Meerburg verrast vriend en vijand: UVS in eigen huis geklopt (plus nababbel)

Derde klasse E- Nummer 4 UVS ontving op sportpark De Kikkerpolder nummer drie Meerburg uit Zoeterwoude. Volgens ingewijden hadden UVS en Meerburg nog niet eerder voor de competitie tegen elkaar gespeeld. Deze derby beloofde zeker ook gezien de stand een spannend geheel te worden met verschillende speelstijlen. Uiteindelijk klopte de promovendus de in in het eerste deel van 2023 nog in de eerste klasse uitkomende blauw-witten: 1-3.

De wedstrijd begon met een aanvallend en meer aan de bal zijnde UVS. Meerburg, dat hun beide buitenspelers Floris Hazenberg en Lars Barthen moest missen, speelde meer verdedigend met de linies compact bijeen en met een veel energie en loopvermogen.

Na een goede voorzet van de sterk spelende Thomas Tavilla pakte de solide keeper Jesse Haak een strak schot van Isi Adima bij de eerste schermutseling. Even later weer er een fijne voorzet van Tavilla en wederom een goede redding van keeper Haak, ooit keeper van de thuisploeg, op het schot van Milan Werk. Een kopbal van Adima ging net over. Het gevaar van UVS kwam voornamelijk via Abdelkarim Maatoug en Tavilla.

Door een defensieve omzetting bij Meerburg kregen de bezoekers meer vat op de wedstrijd. Buitenom nog wat speldenprikken van UVS werd het verder niet echt gevaarlijk meer voor de neus van Haak. De vele corners van UVS waren een prooi voor de keeper en verdedigers van Meerburg. Na een prima aanval van de ploeg van Nick Poot met een goede voorzet van Tom Klumperman werd het schot van Luc Schade in eerste instantie geblokt waarna dezelfde speler alsnog de 0-1 binnen schoot.

Meerburg begon na de rust met Jayden Bergwijn in de plaats van Adam Drame. De tweede helft liet een wat meer gelijk opgaande wedstrijd zien met aanvallen over en weer. Een goede aanval van Meerburg, waar Klumperman wederom Schade bediende, leverde zelfs de verrassende 0-2 op. Een mooie actie van Tavilla en voorzet op Soufiane Boukhidous volgde, maar de aanvaller zag zijn inzet naast gaan. Het gevaar van Meerburg kwam meer vanuit de counter en meestal via de hardwerkende en goed voetballende middenvelders Schade en Klumperman.

UVS zette Meerburg steeds meer vast en wilde nog niet de handdoek werpen. Maar verder dan wat schoten van Adima en Boukhidous kwam de ploeg van John Hage niet. Bij Meerburg werd Julian van Haaster gewisseld voor Glody Muanda. En bij UVS kwamen er drie verse spelers in middels Mart Spierdijk, Stan Spies en Tim van Dam. De druk van UVS werd toch weer groter, maar Meerburg hield stand. De uitstekende keeper Haak bereikte via een lange uittrap de diepgaande Jesse Jasperse die door een overtreding van keeper Daan Prins gestopt werd. De ex-doelman van Ter Leede kreeg rood en Meerburg een penalty, die keurig door Bergwijn werd ingeschoten: 0-3. Met nog een paar minuten te spelen was de wedstrijd gespeeld. UVS kreeg in de laatste minuut nog een penalty die keurig door Bart van der Weijden werd ingeschoten, maar dat was slechts nog voor de statistieken, hoewel het wel pas het eerste tegendoelpunt voor de witzwarten betekende.

Meerburg is door de toch wel opmerkelijke zege nu op basis van het doelsaldo de nieuwe nummer 1 en dat mag een regelrecht knappe prestatie worden genoemd voor de nieuwkomer. UVS bleef vierde maar heeft nog maar een puntje marge naar de nummer tien van de ranglijst en leed voor de tweede keer een nederlaag in dit nog prille seizoen. Tenslotte een compliment voor scheidsrechter Van Dam die de wedstrijd uitstekend leidde.

UVS-Meerburg 1-3 (0-1). Schade 0-1, Schade 0-2, Bergwijn 0-3, Van der Weijden 1-3.

