Pleisters, Sponzen en Waterzakken: Floris Hazenberg (Meerburg)
In onze rubriek pleisters, sponzen en waterzakken belichten wij als redactie van leidenamateurvoetbal.nl spelers die een zware blessure hebben opgelopen tijdens een training of in een wedstrijd. Deze spelers verdienen het naar onze bescheiden mening om in het zonnetje gezet te worden. Zo ook Meerburg speler Floris Hazenberg, die al aan het begin van het seizoen een spierscheuring opliep in zijn lies. In januari van dit jaar werd het wederom geprobeerd, maar ook toen ging het helaas mis.
De pechvogel vertelt over het oplopen van de blessure: ,,Gelukkig heb ik van de blessure in het dagelijks leven geen last. Eerst zal een klein stukje geschiedenis uit de doeken doen. Op negentienjarige leeftijd heb ik door slijtage in een heup een operatie moeten ondergaan. Hierdoor ontstonden er wat sneller blessures aan de andere kant door overcompensatie. Zo ook in oktober vorig jaar tijdens de competitiewedstrijd tegen Aarlanderveen. Ik voelde omstreeks de tiende minuut een steek in mijn lies en dat was het moment dat het erin schoot. Vervolgens heb ik de wedstrijd nog wel uitgespeeld, maar de dag erna kon ik nauwelijks nog lopen. Het bleek foute boel te zijn. Op de echo was te zien dat er een klein breuk in het bot zat waar de pees aan vastzit. Ook zat er scheuring in de spier. Een periode geen voetbal meer dus voor mij.”
De aanvaller, die in het dagelijks leven werkzaam is als fysiotherapeut vervolgt: ,,Voor mezelf had ik een goed schema opgesteld om weer terug te komen. Ik kon op een gegeven moment pijnvrij hardlopen en naar de sportschool. Op een voetbalveld echter gaat het er allemaal wat anders aan toe. Korte sprintjes, andere bewegingen enzovoort. In december ben ik weer begonnen met meetrainen met de groep. Vanzelfsprekend heb ik dit rustig opgebouwd en in een januari van dit jaar was er een benefiet wedstrijd tussen het huidige Meerburg en oud Meerburg. Daar deed ik aan de warming-up mee en vermoedelijk is het er daar weer ingeschoten. Ook is het mogelijk dat het de training daarna is gebeurd, bij de tweede keer heb ik niet echt een duidelijk moment gehad waar ik het mis voelde gaan. Wederom een echo laten maken en daaruit bleek dat het weer zover was. Flink balen omdat ik mijn steentje wilde bijdragen aan een goed draaiend Meerburg.”
De Meerburger blikt vooruit en kan op dit moment moeilijk inschatten wanneer er weer pijnvrij gevoetbald kan worden: ,,Op de zaterdagen ben ik uiteraard aanwezig om het team aan te moedigen. Als promovendus kunnen we eigenlijk nu al spreken van een mooi seizoen. De doelstelling was handhaving voor dit seizoen maar halverwege stonden we warempel bovenaan. Wellicht spelen we dus nacompetitie en dat zijn prachtige wedstrijden. Elke wedstrijd beschouwen we als een finale, er volle bak voor gaan, het kan tot hele mooie dingen leiden. Dat hebben we vorig seizoen wel gezien waarin we promotie bewerkstelligden. Stiekem hoop ik toch wel dat ik die finales mee kan doen. Het is een hoopvolle gedachte maar of het reëel is zal in de komende tijd duidelijk moeten worden. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het erop lijkt dat het einde seizoen is voor me, maar ik blijf optimistisch.”
Namens de gehele redactie wensen wij Floris alle sterkte en kracht toe die nodig zijn tijdens zijn herstel. Tevens zullen wij hem een aardigheidje toesturen om een hart onder de riem te steken.
