Derde klasse A (zondag)- In Stompwijk leed Voorschoten’97 het eerste puntverlies in deze competitie. Maar doordat achtervolger SEP met 3-3 gelijkspeelde tegen Alphen bleef de averij beperkt en staat Voorschoten’97 nog steeds ongeslagen en alleen bovenaan. Al zal wel het gevoel blijven hangen dat dit puntverlies zeker op basis van de eerste helft niet nodig was geweest.
Dit was ook de mening van trainer Denis Luhulima: ,,De eerste helft was prima. Dit was denk ik onze beste eerste helft tot nu toe. Zonder echt veel kansen te creëren speelden we echt goed. We hadden er gewoon één bij moeten prikken.”
Voorschoten’97 speelde de eerste helft uitstekend voetbal. De bal ging regelmatig van voet tot voet. In de vijfde minuut sneed Ferenc Merzcel de zestien in en zijn voorzet belandde via een voet van de Stompwijkse verdediger tegen de lat en stuiterde terug het veld in. Dezelfde Merzcel zag na twintig minuten ook een schot op de vuisten van keeper Van Leeuwen uitspatten. Merzcel was degene die de score uiteindelijk zou openen. Uit een prima corner van Van de Wijngaard kon deze uiteindelijk zo vrij als een vogeltje snoeihard inkoppen.
Een doelpunt dat prima in het spelbeeld paste. Zoals gezegd, Voorschoten’97 speelde uitstekend en Stompwijk’92 kon daar weinig tegenin brengen. Wellicht mede door de wind die de open vlakte teisterde, maar de Stompwijkse uitvallen werden ook vakkundig onschadelijk gemaakt door de verdediging uit Voorschoten. De enige echt gevaarlijke uitbraak van Lorenzo Korte werd uitstekende gecorrigeerd door Glenn Mulder.
Na rust begon de wind steeds meer vat te krijgen op de wedstrijd en dat kwam het spel niet ten goede. Hoge ballen konden nog wel eens onvoorspelbare kanten opvliegen. Tot een uur spelen kabbelde de wedstrijd voort. De trainer van Stompwijk’92, Patrick Kamperveen, bracht Stijn van Rijn in en deze wissel pakte meteen goed uit. Nauwelijks een minuut in het veld kreeg de speler de bal voor zijn voeten en joeg de bal hard langs doelman Chris van der Mijn. Dit doelpunt bracht geloof in de Stompwijkse harten en dat resulteerde in beter voetbal. De 2-1 leek in de maak maar de bal eindigde op de paal naast de aan de grond genagelde Voorschotense doelman.
De wedstrijd was zodoende wat meer in evenwicht en werd daarmee ook leuker met wat aanvallen over en weer. Grote kansen kwamen er echter niet meer. Tien minuten voor tijd claimde Stompwijk nog een penalty, maar de druk gebarende scheidsrechter Seyhan gaf de duidelijk aan dat hij geen overtreding zag.
Voorschoten’97 zette in de slotfase daarna nog wel wat nadrukkelijker aan en probeerde een slotoffensief in te zetten. Echt gevaarlijk werd het niet en de wedstrijd eindigde derhalve in een 1-1 uitslag.
De zichtbaar balende trainer Luhulima: ,,Een wedstrijd bestaat dus uit twee helften. Onze tweede helft was gewoon slecht. Tot dat doelpunt van Stompwijk dacht ik nog steeds dat we zouden gaan winnen. Zij hebben één kans gehad en die schieten ze erin, daarvoor waren we heer en meester. Toen dachten ze dat er wat te halen viel. Ze schoten daarna nog op de paal. Wij hadden wel wat gevaarlijke corners, maar verder hebben we in de tweede helft ook niet veel kansen gecreëerd. Je kan veel balbezit hebben, maar je moet ook kansen creëren en scoren. We balen allemaal. Dit is gewoon onnodig.” De goede eindconclusie van Luhulima: ,,Zuur, maar nog steeds ongeslagen.”
Stompwijk’92-Voorschoten’97 1-1 (0-1). 25. Merczel 0-1, 61. Van Rijn 1-1.
Basisopstelling Stompwijk’92: Van Leeuwen, Kemna, Westdorp, Sweene, Van Santen, Van der Arend, Ammerlaan, Korte, Van Bemmelen, Van Vlegen, Janson (60. Van Rijn).
Basisopstelling Voorschoten’97: Van der Mijn, Van der Born, Adriaanse, Mulder, Van Aken, Hogewoning, Van de Wijngaard, Oerlemans (72 Vijlbrief), Aschman, Van der Maas, Merczel.
Foto’s: met dank aan Luuk Oerlemans
 (1).jpg)