Basisopstelling UVS: Prins, Cuvelier, Redel, Pison, Van Kempen, Van der Weijden, Werk, Tavila, Maatoug, Adima, Boukhidous.

Basisopstelling Meerburg: Haak, Verra, De la Mar, Straathof,  Jasperse, Van Haaster Klumpermanm, Schade, Hiwat, Overduin, Drame.

Auteur: Rob Engelse

Zie voor foto’s Hennie Muller: https://www.fotomuller.nl/20241012-uvs-meerburg

MMO op valreep naast Bernardus

Vijfde klasse A- Bernardus versus MMO was ooit een titanenstrijd, een klassieker onder de polderderby’s. Die tijd is voorbij, ingehaald door een nieuwe generatie zonder gevoel voor historische clubkennis. Het ooit zo roemruchte baggergevecht is voltooid verleden tijd en leeft alleen nog voort in nostalgische, melancholieke anekdotes. Na een jaar afwezigheid riep de nieuwe versie van de voorheen zo bewierookte streekderby zaterdag op kunstgras nooit herinneringen op aan de woest aantrekkelijke duels van weleer en werd het nooit een tongstrelend voorproefje voor een veelbelovende toekomst. Integendeel, er nadert een ijstijd nu de opvolgers van clubiconen als Pim Van Wetten (Bernardus) en Bernard Kraan (MMO) in geen velden of wegen te bekennen zijn.

De twee kemphanen zochten zaterdag nooit het avontuur, deden elkaar geen centje pijn en sloten de kille broedertwist af op 2-2. Een uitslag die volstrekt overeenkwam met het wedstrijdbeeld, al claimden beide trainers recht te hebben op de overwinning. Serge den Os van Bernardus baseerde zich daarbij op de kansenverhouding, Yorick Boon van MMO op het vertoonde veldspel.

Den Os sprak met lof over het openingsdoelpunt uit het boekje over links die door Koen Schellingerhout beheerst werd afgerond. Hij vervloekte de gelijkmaker van Dirk Zwaan wiens afstandsschot eerst van richting werd veranderd en daarna via de lat en de rug van keeper Devlin Harkes in het doel belandde. Over de 2-2 had de bevlogen trainer ook genoeg te melden: ,,Die vrije trap tegen had niet gegeven mogen worden. De bal werd van een meter of 2 tot 3 tegen een arm van een speler aangeschoten die zijn armen op een natuurlijke wijze langs zijn lichaam had. Je kunt ze niet afschroeven. Wel namen zij die vrije trap slim en daar waren wij niet alert en daar ben ik nog wel ziek van.”

Nog voor de rust nam de thuisploeg wederom de leiding. Bryan Straathof zette Dylano Bekooij met een splijtende dieptepass alleen voor doelman Albin van Wieringen: 2-1. Na de pauze trok Bernardus een compacte verdediging rond de eigen zestien op. Het probeerde de voorsprong te consolideren en zo de eerste overwinning na drie gelijke spelen bij te schrijven. Lange tijd leek die insteek succes af te werpen. Totdat diep in blessuretijd Len van der Hoorn vallend de gelijkmaker inkopte, 2-2. ,,Gerechtigheid’’, vond Boon. ,,Wij hadden het beste veldspel. Bernardus was gevaarlijk in de omschakeling. Ik kan goed leven met deze uitslag.’’

Bernardus is na vier duels nog zonder zege en nederlaag. MMO staat keurig vierde en verloor eveneens nog geen duel en mag nog inhalen tegen AVV Alphen (bij een 0-1 voorsprong). Dat duel wordt gespeeld op donderdag 24 oktober.

Bernardus – MMO 2-2. 9. Schellingerhout 1-0, 21. Zwaan 1-1, 34. Bekooij 2-1, 90+3. Van der Hoorn.

Bernardus: Harkes, Nick Rijnbeek, Van der Zon, Max Rijnbeek, Van Tol, Van der Heiden (80. Van der Werff), Michael Vermeulen, Straathof, Bekooij, Schellingerhout (80’Sebastiaan Vermeulen), Schakenbos.

MMO: Van Wieringen, Bax, Van der Hoorn (76. Van der Geest), Van der Meer, De Groot, Zwaan, Van Tol, Hoogeboom, Van de Meent (64. Bakker), Mithiyane (76. Van der Fits), Ouwerkerk.

