Voorschoten’97 (za) komt niet onverdienstelijk voor de dag tegen Quick

0

Voorschoten’97 moest al snel een treffer incasseren tegen derde divisionist Quick, maar daar bleef het bij. De eersteklasser hield goed stand, maar bleek niet bij machte de gelijkmaker op het scorebord te brengen.

Trainer Theo Ducaneaux: ,,De 1-0 (van Raymond Baten, geen onbekende op Adegeest) viel toen we net begonnen waren en de beginfase beloofde voor ons ook weinig goeds. Na een kwartier kwam de wedstrijd meer in evenwicht en daar kwam daarna geen verandering meer in. Al met al een goede prestatie van het team want we misten ook de nodige spelers. Dit ook omdat Onder 23 ook speelde op deze avond. Maar al met al ben ik tevreden over wat ik 75 minuten heb gezien.”

Quick, zoals bekend getraind door ‘onze’ Paul van der Zwaan, won dus wel. Een eenvoudige klus werd het allerminst. De Leiderdorpse oefenmeester: ,,Een stugge tegenstander die in staat was heel compact te spelen. Tegen ons in elk geval vanuit de omschakeling. Ik zag bij hen veel discipline en de organisatie stond ronduit goed. Voorschoten’97 beschikt zeker over veel individuele kwaliteiten en is in staat om sportief manlijk te spelen. Niet slecht dus alles bij elkaar opgeteld.”

FC Rijnvogels nipt voorbij aan UVS

0

Het oefenduel op de Kikkerpolder tussen UVS en hoofdklasser FC Rijnvogels werd pas laat in de tweede helft beslist door ‘Katwijker’ Julian Dobbe, die eerder uitkwam voor DOSR. Vooral in de eerste helft konden de Leidenaren uitstekend partij geven tegen de kustbewoners in het aantrekkelijke duel.

Hoewel de bezoekers in de eerste helft wat meer aan de bal waren was de eerste kans voor de thuisclub. Bart van der Weijden  zette vanuit een omschakelmoment Isi Adima voor Sven IJzendoorn, maar de aanvaller schoot hard over. Vervolgens hield UVS-doelman Delano Kloos met twee knappe reddingen zijn doel vooralsnog  schoon.  Bij de bezoekers was het vooral middenvelder Brian Thong die zijn ploeggenoten regelmatig met bruikbare ballen bediende.

Al vrij vroeg in de wedstrijd moest Luc van der Plas wegens een blessure het strijdtoneel verlaten waardoor Sven Verlaan plots tegen zijn ex-teamgenoten mocht aantreden. De kansen waren verder spaarzaam, al kreeg Roy van Leeuwen tien minuten voor rust een opgelegde kans om de Katwijkse ploeg op voorsprong te schieten. Kort daarna kreeg Maarten Reyneveld de kans op de openingstreffer. De Leidse doelman, die de concurrentie moet aangaan met de nu nog geblesseerde Niels van den Burg, redde beide keren voortreffelijk.

FC Rijnvogels, met een compleet ander team in de tweede helft, werd naarmate de wedstrijd vorderde dominanter. De pijp liep langzaam leeg bij de blauw-witten. Het wachten was op de openingstreffer van de Katwijkers. In de zeventigste minuut was het zover. Dobbe scoorde na een fraaie combinatie de 0-1. Na de treffer, en de nodige wisselingen aan Leidse kant, waren de bezoekers de bovenliggende partij. Uitstekend keeperswerk van de Leidse sluitpost voorkwam een grotere achterstand. Zo eindigde het aantrekkelijk duel voor een kleine honderd toeschouwers in de kleinst mogelijke zege voor de hoofdklasser. Tweede trainer Henk Brandt vond het een ‘mannelijke pot’ en was gezien het spel in de eerste helft zeker tevreden.

Basisopstelling UVS: Kloos, L. Verlaan,Spierdijk,Pison, Van der Weijden, Erkem, Muller, De Vries, Van Vliet, Adima, Sloos.

Basisopstelling FC Rijnvogels: IJzendoorn, Van der Plas, Wijdenbosch, De Bruin, Melissen, Driebergen, Van der Stoep, Thong, Van Leeuwen, Reyeneveld, Van Duijn.

