SJZ-Stompwijk’92
De burenclash SJZ tegen Stompwijk’92 behoort voor beide clubs immer tot de leukste ontmoetingen van het jaar. Veelal trekken de supporters op de fiets goedgemutst van het ene dorp naar het andere om een vaak boeiende derby te zien en daarna het glas te heffen. Dat zal dit jaar niet anders zijn. Beide verenigingen kunnen ook nog eens terugzien op een goede start van de competitie. De thuisclub versloeg NSV’46 op eigen terrein met maar liefst 0-6 en Stompwijk’92 was met 3-0 Lugdunum de baas. Wie houdt het langst de nul is vanzelfsprekend een centrale vraag voor zowel groenwit als de bezoekers. SJZ heeft al jaren de wens deel te nemen aan de nacompetitie en liefst zou men het weer eens in de derde klasse willen proberen (voor het laatst in het seizoen ’18-’19 op zondag). Dat zal nu niet veel anders zijn. Bij Stompwijk’92 zal men wat bescheidener zijn. Vorig seizoen ontliep Stompwijk’92 ternauwernood de nacompetitie om degradatie en met een zorgeloze plek in de middenmoot zou men nu tevreden zijn. Minder content waren de Stompwijkers over de veegpartij vorig jaar op sportpark Haasbroek. Een hatelijke 7-1 prijkte op het scorebord van afloop. ‘Dat absoluut niet weer’ is de logische gedachtegang. Het thuispubliek zou graag nogmaals zo’n feest willen meemaken. Wat de uitslag ook zal worden, na afloop zal het gezellig worden in de kantine.
LSVV’70-NSV’46
Een verdienstelijk spelend LSVV’70 was afgelopen weekend Warmunda de baas in een spannende strijd. Winst in een eerste ontmoeting zorgt bij elke club, ook dus bij de Leidenaren, voor een zeker optimisme, waarin termen als ‘hoog in het linkerrijtje’ of ‘subtop’ niet zullen ontbreken. Dat zal bij de studentenclub niet anders zijn. De meer realistische, of pragmatisch ingestelde zo men wil, zullen aangeven dat er nog 25 wedstrijden te gaan zijn. Bij NSV’46 werden alle optimistische bespiegelingen vooraf hardhandig de kop ingedrukt door SJZ. In Noorden droop de thuisclub beteuterd van het veld na een 0-6 oorwassing. Met beide benen op de grond heet zoiets. Het zal gedonderd hebben in de kleedkamer van NSV’46 en deze week zullen er de nodige afspraken gemaakt zijn om zaterdag te tonen dat er toch echt sprake was van een eenmalige vergissing. Vorig seizoen was d met een vierde stek op de eindranglijst een subtopper en dat hoopt men in Noorden te blijven. De Leidenaren kunnen rekenen op een getergd en gemotiveerd NSV’46.
Roodenburg-Blauw Zwart
De nieuwe Roodenburg trainer Marco Harleman was vorige week een weinig benijdenswaardig man: vanwege vakanties, blessures en andere oorzaken kon hij amper een team op de been brengen. De meest sombere verwachtingen omtrent de uitslag werden in negatieve zin nog eens overtroffen door de uitslag. Met een 9-1 nederlaag toog men laat in de middag weer richting Leiden. Excuses genoeg natuurlijk, maar zo’n dreun komt echt wel aan . Het is voor de club uit Noord te hopen dat er meer selectiespelers zijn aangesloten zijn deze week, want anders dreigt er weer een tik. Blauw Zwart speelde in de eerste wedstrijd met 3-3 gelijk tegen SEV en uit de uitslag zijn niet veel conclusies te trekken. De degradant uit de derde klasse zal vermoedelijk willen aantonen dat het in deze afdeling een rol van betekenis zal willen spelen en Roodenburg lijkt op papier een eenvoudige prooi. Aan Roodenburg om het tegendeel te bewijzen.
SEV-FC Oegstgeest
Pas vlak voor tijd sleepte FC Oegstgeest een overwinning uit het vuur tegen het taaie Zevenhoven. Dat deze wedstrijd trainer Huig Jan Heeringa niet slecht uitkomt laat zich raden. De club wordt door menigeen als kampioenskandidaat nummer een gezien en dat zou binnen de selectie wel eens tot onnodige overmoed kunnen leiden. Een tikje op de vingers was dus welkom. Sport En Vriendschap was vorig jaar een middenmoter in de vierde klasse D en het zou ook dit jaar wel eens het geval kunnen zijn. Op 12 mei 2018 speelden de ploegen voor het laatst tegen elkaar. Met de 2-2 van destijds zal FC Oegstgeest dit keer geen genoegen nemen.
Sporting Leiden-Warmunda
Paul Pikaar en zijn mannen verloren de eerste wedstrijd met 3-2 bij Nicolaas Boys. Het was een nederlaag, maar wel een met perspectief. De ploeg liet zien dat het kon knokken en de vernieuwde selectie toonde dat er voetballend vermogen in de ploeg zit. Hoewel het seizoen nog wel heel erg pril is verwacht men in de Mors niet dat er net zo’n moeizaam seizoen zit aan te komen als het vorige. Ook Warmunda stond zaterdag j.l. met lege handen. Maar ook deze verliespartij leidde niet tot al te sombere gezichten of vooruitzichten. Er was verloren ja, maar het was zo’n ontmoeting waarbij het muntje net zo goed de andere kant op had kunnen rollen. Met het voetbal zat het wel goed, maar dat ene element ontbrak: scorend vermogen. Warmunda zal zeker met optimisme de degens gaan kruisen met een tegenstander die ook nog volop mogelijkheden ziet. Vorig seizoen vertrok Warmunda weer richting Warmond met een 1-2 zege in de knip.
Lugdunum-Altior
Met een 3-0 nederlaag in Stompwijk opende Lugdunum het seizoen. Wie puur naar de uitslag kijkt zal niet verrast zijn. Zoals bekend kregen de Leidenaars te maken met een ongekende leegloop en het verlies werd opgevangen door voetballers met een groenwit hart die al afscheid hadden genomen van het prestatieve voetbal aangevuld met enkele jongelingen. Hartverwarmend voor de trouwe Lugdunum supporter, maar of het genoeg is om voor lijfsbehoud te zorgen moet nog blijken. De 3-0 nederlaag is op het eerste gezicht weinig hoopgevend, maar wie bij de ontmoeting aanwezig was weet wel beter. De Leidenaars speelden zeer verdienstelijk, maar de thuisploeg bleek net iets strijdvaardiger en efficiënter; een nederlaag met perspectief derhalve. Of Altior daarvan onder de indruk zal zijn valt ernstig te betwijfelen. De bezoekers veegden het arme Roodenburg in een ongekende veegpartij met 9-1 van het veld en zullen de mouwen opstropen om overwinning nummer twee te boeken.
Overig: Zevenhoven-Nicolaas Boys
 (1).jpg)
