De verspreiding van het coronavirus in Nederland zorgt bij veel mensen voor stress, onzekerheid en depressie. Rob Dijkstra, volger van het Leidse Amateurvoetbal, fan van LAV, alumni en oud-journalist van het Leidsch Dagblad, het Witte Weekblad, Leids Nieuwsblad en Het op Zondag, vond dat het weer tijd werd om wat leuke stukjes te schrijven en benaderde zowel LAV als het bestuur van Football Factory in maart 2020 om wat te gaan doen voor de websites en de Factorian Nieuwsbrief.
Hij wilde wel eerst rustig beginnen en de tijd nemen om een reeks Leidse ‘Karona interviews’ te kunnen doen. Wel, dat is gelukt: Er is immers nog geen nieuwsbrief verschenen. Maar wij hanteren het ‘glas is halfvol’ principe. Zijn eerste Penne roerselen hebben inmiddels het levenslicht gezien en zijn bij de redactie aangekomen. Dit interview is daar ook het bewijs van. Wellicht dat sommige oud-studenten en Leidse rakkers van de oude stempel Rob Dijkstra nog kennen van zijn smeuïge interviews en rubrieken in een ver Leids studentenverleden. Hij maakt namelijk van zijn voetbalhart geen moordkuil.
Hier dan zijn eerste Karona interview met Stefano Voltan, middenvelder van Football Factory, over Karona, zijn blessure, pizza met ananas, over dat hij als voetballer in Italië voor een jaartje is uitgeleend, zijn comeback en nog veel meer.
Karona interview met…
Stefano Voltan, Motor Football Factory
‘Het is moeilijk om terug te keren’
Toen Football Factory in november 2012 van het oude USC veld naar het splinternieuwe Universitaire Sportcomplex van de Universiteit Leiden verhuisde, maakte Stefano Voltan (toen 25, nu 34) al deel uit van het 1e elftal. Stefano was een van de eerste internationale studenten, die een plekje veroverde in het team dat toen al merendeels uit Nederlandse studenten bestond, zoals Morten van Schie, Roel Gielkens, Job Feenstra, Gary Person, Oscar Hammerstein, Vanand Meliksetian, en nog een plukje oudgedienden, zoals Mo Naciri, Emmanuel Essel en natuurlijk Rocky Poulina en Pieter van Schie.
Stefano heeft nog gespeeld op het oude veld van Football Factory en maakte deel uit van het eerste elftal van Football Factory dat in dat seizoen tijdens de winterstop op de 3e plek stond. Jammer genoeg hield een knieblessure hem de afgelopen twee jaar aan de kant. Aan het woord de zeer goed Nederlands sprekende Italiaan, die hopelijk op het punt staat weer snel terug te keren op het veld.
Hoi Stefano, fijn dat je even tijd voor een interview wil nemen.
,,Ik doe het graag, Rob.”
Het is lang geleden dat we je op het veld hebben gezien, vanwege een hardnekkige knieblessure. Wanneer speelde je je laatste wedstrijd voor Football Factory 1? Neem ons nog even terug naar het moment dat je geblesseerd raakte, bijna 2 seizoenen geleden.
,,Mijn laatste wedstrijd was de eerste wedstrijd in het jaar 2019, op 12 januari. Het was geen competitiewedstrijd, maar voor de LAV Cup. Ik weet niet meer precies welke wedstrijd.”
We Love LAV. De redactie heeft het even opgezocht. Het was een nederlaag, geen verrassing voor Football Factory zullen we maar zeggen, tegen de Onder 23 van FC Lisse (0-4). Wat gebeurde er precies? Wat voor knieblessure? En belangrijker, hoe verloopt het herstel?
