte omgeving, een cosy pub met een flinke pint lauw bier zonder schuim in de hand.
Green is the colour
football is the game.
We are all together
and winning is the aim.
So cheer us through
the sun and rain.
Cos we are
Aar-lan-der-veen.
Een heerlijk lied, dat eenvoudig is mee te zingen. Op youtube te beluisteren, 2.41 minuut lang.
Wanneer er dan ook nog eens twee voetbalfanaten aanschuiven, die al vele, vele jaren actief zijn binnen uiteenlopende verenigingen en zich nu volop inzetten voor SVA, weet dat de sjaals iets te snel zakken op de agenda van de te spreken onderwerpen.
Henny van Raaij en Henk van Hof, over hen hebben wij het, kennen SVA en andere voetbalclubs, al dan niet uit de omgeving, van haver tot gort. Ze lopen al ontelbare jaren actief mee in de voetballerij.
Van Raaij deed zich als voetballer spreken bij Alphense Boys en als trainer bij diverse verenigingen. Van Hof kan ook om een boodschap gestuurd worden wanneer het gaat om het beoordelen van talent. Beide mannen zijn op het complex om materialen op te halen voor de Jeugdvoetbaldagen die de komende week in verschillende dorpen worden georganiseerd. Achterliggende gedachten? Het nieuwe seizoen staat voor de deur (‘Lekker, we gaan ballen’), nog niet bij een club aangesloten jeugd maakt al spelend kennis met verenigingen en kan zo zeggen waar hij/zij op de meest plezierige wijze (‘Daar gaat het nu eenmaal om’) kan gaan voetballen.
De kracht van contact
De sterren staan goed voor SVA. Op het perfect onderhouden prachtige complex staan interessante potjes op het programma. In de zaterdag 3e klasse, West 2, komen tot de tanden toe gewapende clubs tegen elkaar in het veld. Zo zal SVA onder meer gastheer zijn van VVSB, Lugdunum, Alphia, Blauw Zwart, CVV Be Fair, TAVV, FC Oegstgeest en Sporting Leiden. Betekent dit dat oude tijden herleven met 1200 man publiek langs de lijn?
Marco Hijman, de geblokte secretaris/wedstrijdsecretaris: ‘De verwachtingen zijn hooggespannen. Dat is ook terecht. Er is hier honger naar de bal. SVA heeft zich versterkt en er is een nieuwe, ambitieuze trainer aangetrokken.’ Plus versterkingen in de breedte, waardoor een elftal minder kwetsbaar wordt. ‘Dat klopt,’ aldus Marco, die in de laatste fase is van zijn revalidatie na ernstig door Covid te zijn getroffen. Namen? ‘Ramon Aronius (Alphense Boys, Voorschoten ’97) en Moussa Kalisse (Bodegraven, ARC, Sparta, Dordrecht, Excelsior en het Roemeens FCM Târgu Mures). Niet de geringste aanwinsten.’
De penningmeester heeft dus diep in de buidel moeten tasten. Hijman zucht, wrijft over zijn gezicht, zucht nog eens diep en zegt: ‘Nee, nee en nog eens nee. SVA betaalt spelers niets, geen stuiver.’ Dat wil Marco voor eens en voor altijd gezegd hebben. Hopelijk ook voor het laatst. ‘Wie de geruchten blijft verspreiden dat SVA spelers financieel royaal beloont, weet ik niet. Van tijd tot tijd pakt een krant zo’n voorstelling van zaken op. Zeer vervelend.’
Marco Hijman weet niet wie baat heeft bij het rondstrooien van dergelijke berichten. Henk van Hof: ‘Er zijn voetballers die tegen het einde van het seizoen met ons bellen en zeggen bij SVA te willen voetballen. Wij zijn geïnteresseerd, natuurlijk. Maar dan zegt zo’n speler wat het schuift wanneer hij overkomt. Dan zijn we snel klaar, ik zeg “niets” en hang op.’ Henk kan namen noemen, maar doet dat niet. Nette vent.
Waarom kiezen deze twee gelouterde spelers voor SVA? Niet zo vreemd dat de buitenwacht denkt dat ze niet alleen voor koffie en een stroopwafel naar Aarlanderveen komen. Van Raaij: ‘Wij kennen deze jongens, hebben met ze gewerkt bij Alphense Boys.’ Van Hof: ‘Ook toen ze elders gingen voetballen, hebben wij contact gehouden, in goede en minder goede tijden. Altijd. Dat wordt gewaardeerd en schept een band.’
