Een lach en een traan bij Voorschoten’97(zo)

Derde klasse A (zondag)- De ploeg van Voorschoten ’97 stapte gistermiddag na de 3-4 zege bij WIK met een big smile van het veld af. De Adegeest-bewoners wonnen niet alleen hun derde treffen op rij, maar pakten en passant ook de koppositie in hun klasse. In de zondagavonduren sloeg de vreugde bij de spelers om in verdriet, toen hen het bericht bereikte dat elftalleider Harry van Berne na een ziekbed was overleden.

De Voorschotenaren hadden een lastige middag in het Zuiderpark en kwamen in de beginfase goed weg toen de gastheren het aluminium raakte. De bezoekers herpakten zich goed en kwamen na twintig minuten spelen aan de leiding door een treffer van Timo van Aken. Niet veel later zorgde Jordy van de Wijngaard zelfs voor de 0-2. De Hagenezen scoorden vlak voor rust de aansluitingstreffer, maar opnieuw Van de Wijngaard herstelde in de laatste minuut van de eerste helft de marge van twee (1-3).

De bezoekers scoorden een kwartier na rust de 2-3, waarna Nathan Broughton de 2-4 binnen prikte. De taaie thuisploeg zorgde vlak voor tijd voor de 3-4, maar ondanks enkele hachelijke momenten voor het Voorschotense doel werd er daarna niet meer gescoord en was er vreugde in het groen-gele kamp, totdat in de avonduren hen het slechte nieuws bereikte.

Voorschoten ’97-doelman Chris van der Mijn zondagavond over het overlijden van hun geliefde elftalleider: ,,Voor dit weekend wisten we al dat dit verlies er zat aan te komen maar om dit nu te horen, dat blijft toch een klap. Het is daarom des te mooier dat we hebben gewonnen, de zege van vanmiddag dragen we op aan Harry’’, aldus de aangeslagen keeper.

WIK- Voorschoten’97 (zo) 3-4 (1-3). 20. Van Aken  0-1, 30. Van de Wijngaard 0-2, 40. WIK 1-2, 45. Van de Wijngaard 1-3, 59. WIK 2-3, 70. Broughton 2-4, 85. WIK 3-4

Basisopstelling Voorschoten ’97 (zo): Van der Mijn, Van der Born, Mulder, Adriaanse, Broughton, Hoogewoning, Van de Wijngaard, Van Aken, Ellligens, Van der Maas, Aschman.

Sem Nazloomian
Sem Nazloomian
Ik wist op mijn 11e jaar dat ik voetbaljournalist wilde worden. Ik heb daarom op de middelbare school de vakken gekozen, die benodigd waren om toegelaten te worden voor de School voor Journalistiek in Utrecht. Ik werd echter uitgeloot voor deze opleiding en besloot daarom om vervroegd in militaire dienst te gaan. Na mijn dienstplicht ben ik nog even bij Defensie gebleven en ben daar uiteindelijk na een slordige 32 jaar vertrokken. Ik ben daar voornamelijk werkzaam geweest in het HR-veld. In 2017 kwam ik in contact met Hennie en ben sindsdien betrokken bij LeidenAmateurVoetbal. Het heeft dus uiteindelijk 43 jaar geduurd alvorens ik over ons geliefde spelletje kon gaan pennen.😊 Moraal van het verhaal? ‘Duurt soms effe, maar het komt goed’ Vriendelijke groeten, Sem

Laatste nieuws

Mede mogelijk gemaakt door

Voor de laatste updates!

Volg ons op social media!