Vierde Klasse A- De eindstand van 3-2 in het voordeel van Sporting Leiden ten koste van Lugdunum doet vermoeden dat het een moeizame overwinning was voor de mannen uit de Morsch. Maar in werkelijkheid was het makkelijker dan de uitslag uiteindelijk aangaf. Dat het verdiend was voor de fusieploeg, daar waren beide trainers het over eens.

De verwachtingen en nieuwgierigheid van beide ploegen, maar ook van het talrijke publiek, waren hooggespannen. Een echte Leidse derby, op een zwaar, maar goed bespeelbaar grasveld. In december 2024 start de gemeente met een kunstgrasveld aan te leggen.

Zeker bij Lugdunum waren de vooruitzichten voor de wedstrijd positief. Vooral omdat een aantal spelers na blessures en schorsingen er weer bij was. Tim de Cler, Ron Verplancke, Houssein Bezzai en Koos de Haas waren weer inzetbaar. Daartegenover waren bij Sporting Leiden zelfs een paar vaste basisspelers juist uit de ploeg gelaten, zoals Bryan Hilders, Melvin Dieke en topscorer Roland Middelkoop. ,,Dat zijn jongens die goed positiespel kunnen spelen, maar ik wilde juist op een regenachtig zwaar veld met “strijders” de tegenstander aanpakken. Wij wisten dat Lugdunum daar niet van gediend is”, aldus trainer Paul Pikaar.

Dan de wedstrijd. Vanaf het begin greep Sporting Leiden de groen-witten “bij de strot”. Zij creëerden een aantal kansen op rij. Het duurde dan ook niet lang voordat de thuisploeg 1-0 scoorde. Uit een puike voorzet vanaf het middenveld schoot Johan Hennekij verdienstelijk raak. Dat het tot aan de rust bij één doelpunt bleef, was vooral te danken aan onzorgvuldigheid van de voorhoede en goed keeperswerk van Kevin Wassenaar. Lugdunum stelde daar weinig tegenover, behalve dat er vaak gemekkerd en geageerd werd tegen de scheidsrechter en grensrechter.

Een meer dan teleurgestelde trainer Henk de Cler over de eerste helft. ,,We hadden er juist voor gekozen om met een bijna complete ploeg “voetbal” te spelen door middel van positiespel, want daar hebben wij de voetballers voor. We willen van alles, we hebben allemaal een grote mond, maar we zijn hier zwaar door het ijs gezakt. De slag is verloren in de 1^ste helft.”

In de 2^e helft was de wedstrijd na vijf minuten al beslist. Na balverlies op het middenveld van “de Kikkers” had Marijn Goossens een vrij veld voor zich en rondde beheerst af (2-0). Het was alweer de zevende treffer van het seizoen voor de aanvaller. Vooral de flankspelers, Sven Glasbergen en de al genoemde Goossens waren een plaag voor de bezoekers. Het was dan ook niet vreemd dat wederom uit een teruggetrokken voorzet van Glasbergen een mooi schot werd afgevuurd door de uitstekend spelende Giovanni Schröder, onhoudbaar voor de keeper(3-0). Wedstrijd gelopen en tijd om spelers te sparen voor wissels, die net zo gretig waren als hun voorgangers.

Glasbergen over zijn vertoonde spel: ,,Ja, het liep wel lekker. Ik zoek altijd de actie in voorwaartse richting. Op zoek naar de goal. Alleen m’n voorzetten kwamen niet altijd juist uit. We zijn eigenlijk geen moment in de problemen geweest. Een mooie overwinning.”

Toch lieten “de Kikkers” zich niet naar de slachtbank brengen. Juist door jong bloed in te brengen, in de personen van Colin de Cler en Ilias Harroui, was te zien dat zij samen met de oudgedienden wel degelijk “het balletje rond kunnen laten gaan”. Eerst nog probeerden Verplancke en Bezzai het met afstandsschoten, maar vijf minuten voor tijd kopte Zakaria Bardaa een op maat gegeven voorzet van Martijn van Leeuwen in het net (3-1). Dat diezelfde Bardaa in de laatste minuut nog een vrije trap van twintig meter weergaloos in de kruising schoot, is belangrijk voor de statistieken maar de thuisploeg gaf verder niets meer weg.

Dat de thuisclub niet een grotere uitslag heeft neergezet was inderdaad verwonderlijk, gezien het aantal kansen. Met een beetje meer fortuin had met name de ingevallen Middelkoop zijn doelpuntenaantal (5) kunnen opvoeren. Hij schoot echter net naast en kopte tegen de paal.

Jammer dat vlak voor tijd Youssef Ait Blal wegens een op het middenveld overbodige overtreding een rode kaart ontving van scheidsrechter Ewoud van de Putte. Dit maakte een grimmig einde aan een felle strijd, maar verder vooral sportieve derby. Scheidsrechter Van de Putte, had het weliswaar moeilijk door regelmatig praten van beide ploegen en door de vaak vlaggende clubgrensrechters. Desalniettemin scoorde hij een voldoende.

De verliezend coach: ,,Vorige week speelden wij een goede wedstrijd met een mindere ploeg en vandaag, met een op papier beter team, waren wij niet opgewassen tegen hun strijdlust. We kunnen wel boos zijn op elkaar en op iedereen, maar een ieder moet het bij zichzelf zoeken. We trainen maar één keer en zijn blij dat wij compleet aan de start van een wedstijd kunnen staan. We geven het niet op !”

Pikaar: ,,Het plezier bij de jongens straalt er vanaf. Dinsdag staan er weer 30 jongens voor mijn neus op de training. Ik geniet van deze selectie en de club. Er zit nog meer in deze groep. We gaan voor het linkerrijtje in onze klasse.”

Volgende week reist Sporting Leiden af naar Stompwijk ’92.  Lugdunum ontvangt SV Zevenhoven.

Sporting Leiden- Lugdunum  3-2  (1-0). 10.Hennekij 1-0, 50.Goossens 2-0, 57. Schröder 3-0, 85. Bardaa 3-1, 90. Bardaa 3-2.

Basisopstelling Sporting Leiden: Ouwerkerk, Fielemon, Fakkel, Van Egmond, Te Hennepe, Hamelink, Schröder, Mink, Goossens, Hennekij, Glasbergen.

Basisopstelling Lugdunum: Wassenaar, Touballi, De Cler, Verplancke, Berdai, De Haas, Faouzi, Bezzai, Daramy, Van Leeuwen, De Haas.