Aarlanderveen even geen partij voor sterk VVSB

Derde klasse zaterdag- Na de toch wel verrassende 4-0 winst in de openingswedstrijd tegen Be Fair ging Aarlanderveen afgelopen zaterdag op bezoek bij VVSB. De Polderpark-bewoners zagen deze week de toch al imposante lijst met blessuregevallen nog verder toenemen, waardoor Aarlanderveen-trainer Gerald van der Kolk opnieuw gedwongen was om zijn formatie op een aantal plaatsen te wijzigen. Tegen VVSB bleek dat deze nieuwe reeks fysieke malheur bij de groen-witten deze keer toch een tikje teveel van het goede was en de 3-1 nederlaag lijkt dan ook snel verklaard.

De conclusie dat VVSB uitsluitend en alleen gewonnen zou hebben door het grote aantal blessuregevallen bij de Aarlanderveners zou echter absoluut geen recht doen aan de prestatie van de Noordwijkerhouters. VVSB lijkt dit seizoen een stuk sterker dan afgelopen voetbaljaargang en moet in staat worden geacht om bij de beste drie teams van de derde klasse te kunnen eindigen. Vorige week werd CVC Reeuwijk, door velen gezien als kampioenskandidaat nummer 1, in eigen huis verslagen en ook tegen Aarlanderveen liet de formatie van trainer Rob Jonkman zien dat er dit seizoen serieus rekening met de paarshemden moet worden gehouden.

Bij de bezoekers ontbraken in vergelijking met vorige week Elias Karmiris en Davey Grimmelius, tegen Be Fair de smaakmaker aan de kant van de groen-witten, op Sportpark de Boekhorst. VVSB startte voortvarend en nam na het eerste fluitsignaal van de arbiter direct het initiatief in handen. De gastheren kwamen al vroeg in de wedstrijd op voorsprong, nadat Koen Damen Aarlanderveen-keeper Maico du Chatinier met een droge knal kansloos liet (1-0). De gasten probeerden wat terug te doen maar oogde vrij machteloos. Nadat Thom Nouwens, terugkomend van een blessure, volgens afspraak na een half uur werd gewisseld en niet veel later ook aanvaller Sellem Chemlalie met liesklachten naar de kant moest, was het duidelijk dat er deze middag niet veel te halen viel voor de bezoekers.

Aarlanderveen probeerde het na rust nog wel, maar verder dan wat speldenprikjes richting het doel van VVSB-keeper Peter van de Berg kwamen de bezoekers niet. Na de 2-0 van VVSB, een goede goal van Victor Schipholt, was de wedstrijd eigenlijk gespeeld. Daarna zorgen subersub Berhang Sartib (3-0) en Brian Bor (3-1) voor de eindstand.

Aarlandervener Derk Gruppen kon na afloop dan ook niet anders dan vaststellen dat de overwinning voor VVSB meer dan terecht was. Gruppen:,, VVSB was duidelijk feller en fitter dan wij waren. Ik denk dat iedereen dat heeft kunnen zien. Na rust gingen we wat opportunistischer op zoek naar de gelijkmaker, maar we speelden in een te laag tempo en hebben het ze nauwelijks lastig kunnen maken. Complimenten trouwens voor VVSB. Zij hebben een goede ploeg en ik denk dat ze ook dit seizoen weer hoge ogen gaan gooien’’, besloot de middenvelder sportief.

VVSB (za)-  Aarlanderveen 3-1 (1-0) 6. Damen 1-0, 60. Schipholt 2-0, 77. Sartib 3-1, 85. Bor 3-1

Opstelling VVSB: Van de Berg, Koeckhoven, Janssen, Aartman, De Jong, Van Steijn, Schipholt (74. Sartib), Taskin, Bierhuizen, Damen, Van Ruyven.

Opstelling Aarlanderveen: Du Chatinier, Egberts, Van der Pijl, Bor, Nouwens (30.Nagtegaal), Nieumeijer, Westmaas (75. Perkins), Emaangoun, Voorn, Janszen, Chemlali (40. Gruppen).