,,Ik probeerde de bal te veroveren op het middenveld en toen ben ik in een duel met mijn hele gewicht op mijn knie gevallen, waarbij mijn knie de verkeerd kant opdraaide en … krak. In het begin leek de blessure mee te vallen, maar de MRI scan gaf aan dat het niet goed was. De partiële banden van mijn voorste kniebanden waren gescheurd en de meniscus was ook kapot. Het heeft een tijdje geduurd, maar ik ben uiteindelijk in oktober van dat jaar geopereerd. Dat heb ik in Italië laten doen. Nu, na ander half jaar later, voel ik eindelijk dat mijn knie weer heel goed en stabiel is.”
Je hebt niet veel gemist. Ik bedoel, Corona zorgde ervoor dat we allemaal niet veel hebben gespeeld, toen jij ook niet speelde. Hoe ging je om met het leven zonder voetbal? Moet moeilijk zijn als je zelf niet kunt spelen?
,,Ja, dat was ook moeilijk. Ik had twintig seizoenen achter elkaar gevoetbald. De eerste maanden waren heel moeilijk. Vooral om dan naar mijn teamgenoten te kijken hoe ze hun wedstrijden speelden en dan zelf niet kunnen helpen, dat is het ergst. Daarna ben ik er wat meer aan gewend geraakt, mede ook omdat niemand meer speelde…”
Verwacht je weer te kunnen spelen? Probeer je weer terug te keren in het eerste team, als je volledig hersteld bent?
,,Het is moeilijk om terug te keren, maar ik heb nog geen definitieve beslissing gemaakt. Het is al twee jaar dat ik eruit ben en ik ben geen 20 meer. Maar Zlatan Ibrahimovic, Rocky Poulina en Pieter van Schie hebben ons geleerd dat leeftijd geen beperking is.”
Mooi gesproken. Wat doe je tijdens deze Corona-tijd? Werk je thuis?
,,Ja, ik werk al voor 100% vanaf thuis. Al zo’n beetje vanaf maart 2020. Toen heb je me ook benaderd, meen ik me te herinneren, voor dit interview. Eh ja. Ik moest me een beetje voorbereiden voor dit diepte interview, dus.
Ik kom langzaam op gang zeg maar. Je zei dat je aan het thuiswerken was, nog steeds, toch? Welke andere activiteiten heb je gedaan, zonder voetbal?
,,Ja, ja we gaan nog zeker tot tenminste komende juni thuiswerken. Ik doe verschillende activiteiten: buiten hardlopen, ik train binnen met hulp van sport apps, kijk naar films, lees boeken en sinds de eerste lockdown ben ik ook begonnen met brood en pizza bakken.”
Ah, als rasechte Italiaan, lekker pizza bakken: Doe je ananas op de pizza?
,,Ananas op pizza? Dat kan echt niet. Dat is geen echte pizza.”
Ik snap het, dat is volgens mij echt een Italiaans dingetje. Het wordt niet echt gewaardeerd als dat jouw bestelling is in Italië. De laatste keer dat ik dat probeerde te bestellen in Brescia keek die pizzabakker de hele avond kwaad naar me. Geen grap. Enfin, volgende onderwerp: Wat is volgens jou de beste voetbalfilm?
,,Films over voetbal? Geen idee. Ik heb er niet zo veel gekeken. Ik herinner mij Escape to Victory met Pele en Sylvester Stallone. Dat is ook de enige voetbalfilm die ik me kan herinneren.”
Je bent altijd een erg loyale speler geweest. Zodra je in Leiden kwam studeren heb je je gelijk aangemeld bij Football Factory. Heb je nooit voor een ander team willen spelen?
,,Nee. Ik heb nooit ergens anders willen spelen. Bij Football Factory heb ik mij altijd goed gevoeld. Ik ben begonnen bij Football Factory in februari 2012 en heb tot januari 2019 gespeeld totdat ik geblesseerd raakte, dus ben inmiddels 9 jaar bij Football Factory als ik een comeback maak.”
Wat is je beste herinnering aan Football Factory? Misschien een bepaalde wedstrijd?