Hijman: ‘Dat is de kracht van contact. ‘Tegen Henny en Henk zei Kalisse: “Ik ben nu 38 jaar, ik wil nog een paar jaar lekker ontspannen spelen bij jullie.’ Kalisse en Aronius kunnen met hun ervaring van grote betekenis zijn voor het collectief, ze kunnen jongens kneepjes bijbrengen, tactisch en technisch. Spelers op sleeptouw nemen, inspireren, optillen en boven zichzelf uit laten stijgen.
Nieuwe trainer: Sander van Dijk
Komend seizoen staat Sander van Dijk voor de hoofdmacht van de in april 1966 opgerichte club. Na 15 jaar jeugdtrainerschap bij Altior, Alphense Boys en FC Lisse, krijgt hij zijn 1ste kans als hoofdtrainer. Met Henny van Raay en Henk van Hof als ervaren assistenten naast zich. In het AD verklaarde hij: ‘Van Raaij en Van Hof kunnen mij goed helpen. Ze kennen mij van hun periode bij Alphense Boys.’
Beide mannen hebben zitting in de technische commissie van de zaterdag-derdeklasser, zij droegen Sander voor als de opvolger van de vertrekkende coach Gerard van der Klok. Bij de ondertekening van het contract zei voorzitter Leo de Jong met Van Dijk te hopen op een vergelijkbaar succes als 6 jaar geleden met Arjen Linstra, die overkwam uit de jeugd van Koudekerk. De Jong: ‘Arjen is 6 seizoenen gebleven en bracht ons voor het eerst in de clubgeschiedenis naar de 3e klasse.’
Geconfronteerd met deze uitspraak reageerde De Jong: ‘Ik start met een frisse blik, ik heb er alle vertrouwen in met Henny en Henk aan mijn zijde.’ Van Raaij heeft bij Alphense Boys 9 jaar als rechterhand met Sander gewerkt, de mannen kennen elkaar door en door. Van Hof deelt het vertrouwen in Van Dijk: ‘Hij is ambitieus. SVA is een uitstekende opstap om verder te werken aan een carrière als trainer. Sander is gepokt en gemazeld bij de jeugd, dus een bouwer. Ik hoop echt dat hij 2, liever 3 jaar blijft.’
Er wordt instemmend geknikt. De beide mannen gaan “aan het werk”, Hijman loopt weg om even later terug te komen met een boek uitgebracht ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van SVA. Dat was in 1991. ‘Heb ik kunnen redden,’ hijgt hij. ‘Op zolder ligt een schat aan archiefmateriaal, verslagen, notulen, krantenknipsels, noem maar op. Daar hebben we jaren niet naar omgekeken. Laatst ben ik op de zolder gekropen en zag dat er veel is aangevreten door muizen. Daar is niet veel meer van te redden. Ja, wel een stapeltje van deze boeken.’
Geschiedenis
‘Verkopen, Marco,’ zeggen wij in koor. ‘Dit is weer zo’n boek voor de liefhebbers. Dat is het ook. Het vertelt de historie van de in april 1966 opgerichte club. Van de 57 aanwezigen bij de 1ste vergadering werden er meteen 44 lid. Onderwijzer Martin Meijer, als geïnteresseerde dorpeling, werd tot zijn verbijstering benoemd tot 1ste voorzitter. Hij zou die functie 12 jaar vervullen. De 1ste (oefen-)wedstrijd werd gespeeld tegen Zevenhoven en verloren met 7-3. De 1ste officiële competitiewedstrijd, tegen het 5e van Koudekerk werd 1-2. Niet slecht wanneer je met 10 man in het veld komt.
Op 11 maart 1967 wint SVA haar 1ste winstpartij en wel tegen Hazerswoudse Boys, 2-0. Lagere elftallen zorgden door hun kampioenschappen voor feestjes in Zaal Vergeer. De C-junioren met leider Co van Steijn, werden in de krant ondanks tegenvallende prestaties als volgt genoemd : ‘Opgemerkt mag nog worden dat de C-junioren wat oefeningen nodig hebben, gezien hun eindstand in de competitie: een laatste plaats met 0 punten uit 14 wedstrijden, waarin 5 keer is gescoord en 192 keer de gang naar het eigen net moest worden gemaakt.’
Voorzitter Wim van der Pijl – zo staat in de notulen van 13 oktober 1966 – was weinig tevreden over zijn bestuursleden: ‘De laatst gehouden vergadering was uitgeschreven op half 9. Op die tijd was met de voorzitter, zegge en schrijve, één ander bestuurslid aanwezig. Na een kwartier kwam er weer één en toen er om 09.00 uur eindelijk weer één kwam, werd er maar begonnen. Om klokke half 10 kwam de volgende en om 10.00 uur de laatste, maar toen moesten de twee eersten alweer weg.’