Foto’s: met dank aan VVSB

 Koudekerk na rust met tien man voorbij LSVV’70

0

Vierde klasse A (zaterdag)- Achteraf zal men bij Koudekerk niet ongelukkig zijn geweest met het speelschema van het standaardteam. Uit de eerste twee competitieduels tegen beide studententeams uit de klasse werd de maximale score gehaald. Vorige week werd in Leiden Football Factory in de tweede helft door de mannen van Jarno Verweij en Ger Labots naar een 1-7 nederlaag gespeeld na met 1-0 achter te hebben gestaan. Tegen de ploeg van Freek Jansen en Jan Nonkes werd eveneens een achterstand omgebogen en won de thuisclub uiteindelijk verdiend met 3-1. Dat was knap gezien de ontvangen rode kaart van Ricardo van Rijswijk na tien minuten in de tweede helft.

De absolute uitblinker bij de rood-witte thuisploeg was de jeugdige Sem van Aalst, die zijn ploeg uiteindelijk moeizaam maar verdiend naar de zege schoot. De rode kaart aan de kant van Koudekerk was een logische: de overtreding van Van Rijswijk op Jiddo Doornebal voorkwam de vrije doorgang naar Koudekerk doelman Roy Dorrepaal, en wellicht de voorsprong voor de studentenploeg.

De gastheren die wat beter aan de wedstrijd begonnen, hadden het soms knap lastig tegen het beweeglijke duo Doornenbal en Jos van Beuningen. De thuisploeg liet zich ook niet onbetuigd: een daverend schot van Koudekerker Van Aalst, die enkele verdedigers op het verkeerde been zette, spatte uiteen op de paal. Nog in dezelfde minuut schoot Doornenbal zijn ploeg op voorsprong 0-1.

Een schot van de eerdergenoemde uitblinker raakte boven doelman Dammes Waasdorp de lat. Vervolgens had, na een fout van verdediger Fabian Roosenbrand, Doornenbal de voorsprong van de bezoekers kunnen vergroten. Zover kwam het zoals gezegd niet. De verdiende gelijkmaker van Bas van Heerdt op aangeven van Van Rijswijk was een fraaie treffer (1-1).

Koudekerk dat al snel na rust met tien man verder moest kreeg het een stuk lastiger. Vooral in het laatste kwartier roken de gasten bloed. Daar stond tegenover dat Waasdorp zijn ploeg overeind hield door een lage inzet van alweer Van Aalst onschadelijk te maken. Deze speler haalde echter zijn gram door met twee fraaie doelpunten zijn ploeg alsnog de verdiende 3-1 zege schenken. Bij vooral de 2-1 mochten de verdedigers van de uit spelende ploeg zich de treffer aanrekenen vanwege slecht ingrijpen. Vlak voor tijd stelde Van Aalst de drie punten veilig. Met het resultaat is Koudekerk koploper en LSVV de rode lantaarndrager, voor wat het waard is na twee wedstrijden.

Uitblinker Van Aalst keek uiterst tevreden terug op zijn wedstrijd: ,,Heel even leek het erop dat we met een gelijkspel genoegen moesten nemen. Zij bleven met veel man achterin spelen, waardoor we niet echt in de problemen kwamen. We waren fitter en moesten er in de tweede helft overheen klappen. Ik zat lekker in de wedstrijd en ik heb het plezier in het spelletje weer helemaal terug.”

De wedstrijden tussen beide teams waren in het verleden altijd al vermakelijk en deze confrontatie was daarop geen uitzondering.

Basisopstelling Koudekerk: Dorrepaal, Van Asch, J. Roosenbrand, F. Roosenbrand, Van Rijswijk, Schmand , Langejans, Van den Berg, Van Heerdt, Van Aalst, Van Tulder.

Basisopstelling LSVV’70: Waasdorp, Van der Meer, Leugering, Huisman, Casteel, Loos, Van der Graaf, Kamp, Van Beuningen, Egberts, Doornenbal.