,,Ik heb hele goede herinneringen aan de sfeer in de kleedkamer. Ik herinner me ook nog de record overwinning tegen FC Boshuizen, uit. Toen wonnen we met 11-2. En dat we door gingen in de tweede fase van de KNVB beker, na drie goede overwinningen tegen PGS/Vogel (0-1 winst) Duindorp SV (2-0 winst) KSD/Marine (3-0 winst) in het seizoen 2018/2019. De volgende ronde vlogen we er wel gelijk uit. We moesten tegen Xerxes/DZB, een hoofdklasser.”
Wat heb je eigenlijk in Leiden gestudeerd?
,,Ik heb natuurkunde gestudeerd, in Italië. Ik kwam naar Leiden via een uitwissel studie programma om mijn master te halen. Toen ben ik gebleven voor mijn PhD. Ik werk nu bij een multinational, en ben gespecialiseerd in de veiligheid van betaalsystemen (POS, kaarten, mobiel betalen, digitaal rijbewijs, Internet of Things devices, etc.). Mijn kantoor is in Leiden en ik woon ook nog steeds in Leiden.”
Je spreekt heel goed Nederlands en bent al aardig vernederlandst. Je bent geboren in Italië en daar heb je het grootste deel van je leven gewoond. Waar kom je oorspronkelijk vandaan, en voor welk team speelde je in Italië?
,,Ik kom uit Padova, in het noordoosten van Italië, dat is tussen Verona en Venetië. Ik heb voor voetbalclubs rond mijn stad gespeeld. De namen? Die kennen jullie niet.”
We willen het toch graag weten.
,,Ok. Ik heb 10 jaar gespeeld voor ASD Albignasego Calcio. Casalerugo (‘loan’), daarna Patavina Polverara(4,5 jaar), USD Ferri (half jaartje).”
Even terug? ‘Loan’ , uitgeleend voor 1 jaar? Dat is een geintje?
Geintje?
Grapje
,,Ah, okay. Ja, was echt een ‘loan’, maar in Italië is dat denk ik net iets anders. Er zijn “professionele” dingen ook op lagere niveaus van Figc (de Italiaanse KNVB, red.) Het is een ingewikkeld en lang verhaal. Ik was 18 jaar en ging voor een jaar weg van Albignasego, omdat de jeugdploeg dat jaar niet kon spelen in de regionale league. Dus ik ging een jaar naar Casalserugo (nog steeds een jeugdploeg) en kwam het seizoen daarna terug in het eerste elftal van Albignasego. Er werd altijd iets betaald tussen de clubs. Nu is het misschien anders, er is minder geld in voetbal dan vroeger. Waarschijnlijk is het niet heel duidelijk.”
Jawel, ik begrijp het. Leuk om te weten hoe het er aan toe gaat in Italië .Wat is je favoriete profclub in Italië en in Nederland?
,,Ik ben voor AC Milan. In Nederland is het moeilijk om te zeggen. Eerst vond ik Ajax een heel leuk elftal hebben. Nu heb ik geen voorkeur meer. Ik wil geen vijanden.”
Laatste vraag. Met al die ongeregeldheden en demonstraties moet ik die toch even stellen: Bestaat Karona volgens jou?
,,Karona niet, Corona wel.”
Bedankt voor het interview, Stefano. Stay safe, stay home en ik hoop dat je snel terugkeert in de wei, als we weer mogen voetballen.
,,Graag gedaan. Ik hoop het ook. Ik ga mijn best doen. Ik mis het voetbal.”
Rob Dijkstra, Football Factory
Note redactie: dit luchtige interview kreeg onze redactie binnen en wij meenden dat het leuk was om met de enige (?) Italiaan te spreken van de regionale velden. LAV interviewt normaliter zelf trainers, spelers, bestuursleden enzovoorts, maar elke club is vrij om ook zelf content aan te leveren. Dat kan via [email protected]
