Lugdunum wint duel der voormalig Leidse grootmachten

Vierde klasse A – De tijd dat het Leidse amateurvoetbal floreerde, ligt, helaas, alweer enige tijd achter ons. ‘De Grote Drie’ van het Leidse voetbal (UVS, Lugdunum en Roodenburg) waren jarenlang toonaangevend in de sleutelstad en omgeving. UVS was een vaste klant op het hoogste amateurniveau (de huidige Tweede Divisie), terwijl Lugdunum en Roodenburg in de eerste klasse uitkwamen. Hoe anders is de situatie anno 2025. UVS is verworden tot een modale derdeklasser, terwijl vierdeklassers Lugdunum en Roodenburg onderaan de ranglijst bungelen.

Roodenburg behaalde uit de eerste twaalf competitiewedstrijden drie punten, terwijl de groenhemden in deze serie nog geen enkel punt bij elkaar voetbalden. Afgelopen zaterdag kwamen de voormalig Leidse grootmachten elkaar tegen in de Kikkerpolder. Na een eerste helft waarin niet werd gescoord, toonde Lugdunum zich na rust de betere ploeg (2-0).

Na een bloedeloze eerste helft waarin nauwelijks iets gebeurde, slechts een kopbal van Lugdunum-speler Shemiel Constancia zorgde ervoor dat het publiek even opveerde, was het begin van het tweede bedrijf een stuk veelbelovender. De bezoekers leken wakker geschud te zijn en waren met hun eerste de beste aanval van de wedstrijd dichtbij de openingstreffer. Na een goede voorzet van Aymen Mizab kopte Mo Matoug hard richting het Lugdunum-doel, waar doelman Joey Singeling ten koste van een hoekschop redding kon brengen.

De Roodenburg-volgelingen op de tribune gingen er lekker voor zitten, maar zij kwamen bedrogen uit. Het was juist de thuisploeg die hierna het initiatief overnam. Nadat Zakaria Bardaa met een ouderwets puntertje eerst nog vergeefs Roodenburg-doelman Abdelkader Lamrabette onder vuur had genomen, was het niet veel later wel raak voor de kikkers. Routinier Houssein Bezzai zag zijn hoekschop bij de 16-jarige Zakaria Faouzi terechtkomen, waarna de talentvolle jongeling, na twee doelpogingen, Lamrabette kansloos liet (1-0).

Roodenburg-trainer Marco Harleman stuurde hierna zijn centrale verdediger Souhail Mkadmi richting de punt van de aanval, maar ondanks de aanvallende intenties van de bezoekers bleef een belegering van het Lugdunum-doel uit. De gastheren konden rustig achterover leunen en gokken op de counter. Bij één van deze tegenaanvallen kwam de bal uiteindelijk terecht bij Bardaa, die met een tegendraads schot Lamrabette het nakijken gaf (2-0). Enkele minuten later floot scheidsrechter Van Horssen voor het einde van de sportieve wedstrijd en had de Lugdunum-aanhang dit seizoen eindelijk iets te vieren (2-0).

Bezzai, die een puike pot speelde, was na afloop uiteraard verguld met het eerste seizoenresultaat van zijn ploeg. ,,Iedereen bij ons heeft vanuit zijn taak gevoetbald en we hebben rustig onze momenten afgewacht. Na rust kregen we die mogelijkheden en dat resulteerde in twee goede doelpunten. Het moest vandaag gebeuren en dat is gelukt. Deze overwinning geeft in ieder geval een goede boost voor de tweede helft van het seizoen’’, aldus de tevreden ex-prof.

Bij Harleman was kort na afloop van de wedstrijd de teleurstelling van zijn gezicht te lezen. De Roodenburg-trainer zal zich ongetwijfeld meer hebben voorgesteld van de confrontatie met zijn voormalige club. ,,Het was vandaag zwaar teleurstellend van onze kant. Nee, ik had dit niet verwacht. We hebben deze week eindelijk weer met een volledige groep kunnen trainen en ik was ervan overtuigd dat we hier met de winst zouden gaan vertrekken. We waren enorm slordig in balbezit en daarnaast hebben we nauwelijks een kans gecreëerd. Dit is een pijnlijke nederlaag, maar ik moet erkennen dat Lugdunum verdiend heeft gewonnen’’, zo besluit Harleman.

Lugdunum – Roodenburg 2-0 (0-0) 60. Faouzi 1-0, 84. Bardaa 2-0.

Basisopstelling Lugdunum: Singeling, Berdai, Touballi, Verplancke, Bardaa, Constancia, Van den Berg, Faouzi, Demirbas, Honsbeek, Bezzai.

Basisopstelling Roodenburg: Lamrabette, Yuksel, Chahlaoui, Bezzai, Belkhir, Matoug, Mizab, Harroui, Zirar, Mkadmi, Baddaou.

 

Sem Nazloomian
Sem Nazloomian
Ik wist op mijn 11e jaar dat ik voetbaljournalist wilde worden. Ik heb daarom op de middelbare school de vakken gekozen, die benodigd waren om toegelaten te worden voor de School voor Journalistiek in Utrecht. Ik werd echter uitgeloot voor deze opleiding en besloot daarom om vervroegd in militaire dienst te gaan. Na mijn dienstplicht ben ik nog even bij Defensie gebleven en ben daar uiteindelijk na een slordige 32 jaar vertrokken. Ik ben daar voornamelijk werkzaam geweest in het HR-veld. In 2017 kwam ik in contact met Hennie en ben sindsdien betrokken bij LeidenAmateurVoetbal. Het heeft dus uiteindelijk 43 jaar geduurd alvorens ik over ons geliefde spelletje kon gaan pennen.😊 Moraal van het verhaal? ‘Duurt soms effe, maar het komt goed’ Vriendelijke groeten, Sem

Laatste nieuws

Mede mogelijk gemaakt door

Voor de laatste updates!

Volg ons op social media!