Foto’s: met dank aan Ron van Welzen

Valken’68 geeft visitekaartje af in Amsterdam

0

Eerste klasse A (zaterdag)- Na de 3-0 nederlaag tegen AFC kwam de tegenstander zaterdagmiddag weer uit Amsterdam. Ditmaal was de tegenstander in de hoofdstad het ambitieuze WV-HEDW. Valken’68 wist met een 3-2 overwinning huiswaarts te keren tegen deze op papier niet misselijke tegenstander.

Na twee minuten ging het al mis voor de Valkenburgers en kwam “daar gaan we weer” in de gedachte op. Na slordig balverlies in de verdediging profiteerden de Amsterdammers  en kon Tim Correia simpel binnen schuiven. Valken richtte zichzelf op en probeerde wat meer het initiatief te nemen, al bleef het oppassen voor de uitbraak van de thuisploeg. In twee minuten tijd draaiden de Valkenburgers de score om. Allereerst was het Huig van Duijn die zijn vrije trappen-specialiteit kon etaleren. Ogenschijnlijk met groot gemak trapte hij het leder in de bovenhoek. Daarna was het aanvoerder Marc Langeveld die uit een hoekschop van Jaco van der Bent kon binnen koppen.

Vlak voor rust kroop Valken’68 door het oog van de naald toen een bal binnenkant paal tot Valkenburgs opluchting het speelveld weer in kwam. Zo ging een uiterst effectief Valken’68 rusten met een 2-1 voorsprong.

Na de onderbreking kwam Valken’68 sterk uit de startblokken. Allereerst zag de diep gestuurde Jaco van der Bent zijn inzet voorbij de keeper rollen. Helaas voor de middenvelder werd deze poging nog op tijd weggehaald. De daaruit volgende hoekschop werd door Langeveld op de paal gekopt.

Even later kwam toch de 1-3 op het scorebord. De bal kwam voor de voeten van Van Duijn en zonder aarzeling volleerde hij de bal van twintig meter achter de aan de grond genagelde Mokumse doelman.

De druk op het Valkenburgse doel nam wel steeds meer toe waardoor er ook wel wat meer ruimte voor de Valkenburgers kwam. Een fraai afstandsschot van Samet Arikan teisterde de paal en een Willy Carbo-achtige hakbal van Van der Bent ging net over. Het had op dat moment dus zomaar 1-4 kunnen zijn.

In het laatste kwart van de wedstrijd moest er diverse malen een beroep op de veilige handen van Ruben van der Does gedaan worden. Vijf minuten voor tijd moest de goalie wel capituleren en zo werden het inclusief de blessuretijd nog tien hete minuten. Dezelfde Van der Does moest vlak voor het sluiten van de markt nog eens kordaat optreden.

Na het verlossende fluitsignaal van de uitstekend leidende scheidrechter Kool was er vreugde in het Valkenburgse kamp. De eerste driepunter in de eerste klasse A is een feit en dat nog wel op een tegenstander die hoog wordt aangeschreven.

Opstelling Valken’68: Van der Does, Ravensbergen, Van Duijvenvoorde, Van Egmond (77. Smit), Blom (46. Zandbergen), De Mooij, Redel, Van der Bent, Van Duijn (84. Oskam), Langeveld, Arikan.

Beluister hier nog interviews van Jaap Kloos van mediapartner RTV Katwijk met twee spelers van de bezoekers:

Foto’s: met dank aan Saam de Mooij

UVS in slotfase onderuit tegen Vitesse Delft

0

Tweede klasse C (zaterdag)- Het 1-1 gelijke spel tegen Kagia vorige week was al een tikje voor UVS, maar de 1-2 nederlaag die Vitesse Delft de blauw-witten toebracht is een dreun te noemen. Volgens trainer Patrick van Dullemen en verdediger Axel Pison blijven de ambities ongewijzigd, maar er zal toch wel wat moeten gebeuren in de Kikkerpolder.

Beter dan de thuisploeg begreep Vitesse Delft dat er geknokt en gebuffeld moet worden voor een goed resultaat. De ploeg schuwde de overtredingen zeker niet, maar het bleek uiteindelijk wel zijn vruchten af te werpen. Beide doelpunten van de bezoekers, een na tien minuten spelen en een in de eindfase, kwamen voort uit een hoekschop en waren ook een gevolg van de fysieke mogelijkheden van Vitesse Delft.

