Zondagtak Voorschoten’97 verliest en daalt af (plus fotoreportage)

In Culemborg, op een zinderend hete kunstgrasmat, speelden zondagmiddag vierdeklasser SMVC Fair Play tegen derdeklasser Voorschoten ’97 (zo). Hoewel leek dat Voorschoten dit duel thuis zou spelen, zorgden de soms lastig te volgen P/D regels van de KNVB ervoor dat men met de bus af moest reizen naar de gemeente van rond de 30.000 inwoners. Het werd een teleurstellende middag voor de ploeg van Denis Luhulima met een 3-0 nederlaag en degradatie naar de vierde klasse.

Vanaf de 1e minuut werd duidelijk dat de thuisploeg haar zinnen op een overwinning had gezet. SMVC zette direct druk naar voren en spelers wisten elkaar goed te vinden. Voorschoten’97 was in het eerste kwartier nadrukkelijk zoekende. In die fase werd het tot tweemaal toe uit haar spel gehaald doordat arbiter Schoonhoven het spel stil legde i.v.m. het ontbreken van scheenbeschermers van spelers van de thuisspelende club. Deze onbenullige fout leverde de keeper van SMVC een gele kaart op.

Na ruim een kwartier leverde een ingreep van de centrale verdediger van Voorschoten een penalty voor de thuisclub op. Jamal Aamri vond de goede hoek en bracht de stand op 1-0. Nog geen vier minuten later viel de 2-0 via Amin Daoudi uit een prachtig opgezette aanval van SMVC. De balvaardige en vooral ook technische ploeg uit Culemborg leek te vliegen over het veld en Voorschoten stond erbij en keek ernaar.

Trainer Luhulima besloot na de 2-0 in te grijpen en bracht oudgediende Mike Nikic in. Deze routinier was naast de in de basis gestarte Kels de 2e speler uit het 3e elftal van Voorschoten, die ter versterking in werd gebracht. Toch brak er voor Voorschoten na de wissel een periode van beter voetbal aan. Er leek wat meer vertrouwen in de ploeg te komen en er was aanvallender voetbal te zien van de gasten.

Na de ingelaste drinkpauze leek deze flow weer wat verdwenen en na het vallen van de 3-0 leek de inspiratie en motivatie van de uitploeg volledig uitgedoofd te zijn. Hoewel de na de rust ingebrachte wissels energie brachten en Voorschoten gelukkig wat minder op de eigen helft voetbalde, bracht dit helaas niet de broodnodige doelpunten. De thuisspelende ploeg bleef voetballen om te scoren, maar ook hen lukte het in de 2e helft niet de bal in de netten te krijgen. De vier opgelopen gele kaarten deerden de thuisploeg niet, Voorschoten liep er overigens ook eentje op.

Al met al een zware middag voor Voorschoten. Niet alleen door de warmte, maar ook door het uitblijven van goals en het degraderen naar de 4e klasse. Het leverde een matte sfeer langs de lijn op. Een kantine ontbrak in Culemborg, dus hopelijk bracht het koude bier in de bus terug naar huis enige troost.

Luhulima tenslotte: ,,SMVC is een prima team, maar we geven drie cadeautjes weg en dat was teveel van het goede. In de rust heb ik het omgezet naar 1-3-4-3. We gingen vier keer in de 1 op 1 op de keeper af. Helaas lukte het niet om terug te komen. Zij bleven wel gevaarlijk in de counter maar Glenn Mulder, Jarno van der Born en Wout Adriaanse speelden een prima 2e helft. Al met al geflatteerd wat mij betreft, maar niet minder pijnlijk.”

Basisopstelling SMVC Fair Play: Boukaich, Mekran, Bouanani, Samoud, Daoudi, Van der Horst, Aamri, Jijih, Chouay, El Bouzidi, Aamri.

Basisopstelling Voorschoten ’97: Van der Mijn, Van der Born, Mulder, Hilders, Adriaanse, Hogewoning, De Vries, Beelen, Van der Berg, Van Aken, Kers.

Sandra Akerboom
Sandra Akerboom
Sandra Akerboom, geboren Leidse maar woonachtig in Nunspeet. Ik ben 11 jaar geleden, aan boord van LAV getrokken door Hennie Kanbier. Mijn motivatie was vooral het Leidse Amateurvoetbal het podium geven wat zij verdient en schrijven is sowieso een hele fijne hobby. Maar samenwerken met de LAV-coryfeeën is ook echt een feest. De eerste jaren heb ik vooral wedstrijd- en belverslagen geschreven. Dat zorgde voor soms hilarische situaties. Zoals oa de broertjes de Cler bellen op de terugreis van een uitduel van Lugdunum. Handsfree in een volle auto met jolige voetballers, na een gewonnen pot. Een mooie leerschool, beter bel je spelers als ze rustig thuis zijn beland. Elk jaar zijn Danny (mijn echtgenoot) en ik nauw betrokken bij de dagelijkse organisatie van het LAV event en de Bleddercup. Dat laatste toernooi is eerlijk gezegd een complete Leidse reünie en mag wat mij betreft, nooit uit onze planning verdwijnen. Voetballen zit in mijn DNA en heb ik altijd met veel plezier gedaan. Dus hoe mooi is het, dat je over voetbal en de Leidse clubs mag schrijven. Sinds september schrijf ik wekelijks Lopend Vuurtje. Een rubriek met nieuwtjes van de aan LAV verbonden clubs. Naast de tijd die ik met veel plezier aan LAV besteed, ben ik hier op de Veluwe vaak te vinden in de bossen en ben ik erg gek op ons gezin, welke ondertussen ook met twee kleinszoons is uitgebreid. Oma zijn is heerlijk en op het perceel waar wij wonen, ligt de grasmat al te wachten op de eerste voetbalschreden van de jongens. Maar kiezen ze voor ballet of hockey? Dan sta ik in de dansschool of langs de lijn. Ik ben namelijk gek op mensen met een passie, welke dat dan ook mag zijn.

Laatste nieuws

Mede mogelijk gemaakt door

Voor de laatste updates!

Volg ons op social media!