ASC terechte winnaar tegen TAVV

In de derde klasse E kunnen gekke dingen gebeuren. De strijd zal zich
voor een aantal clubs voornamelijk afspelen om de posities die bepalen of je erin blijft of dat je degradeert, al dan niet na een slopende nacompetitie. Zowel de thuisploeg
als het team van Ludo Pistorius hebben weinig trek in dat scenario en proberen natuurlijk punten te vergaren om weg te blijven van angstvoetbal.

De eerste helft

ASC had routiniers Ralph van Zandwijk en Sean Goebel weer in de basis en daardoor werden Jeroen van Bergen en Joris Aartman naar de bank verwezen. Van Zandwijk gaf prima leiding aan de ASC- defensie en aanvoerder Goebel sleurde als vanouds bikkelend en coachend het team bij elkaar. Als je dan een sterke defensie hebt die in de lucht heerst en een keeper die betrouwbaar is, heb je een goede uitgangspositie. En zo geschiedde ook.

ASC startte en eindigde in de vertrouwde 4-3-3 opstelling van trainer Stefan Kraaijvanger. ,,Ik vind dat wij met onze kwaliteiten daarmee het best tot ons voetbal komen. Stevige defensie, een controlerend middenveld en power voorin.” Voor de pauze klopte zijn strategie absoluut. ASC was sterk aan de bal en had het veldoverwicht. Toch had het aftasten en (te) weinig risico willen nemen beide ploegen in de greep. ASC was over de gehele linie wel de baas en vooral Diederik Bertels
verplaatste het spel vanuit de defensie naar de flanken met afgemeten passes over het gehele veld.

Zo ontstond in de 25e minuut vanuit een goede actie een prima voortzetting via Goebel,  die spits Victor Schipholt bediende die vanuit een moeilijke hoek fraai de 1-0 scoorde. Of de treffer houdbaar was, werd betwijfeld maar gezien het verder goede keeperswerk van Derek van der Loo bestempelen we het toch maar als een mooie goal.

TAVV speelde gegroepeerd vanuit een georganiseerde defensie en middenveld met de intentie om aanvallend ook wat te betekenen. Zo kwam Nick Straver nog het dichtst bij
de tegentreffer, maar zijn indraaiende schot werd stijlvol gestopt door keeper Max van Wijk.  De thuisploeg zette nog een paar maal aan om het veldoverwicht in doelpunten om te zetten. Via een pass van Timme van Rooijen had Schipholt nog een goede kans, maar Van der Loo was op zijn post en dus bleef het bij een magere 1-0.

De tweede helft

Logischerwijs probeerde TAVV na de rust het spelbeeld te veranderen en dat
lukte ook. Meer druk naar voren en vanuit het middenveld richting het vijandelijke doel. Voetballend zag dat er best aardig uit, maar wanneer TAVV het even niet meer
wist werd de lange bal gehanteerd. En dat vonden ze bij ASC niet lastig met
lange mannen achterin. De uitblinkende Boy Jansen al helemaal niet en hij
voorzag vooral Berrie Sartib van goede voorzetten. Zijn harde werken werd
bijna beloond halverwege de tweede helft. Hij speelde zich behendig vrij en
Schipholt kopte de voorzet op maat kiezelhard buiten bereik van de
keeper op de lat.

Behoudens een afzwaaier van Randy Verwoerd kwam TAVV niet
dichtbij de gelijkmaker. Met Leon de Lange voor Stan van Smoorenburg trachtte TAVV het tij nog te keren, maar ASC wist niet van wijken en bleef geconcentreerd de wedstrijd beheersen. Zo kwam Schipholt nog bijna  in de buurt van de 2-0, maar Van der Loo bracht redding. In de laatste fase ging TAVV pompen en dat leverde toch
nog een paar kansjes op. De thuisploeg maakte het zichzelf onnodig lastig,
maar wellicht had het te maken met de wil om een wedstrijd te winnen. Van
Bergen en Thomas Bax werden bij ASC ingebracht om te consolideren. En dat gebeurde.