Van Dullemen: ,,Lengte en kracht en wat pech gaven hier de doorslag. We hebben natuurlijk afspraken gemaakt over wat te doen in stilstaande situaties, maar er wordt bewogen en wat geduwd en tot twee keer toe valt de bal ongelukkig voor ons. Daar kun je weinig aan doen. Hun spitsen maakten optimaal gebruik van hun fysiek en dat deden ze knap.”

Het was een botsing van speelstijlen deze middag op het kunstgrasveld van UVS. De blauw-witten trachtten met zorgvuldig combinatiespel het doel van de tegenstander te bereiken, terwijl de gasten hun twee spitsen met lange ballen in positie probeerden te brengen. Dat laatste lukte een paar keer, maar het was aan twee weergaloze reddingen van keeper Delano van Wanrooij te danken dat UVS tot vlak voor tijd in de wedstrijd bleef. Na de 1-1 van Younes Seghrouchni had ook UVS de wedstrijd in zijn voordeel kunnen beslissen.

Het eerste half uur van de tweede helft kregen de Leidenaren kansen genoeg en dat beetje geluk was deze week niet aan de zijde van UVS: Bart van der Weijden schoot tegen de paal en vlak daarvoor was zelfs een bal via de binnenkant van de paal in de handen van keeper Kawa Hisso beland. Enrico Geus kreeg de beste kans: in de diepte gestuurd liet hij iedereen zijn hielen zien. Daar waar hij in zijn tijd bij Stompwijk’92 bijna zeker scoorde in dit soort situaties produceerde hij nu een hopeloos zwak rollertje. Het gebrek aan scorend vermogen bleek de thuisploeg dus uiteindelijk fataal.

,,Zeker, we hadden een paar keer pech”, zo gaat Van Dullemen verder, maar het is ook de kwaliteit van Vitesse Delft en het feit dat wij te laat wakker werden. In de eerste helft lieten we ons te veel afbluffen. Daar hebben we het over gehad en daar gaan we aan werken. Ik weiger echter concessies te doe aan onze speelstijl. Ik wil voor verzorgd en aantrekkelijk voetbal gaan.  Dat moet zijn vruchten gaan afwerpen, zeker als iedereen terug is van een blessure.”

Ook voor Pison was de teleurstelling van zijn gezicht te scheppen. ,,Dat de doelpunten uit standaardsituaties komen is extra zuur. We hadden moeite met hun lengte. Ze stonden dichtbij Delano en maakten oorlog in de zestien en wij waren daar twee keer niet tegen opgewassen. Die spitsen maakten het ons lastig moet ik eerlijk zeggen. In de tweede helft hadden we door wat omzettingen meer grip op hun spel en daaruit ontstonden de nodige kansen aan onze kant. Je hoopt dan op een tweede treffer van UVS, maar het was juist Delft dat aan het langste eind trok. Zonde. Een klap voor ons waarover nagepraat gaat worden, maar we gaan ons zeker terug knokken in de race om de hoogste plaatsen.”

Er is nog een lange weg te gaan, maar UVS zal toch echt de punten moeten gaan pakken wil het niet een teleurstellend seizoen gaan worden. Dat krachtvoetbal loont bewees Vitesse Delft zaterdagmiddag. Misschien een tip voor UVS?

UVS-Vitesse Delft: 1-2. 10. Van der kolk 0-1, 29. Seghrouchni 1-1, 85. Martina 1-2. Scheidsrechter: Groenendijk.

Basisopstelling UVS: Van Wanrooij, Verlaan, Spierdijk, Pison, Van der Weijden, Tavilla, Van Vliet, Geus, Seghrouchni, Sloos, Leugering.

Basisopstelling Vitesse Delft: Hisso, Martina, Fransen, Van der Kolk, Kaddairi, Sjarp, Burgering, Dos Reis Tavares, De Vries, Dos Santos, Harrass.

Foto’s: met dank aan UVS