Foto’s: Jack Wolters

SJZ wint ook tweede oefenduel, nu van Sporting Leiden (za)

Dinsdagavond werd in Zoeterwoude geoefend tussen SJZ en Sporting Leiden (zaterdag). De thuisploeg won terecht met 3-2. SJZ won eerder al van Haagse Hout, terwijl de fusieclub afgelopen zaterdag billenkoek kreeg van UVS.

Trainer Arie van Duijn van SJZ voor de wedstrijd: ,,We zijn sinds een week of twee weer aan het trainen. We beginnen nu aardig voor de dag te komen. Dat is ook wel nodig om de doelstelling te halen voor komend seizoen: eindigen bij de eerste drie en een periodetitel pakken.”

Al vrij snel was duidelijk dat de thuisploeg veel beter stond en conditioneel sterker was. Dat bleek ook wel na tien minuten toen een blok van vijf Zoeterwoudenaren aanviel. Na een voorzet vanaf links rondde Ricardo Rietkerken af (1-0). Tien minuten later volgde opnieuw een voorzet vanaf links en nu was het Mitchell Hensing die voor 2-0 zorgde. De bezoekers hadden in de eerste helft echt niets te vertellen. Hun enige moment ontstond op slag van rust toen captain Ronald Mink een steekpassje gaf op Sipan Khalid die ongecontroleerd over schoot.

Na rust ontbrandde er iets bij Sporting Leiden. De slordigheden, onderlinge verwijten en het gebrek aan inzet uit de eerste helft hadden plaats gemaakt voor meer vuur en technisch voetbal. Alleen tijdens hun offensief werden zij in de 70e minuut gebroken. De centrale verdediger van SJZ onderschepte de bal en trapte die dertig meter door de lucht naar zijn voorhoede. De Leidse keeper kon niet voorkomen dat Marc Griffioen de derde voor zijn team maakte.

Toch bleven er kansen komen voor de gasten alleen de afronding vlotte nog niet. Trainer Francis Janse wisselde hevig door en dat leek te werken. Een kwartier voor het einde maakte Peter Hamelink het gaatje kleiner. Waar hij in de eerste helft in de verdediging stond mocht hij nu vanuit het midden opdraven. Met twee doelpunten binnen vijf minuten redde Hamelink de eer voor zijn ploeg en zette de eindstand op 3-2.

Hamelink na afloop:,,Ik weet dat het als een cliché klinkt, maar we missen gewoon nog een aantal belangrijke spelers. Uiteraard lieten we in de eerste helft te weinig inzet zien. Dat moet beter want met inzet begint het. Dat het in de tweede helft wel ging, kan te maken hebben met omzettingen die tijdens de wedstrijd gedaan zijn. Daar zijn oefenwedstrijden ook voor om het een en ander uit te proberen. Wij moeten gewoon blijven zoeken naar de juiste speelwijze om ons stevig te verankeren in de top van de derde klasse.”

Basisopstelling SJZ: Koek, De Goeje, Hilders, Warmenhoven, Plooy, De Goede, Hensing, Van der Berg, Rietkerken, Coret, Van der Hoorn

Basisopstelling Sporting Leiden: Oudenaarden, Wansink, Hamelink, Mink, Boukhidous, Taib, Khalid, Van de Meel, Sap, Bardaa, Beitler.

Thomas Kortekaas: ,,Onze pa is er nog en dat mag een wonder heten”

0

In april 2019 veranderde het leven van de familie Kortekaas in Warmunda drastisch. Vader Leon kreeg een zware hartaanval op de tennisbaan en moest zo snel worden geopereerd. Zes bypasses waren nodig om nog hoop te houden. Op 23 april kwam hij weer thuis, maar een dag later volgde weer een operatie i.v.m. bloedpropjes in de hersenen. De ernst van de situatie werd meer en meer duidelijk en de schok bij de familie, ‘zijn’ club Warmunda en de gehele gemeente Warmond was ontaard groot. Kortekaas was (en is) een fijn mens en iedereen kent hem in de genoemde contreien. Bij Warmunda deed hij al een mensenleven van alles en nog wat en niets was hem teveel. Bijna anderhalf jaar later is Leon er nog en dat mag een wondertje worden genoemd. Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn, maar ondertussen is hij weer veelvuldig op de club. Alle reden om aan Thomas, een van zijn drie zonen en leider van Warmunda 1, te vragen hoe de vlag er voor hangt. Hij heeft ook zo’n zijn verdriet gehad, maar blijft positief ondanks wat er gebeurd is. En is een makkelijke prater, ook over de gebeurtenissen rondom zijn vader.