Tevredenheid dus in het roodzwarte kamp en na de wedstrijd was het dan ook
goed toeven in het ‘Beierse’ clubhuis. Voor de Ter Aarders hangt de vlag er vooralsnog anders voor met slechts een puntje uit vier gespeelde wedstrijden.

Opstelling ASC: Van Wijk, Goebel, Jansen, Schouten (80. Van Bergen), Sartib, Van
Zandwijk, Schipholt, Bertels, Van der Boog, Van Rooyen, Bierhuizen
(46. Aartman).

Opstelling TAVV: Van der Loo, El Mariami, Van Broekhoven, Valentijn, Van
Smoorenburg, Verwoerd, Bakker, Keijzer, Van Wijk, Straver, Vogel.

Valken’68 in boeiend duel langs DSO (plus nababbel)

Eerste klasse B- Op papier leek DSO een relatief makkelijke tegenstander te worden voor de Valkenburgers. De bezoekers hadden nog geen enkel punt behaald in de eerste twee wedstrijden. Niets bleek minder waar, DSO beet van zich af en zo had Valken 68’ het toch nog lastig tegen de ploeg uit Zoetermeer. Wel wonnen de Valkenburgers (3-2) en daarmee wordt nu de derde plaats ingenomen.

DSO en de Valken hebben in het verleden al vaker tegen elkaar gespeeld en dat is vaak een lastige kluif gebleken voor de roodgelen. Zo ook deze keer, ondanks dat Valken 68’ sterk begon tegen de bezoekers en de wedstrijd al vanaf het begin controleerden. Toch kwamen er weldegelijk spaarzame kansen voor DSO. De bezoekers werden gedwongen tot de omschakeling maar lieten zien de eerste driepunter van het seizoen tegen Valken te willen behalen. De thuisploeg kreeg in de eerste helft al een aantal kansen om de score te openen. Goed verdedigend werk van DSO en een scherpe doelman konden in de eerste helft voorkomen dat de Valkenburgers de leiding zouden nemen. Tegen het einde van de eerste helft was het DSO dat via een goed gecombineerde aanval de ban brak. Shwendell Cijntjes maakte de 0-1 en zo werden de gastheren weer met beide benen op de grond gezet.

In de tweede helft moest de ploeg van trainer van der Plas hun kansen gaan afmaken om averij te voorkomen. Vanaf het fluitsignaal van de tweede helft was het Valken 68’ dat offensief ging voetballen en vooral op zoek gingen naar de gelijkmaker. Even later viel die gelijkmaker al achter doelman Joeri Molenaar van DSO. Het was even gissen op de tribune over wie de doelpuntenmaker was, aanvankelijk werd gedacht dat Dirk van Duijn de gelijkmaker op zijn naam had geschreven. Even later kwam toch de naam van Dunke Lagerberg naar voren als maker van de 1-1.

Na de wedstrijd was het echter Gregor Zalewski die de gelijkmaker claimde. We zullen deze 1-1 dus maar door drie delen. Na de gelijkmaker viel het momentum de Valkenburgse kant op en was Valken 68’ weer heer en meester in de wedstrijd. Na een uitbraak was het invaller Thom de Vries die met een goede goal de 2-1 voor zijn rekening nam. Ook na de 2-1 bleef Valken doorstomen. Even dacht De Vries ook de 3-1 te maken, maar de tussentijds gekomen speler werd afgevlagd voor buitenspel. Ook Pepijn van Duijvenvoorde dacht de derde van de thuisploeg te maken, alleen had scheidsrechter Maarten Streef een overtreding gezien en had dus al gefloten voor de strafschop, die werd uiteindelijk benut door captain en tevens Man of the Match Sammy Zandbergen. DSO maakte het nog spannend door de 3-2 tegen de touwen te schieten maar uiteindelijk trok Valken 68’ aan het langste eind. En zo werd de wrange smaak van het gelijke spel tegen Voorschoten’97 deels weggespoeld.

Basisopstelling Valken’68: Kardjani, Van Duijvenvoorde, Oudshoorn, Slootweg, Van Duijn, De Mooij, Zalewski, Zandbergen, Cooper, Lagerberg, Arikan.

Hierbij de nababbel met de maker van de 2-1, Thom de Vries: