Valken’68 is er niet in geslaagd de finale te bereiken voor een plek in de vierde divisie, voorheen nog de hoofdklasse. Na een enerverend avondje ging VOC er met de zege vandoor (1-4) waarbij er zeker kansen waren geweest voor de thuisploeg om wel door te dringen tot de eindstrijd. Bij de Valkenburgers was er teleurstelling, maar vooral berusting en trots na afloop. De penningmeester moet vooral dik tevreden zijn geweest en de club toonde maar weer eens aan gewend te zijn aan het organiseren van een feest.
Ruim voor de wedstrijd was het al beregezellig op ’t Duyfrak. Een zanger gooide de ene na de andere Hollandse hit eruit en het thuispubliek had er zichtbaar zin in. De bierpomp draaide overuren en er was genoeg te eten om een bodempje te kunnen leggen. Natuurlijk moest het vervolgens wel op het veld gebeuren, maar al rap werd duidelijk dat beide ploegen veel trek hadden om het publiek, naar schatting 1250 man, te vermaken. Daarbij was er zeker ook veel volk op de been uit de havenstad, maar alles verliep in gemoedelijke sfeer.
Omdat er bijster weinig ruimte werd gelaten tussen de linies kregen de beide ploegen het in de eerste helft niet voor elkaar om tot megakansen te komen. Sterker nog; de beide sluitposten kregen amper wat te doen. Daarmee boeide het treffen wellicht niet helemaal in de eerste rondgang, maar de spanning vergoedde alles. Valken’68 startte al met al wat sterker, maar al snel klom de tegen degradatie knokkende opponent in de tweestrijd.
Jesper Slootweg kopte een keer naast uit een hoekschop, maar ook in deze situatie hoefde Kristian den Tempel niet op te treden. Een minuut of tien voor rust werd het wel serieus gevaarlijk. Lars Wietsma stuurde Sammy Zandbergen, die als spits vaak inzakte om de bal op te halen, weg. De aanvaller kreeg ne bal niet langs de doelman, maar de aanval liep door om uiteindelijk weer uit te komen bij Zandbergen. Zijn inzet ging maar net naast en had, geplaatst tussen de palen, zeker een doelpunt opgeleverd omdat de goalie op het verkeerde been stond.
In de rust ging het volume weer omhoog en werden de aanwezigen vermaakt met liederen over onder meer zonnige oorden. Iedereen bleef lust houden in de tweede helft omdat er onder aan de streep geen winnaar aan te wijzen viel voor de pauze. Valken’68 lag wellicht lichtjes voor op punten, maar dat was het dan ook wel.
Aan het begin van de tweede helft gebeurde er wel opeens van alles en het duel ging nu echt los. Al na tien tellen was de Rotterdamse doelman net iets eerder bij de bal dan Samet Arikan, maar de intenties van de roodgelen waren direct duidelijk. Kort daarop testte Timothy Zeiler Frank Kardjani met een kopbal. Weer een minuut of vier later lag de bal plots in het verlaten Valkenburgse doel. Bas van der Storm gaf mee op Zeiler en door een misverstand tussen de doelman en een verdediger kon Ruben Monteiro profiteren middels een uitermate vreemde carambole. Het doelpunt deed pijn aan de Valkenburgse ogen, maar telde uiteraard wel.
Zuur was ook nog eens dat even daarvoor Valken’68 niet op 1-0 was gekomen. Jelle van den Oever werd keurig vrij gespeeld even buiten randje zestien. De rechtsbuiten had een ‘stiffie’ in huis, maar die kwam niet genoeg uit de verf. Dit was tot op dat moment zeker de grootste kans geweest, maar het liep dus anders voor wat betreft de score.
Uiteraard was er nog geen man overboord, maar achteraf bleek deze fase wel beslissend. Valken’68 was het even kwijt en VOC speelde bepaald makkelijker vanaf de openingstreffer. Met name Wouter van der Loo en Monteiro lieten zien veel voetballend vermogen te hebben en nu werden de ruimtes wel beter benut. Het was niet toevallig dat de middenvelder met een slim passje de behendige buitenspeler vond voor de 0-2.
Daarvoor mikte Van der Loo al net naast en zo liet VOC zien wel meer in huis te hebben dan menig eersteklasser. Wanhopen deed Valken’68 niet. Het trainersduo Derek van der Plas en Erwin van der Nagel wisselde tweemaal en met name Niels Varkevisser moest voorin voor extra gevaar gaan stichten. Toch volgde nog een kans voor Monteiro, maar nu kwam Kardjani tijdig zijn hok uit.
Halverwege de tweede helft leek het echter wel gedaan. Van der Loo, die opgroeide bij Excelsior, vond het hoofd van Yannick Koevermans en de bal plofte achter Kardjani. Vanaf dat moment was wel duidelijk dat ‘het wonder van ’t Duyfrak’ nodig was, maar die bleef uit. Pepijn van Duivenvoorde kreeg de bal net niet bij Varkevisser voor de 1-3, maar die kwam er luttele tellen alsnog via de eveneens ingevallen Joshua Cooper.
Vervolgens werd het spel even onderbroken omdat er andermaal vuurwerk werd afgestoken, waarbij Den Tempel zich ook niet meer senang voelde. De Rotterdamse bank was ook niet blij met dit voorval, maar de rust werd snel hersteld. Dit wel nadat twee streakers het veld hadden betreden. Dit tot vermaak van een deel van het publiek, maar het olijke tweetal verdween spoedig weer achter de afrastering.
Met de 1-3 was er wellicht nog iets mogelijk, maar VOC liet zich geen kaas van het brood eten. In de extra tijd gaf Van der Loo zijn optreden nog extra glans met een doelpunt en daarmee kwam het seizoen van Valken’68 bijna tot een einde. Bijna want de volgend seizoen wederom eersteklasser speelt nog de finale van de Sportiff LAV Cup op zaterdag 15 juni bij ROAC.
Ongeacht de afloop daarvan mag gesteld worden dat de formatie van Van der Plas en Van der Nagel het prima heeft gedaan dit seizoen. Zeker is er nog ruimte voor verbetering, maar dat stipte de staf al eerder aan en die rek binnen de ploeg kan wellicht volgend seizoen wel worden benut om geschiedenis te schrijven. Desalniettemin was het ook nu een vermakelijke avond geweest en bleef het nog lang gezellig, een niet onbelangrijke karaktertrek van de club uit Valkenburg.
Valken’68- VOC 1-4 (0-0). 50. eigen doelpunt 0-1, 61. Monteiro 0-2, 67. Koevermans 0-3, 81. Cooper 1-3, 90.+2 Van der Loo 1-4.
Basisopstelling Valken’68: Kardjani; Van Duijvenvoorde, Slootweg, Haasnoot, Van Duijn; De Mooij, Lagerberg, Wietsma; Van den Oever, Zandbergen, Arikan.
Basisopstelling VOC: Van den Tempel; Straetemans, Dullemans, J. van der Loo, Warmenhoven; Sequeira, W. van der Loo, Koevermans; Monteiro, Storm, Zeiler.