Het vlaggenschip van de club weet in het seizoen 2018-2019 het 1ste kampioenschap in de geschiedenis in de wacht te slepen. SVA promoveert naar de 3e klasse. Trainer Arjen Linstra wordt bejubeld, de platte wagen, ook wel “strontkar” genoemd, trekt door het dorp. De inwoners weten de prestatie op waarde te schatten en hangen de clubvlag uit. In dat jaar wordt SVA gedoopt tot “De trots uit de Polder”.
Bij SVA houdt men van de toekomst, maar gaan liever voluit voor de toekomst. Zo’n klein dorp, zo’n hoge klassering. Dat vraagt, nee: vereist dadendrang. Onder leiding van voorzitter Leo de Jong, secretaris Marco Hijman, de andere bestuursleden en tal van vrijwilligers worden plannen gesmeed, die voor de uitvoering daarvan op de klippen lopen. Corona is de boosdoener. Hijman wordt geveld door die ellendeling, is niet inzetbaar. Gevoetbald mag er niet worden. Grote onzekerheid, niet alleen bij SVA.
‘De leden hebben hun contributie trouw doorbetaald, dat geldt ook voor de donateurs. De sponsors – met PlutoSport voorop – hadden alle begrip voor de dramatische situatie, waaraan SVA part noch deel had. Het bestuur vormde een harmonieuze eenheid en straalde dat ook uit. “Handige jongens” bleven zorgen voor het onderhoud van accommodatie. Zo kwam SVA als een van de kleinste voetbalverenigingen van de streek in ieder geval financieel gezond uit de pandemie.
Nieuwe leden zijn welkom
Het nieuwe seizoen wordt vol vertrouwen tegemoet gezien. Met elftallen van jongeren onder 15, 13, 10 en 9+ de puppies. De club telt 130 “spelende” leden. Is Hijman tevreden met dit aantal? ‘Als je bedenkt welke en hoeveel voetbalclubs er in de omgeving zijn, zeg ik ja. Maar ik wil er meer hebben. Waar haal ik die vandaan?’ Hij geeft zelf het antwoord: ‘Niet uit Aarlanderveen, iedereen die hier wil voetballen, voetbalt hier al. We zullen ze elders moeten vinden. Waar? Vooral uit Nieuwkoop, de afstand tussen Nieuwkoop en Aarlanderveen is eenvoudig te behappen.’
Dan blijkt dat de nodige voetballertjes hun weg naar SVA al hebben gevonden. Meer van die gasten zijn welkom. ‘Ze komen hier in een warm bad,’ klinkt het wervend. ‘SVA is een gezellige vereniging, dat weet iedereen. Verder bieden wij de jeugd al het mogelijke. Sinterklaas, Pupil van de Week, Pluto Voetbaldagen, toernooien.’ Oudere voetballers, zeg maar: senioren vinden het leuker om in de 3e dan in de 4e klasse te spelen. Voor hen staat de deur ook wagenwijd open. Dan gaan LAV’s Hennie Kanbier en SVA’s Marco Hijman aan de praat over Feyenoord. Beiden slapen onder een Feyenoorddekbed. Dromen van Til, keeper Bijlow, zeggen dat ze moeilijke tijden hebben doorgemaakt, de club in Rotterdam-Zuid trouw zijn gebleven en daar nooit verandering in zal komen.
Mooi en aardig allemaal, maar gaan de Tentfeestdagen dit jaar door? Meerdaagse hoogtepunten van de club. De kampioenschappen Darts? De verkoop van Oliebollen en Appelbeignets. Met een “jajaja” wordt er geantwoord. En hoe zit het met die clubsjaals, hoe komen jullie daar precies aan. Hijman veert op: ‘Wij gaan met een aantal vrienden al meer dan 25 jaar tussen Kerstmis en Oud& Nieuw naar Engeland. In die periode zijn minimaal drie grote wedstrijden te bezoeken, 2e Kerstdag, 28 december en 1 januari. Daar gaan wij naar toe. Tussendoor pakken wij de metro of trein en gaan naar andere clubs, alleen om daar een sjaal te scoren.’ Dit jaar weer? Marco Hijman aarzelt: ‘Als het weer verantwoord is om af te reizen naar Engeland, gaan wij zeker dit jaar weer. De collectie sjaals moet blijven groeien.’
Foto’s: collectie SV Aarlanderveen
Actuele foto’s: Hennie Kanbier
Nog wat foto’s om het af te leren…: