Gisteren heeft middenvelder Jim van der Krogt een klap op zijn toekomst gegeven in de voetballerij. De 31-jarige speler heeft de deur bij Voorschoten’97 achter zich gelaten en strijkt neer bij kersverse eersteklasser RCL. Voor ons reden genoeg om de technisch vaardige speler, met een goede trap, even aan de tand te voelen.
,,Ik ben tijdens de competitie niet bezig geweest met volgend seizoen. Met mijn team wilde ik volledige focus op Voorschoten’97 en de ranglijst. Helaas is het niet goed afgelopen en uiteraard is dat een tik geweest. Ik leefde een soort van in een bubbel, maar na het seizoen ben ik wel mijn overwegingen gaan maken.”
Eerst terug naar het seizoen met de groengelen. ,,Terugkijkend is er veel mis gegaan. We hebben zo ongeveer het gehele seizoen onderin gebungeld en dan moet je dus rekening houden met degradatie. Ik weet zeker dat het goed was gekomen als we vanaf het begin van het seizoen hadden kunnen beschikken over de groep die we toen hadden. We kregen echter te maken met hardnekkige blessures, spelers die plots afhaakten of zijn weggestuurd. Een aantal van hen had een basisplaats gekregen. De balans raakte een beetje zoek en dat is een van de oorzaken geweest van de terugval naar de tweede klasse. We voetbalden echt wel leuk, maar vaak tot de zestien. Je wint ook niet voor niets tweemaal van VUC dat uiteindelijk kampioen werd. Al met al brachten we te weinig en zo is het mis gegaan. De club zal nu weer moeten gaan bouwen. Er lopen zat jonge talenten rond en er is toekomst. Wel zal je balans in het elftal moeten krijgen dus er is werk aan de winkel.”
Van der Krogt twijfelde al eerder over het aanblijven bij Voorschoten’97. ,,In de loop der jaren ben ik wel een jongen van de club geworden. Daarom gaat het mij zeker aan het hart dat dit seizoen tot degradatie heeft geleid. De beslissing om voor een andere club te kiezen is dan ook zeker niet gebaseerd op 1 nacht ijs. Na vorig seizoen verloren we echter een aantal belangrijke spelers en dat is nu niet anders. Ik had voor mezelf nog een idee dat ik nog wel wat jaren mee kan op eerste klasse niveau. In mijn hoofd heb ik om tot mijn 34/35ste door te gaan, zo lang het lichaam het trekt althans. Enkele andere clubs hadden tussentijds al geïnformeerd, maar zoals gezegd hield me dat niet bezig. Uiteindelijk kwam RCL om de hoek kijken en mijn gevoel na een eerste gesprek was meteen goed. Ik ken daar best wat spelers waar ik mee speelde of waar ik wel eens mee spreek. Met Loyd van der Wilden bijvoorbeeld padel ik. Niet dat we het dan altijd over voetbal hebben of specifiek RCL, maar natuurlijk is het wel eens voorbij gekomen. Ik heb de knoop doorgehakt op basis van gevoel. Ik denk dat deze clubs vergelijkbaar zijn en dat maakte de keuze makkelijker. Ik denk dat ik me heel snel kan aanpassen in Leiderdorp. RCL heeft zich eindelijk eens uit de tweede klasse gespeeld, maar ik verwacht met deze selectie dat het ook goed mee kan in een klasse hoger.”
