De kop is eraf..(column)

Zo, hij rolt weer en eerlijk gezegd schat ik zomaar in dat jullie net zo’n grote glimlach op het gezicht hebben als de fans en voetballers in het prachtige reclamespotje van Fox Sports. Maar wat een schril contrast zag ik bij aanvang van dit voetbalweekend zeg.

Sinds mijn arbeidzame jaren in de jeugdgevangenis kijk ik nog zelden naar Opsporing Verzocht. Immers als je je eigen naam laat tatoeëren op je vingers, vervolgens pint met een van een oud vrouwtje gestolen pinpas en je even vergeet dat daar ook camera’s hangen, zit je juf vervolgens met een moreel dilemma thuis voor de buis.

Nou was er toevallig een ex-klant, die bij een ander televisieprogramma voorbij was geschoten, waar ik toch te nieuwsgierig van was geworden. Dus na het digitaal lezen van de zaterdageditie van het Leidsch Dagblad besloot ik die aflevering terug te kijken. Man, man, sommige jongens zijn onverbeterlijk. Een spoor van vernieling laat deze achter. Laten we het maar houden op de firma list en bedrog. Na de acceptatie dat we nou eenmaal niet iedereen kunnen beschermen en redden, schoot de nabeschouwing van de wedstrijd Cambuur-NEC voorbij. In alle eerlijkheid vertelde Sven Nieuwpoort openlijk voor de camera, dat hij zeker wist dat hij de gemaakte goal niet met zijn hoofd, maar met zijn schouder e/o hand had gemaakt. Wat een heerlijkheid. Ze bestaan dus nog: op zichzelf reflecterende eerlijke mensen en in één klap was ik mijn slechte zaterdagochtend-start vergeten. De noorderlingen hadden dit weekend dus het voordeel van de afwezigheid van de VAR en zal de KNVB hier deze week wel een agendapuntje van maken.

Onze superstudenten av  LSVV’70 maakten eveneens een stralende start door een 4-1 overwinning neer te zetten. Dat een half jaar hardlopen op het strand en afwerken op de goal een aanvallende positie met twee goals kan opleveren, zal menig coronakilo’s tellende voetballer nu toch achter de oren doen krabbelen. Prachtig ook, de voorbij vliegende uitspraak van Einstein: “als we altijd doen wat we deden, krijgen we ook wat we kregen.”

Bij de amateurs bleek overigens de aanwezigheid van de VAR onnodig. Timo Lichtenbeld van FC Oegstgeest zag een prent gelijkend aan de kleur bril van de arbiter omhoog gaan, nadat hij met zijn hand een bal van de doellijn haalde. Al waart er een vervelend virus door ons land en lijkt hierdoor de hele wereld te veranderen, sommige dingen veranderen nooit.

Ook bij de start met gevleugelde uitspraken van de heren trainers: “hier kunnen we wat mee”, “er zit toekomst in”, “dinsdag en donderdag staan we natuurlijk even stil bij deze wanvertoning”, “we gaan sterker voor de dag komen”, “we hadden personele problemen, dus ik hoop dat ik straks meer keuze heb”. Uiteraard kan ik nog uren doorgaan met oneliners die sinds jaar en dag langskomen, maar sluit ik uiteraard graag af met ons aller “de score (1-3 winst red.) is wat laag uitgevallen, maar ik heb zeker aanknopingspunten en vooruitgang in spelopvatting gezien.”

Maak er een mooie week van en het is maar een tip, want ook ik speelde het liefste een partijtje op dinsdag en donderdagavond, maar denk af en toe nog eens aan Raymond Verheijen. We lopen echt veel vaker zonder dan met bal door het veld en gelukkig ook steeds minder vaak als een kip zonder morele kop.

Het was een mooi weekend zo. Heerlijk de wei weer in kikkers en alle overige mannen en vrouwen en voor de trainingsavonden: geniet na van de winst én sterkte met het opvangen van de klappen voor de verliezers.

Sandra Akerboom
Sandra Akerboom
Sandra Akerboom, geboren Leidse maar woonachtig in Nunspeet. Ik ben 11 jaar geleden, aan boord van LAV getrokken door Hennie Kanbier. Mijn motivatie was vooral het Leidse Amateurvoetbal het podium geven wat zij verdient en schrijven is sowieso een hele fijne hobby. Maar samenwerken met de LAV-coryfeeën is ook echt een feest. De eerste jaren heb ik vooral wedstrijd- en belverslagen geschreven. Dat zorgde voor soms hilarische situaties. Zoals oa de broertjes de Cler bellen op de terugreis van een uitduel van Lugdunum. Handsfree in een volle auto met jolige voetballers, na een gewonnen pot. Een mooie leerschool, beter bel je spelers als ze rustig thuis zijn beland. Elk jaar zijn Danny (mijn echtgenoot) en ik nauw betrokken bij de dagelijkse organisatie van het LAV event en de Bleddercup. Dat laatste toernooi is eerlijk gezegd een complete Leidse reünie en mag wat mij betreft, nooit uit onze planning verdwijnen. Voetballen zit in mijn DNA en heb ik altijd met veel plezier gedaan. Dus hoe mooi is het, dat je over voetbal en de Leidse clubs mag schrijven. Sinds september schrijf ik wekelijks Lopend Vuurtje. Een rubriek met nieuwtjes van de aan LAV verbonden clubs. Naast de tijd die ik met veel plezier aan LAV besteed, ben ik hier op de Veluwe vaak te vinden in de bossen en ben ik erg gek op ons gezin, welke ondertussen ook met twee kleinszoons is uitgebreid. Oma zijn is heerlijk en op het perceel waar wij wonen, ligt de grasmat al te wachten op de eerste voetbalschreden van de jongens. Maar kiezen ze voor ballet of hockey? Dan sta ik in de dansschool of langs de lijn. Ik ben namelijk gek op mensen met een passie, welke dat dan ook mag zijn.

Laatste nieuws

Mede mogelijk gemaakt door

Voor de laatste updates!

Volg ons op social media!