                                            De goedlachse Kortekaas nog voor de zware gebeurtenissen..

,,Het is een wonder, zo hebben artsen ons gemeld. In die tijd werd het gezin door de artsen verzocht afscheid te komen nemen. Onze pa lag in coma en opeens deed hij de ogen open. Natuurlijk weet je dat het leven verandert, maar hij was er ‘opeens’ nog en dat kon eigenlijk helemaal niet. Vanaf dat moment gloorde er in elk geval weer hoop en zijn we met zijn allen een zwaar traject ingegaan. Hij zou niet meer kunnen lopen, maar dat lukt nu ook weer. Wel gebruikt hij een rolstoel en daarmee wordt hij ook naar de wedstrijden gebracht. Het is fantastisch dat hij de ellende heeft overwonnen en dat hij in elk geval weer kan komen kijken bij zijn club. Zijn vrienden hebben hem ook nooit in de steek gelaten en dat voelt als een enorm warm bad voor ons als gezin.”

                                                 Pal na de hartoperatie, Leon is geen opgever..

Volgens Thomas was het eigenlijk de bedoeling dat Leon voorzitter zou worden bij de blauwwitten. ,,Zo ongeveer de enige functie die hij nog niet had bekleed. Maar goed, dat komt er nu niet meer van. Belangrijker is echter dat hij nog kan komen bij ‘zijn’ Warmunda. Ik weet nog dat hij voor het eerst weer kon komen kijken in Leiden uit bij FC Boshuizen. Warmunda won dik en Jasper scoorde de eerste goal. Dat was wel een moment om nooit meer te vergeten. Mijn pa kon zijn geluk niet op.”

                                      Pa en ma Kortekaas kort na herseninfarct

Communiceren is en blijft een lastige. Thomas loopt er niet voor weg. ,,Dat gaat met handen en voeten, maar we gaan hem steeds beter begrijpen. Ik bel hem elke dag even op en dat doet ons beide goed. Het is en blijft mijn pa en ik wil er voor hem zijn. Natuurlijk zijn er zat lastige momenten geweest (en nog), maar ik kan er goed over praten met mijn vriendin en dat helpt. Mijn oudste broer, Tim, heeft mijn andere broer, Jasper (tweeling met Thomas, maar iets eerder geboren) een soort van onder zijn hoede genomen. Jasper is meer een binnenvetter. Mijn moeder is een schat en we steunen elkaar enorm. Zij werd nog wel eens gek van het voetbal. Leon was heel vaak van huis, maar er was begrip. Hij was nu eenmaal graag op Overbos. Zelf ben ik nu ook veel betrokken bij de club, maar ik wil niet in de voetsporen van mijn vader treden. Ik bemoei me met de clubkleding, wat financiële dingetjes en ben dus leider van 1. Daar blijft het echter wel bij. Mijn pa vindt het wel mooi om te zien dat ik mijn betrokkenheid toon, maar wat hij allemaal deed…nee daar pas ik voor.”

Thomas kan niet genoeg benadrukken hoe groot de waardering is naar vrienden van Leon. ,,Zij hebben hem nooit laten zitten en hij hangt er ook niet bij nu hij niet meer dezelfde is. Dat zegt veel over die mensen, de club maar zeker ook het dorp. Het is voor ons een geweldige ondersteuning geweest. En nog steeds trouwens. Onze pa woont niet meer thuis, maar hij mag wel thuiskomen. Hij is er dan ook regelmatig en we maken er het beste van voor hem en voor elkaar. Het is geweldig om te zien dat hij zijn humor niet kwijt is geraakt. We hebben hem eigenlijk grotendeels weer terug en dat leek destijds een kansloos verhaal. Daarom koesteren we elk moment. We gaan ervan uit dat hij kan gaan genieten van een mooi seizoen bij Warmunda. Het ziet er niet slecht uit wat dat betreft.”

                       Leon is en was een graag gezien mens en altijd in voor een babbeltje, graag met als onderwerp ‘voetbal’