Let op Leiden, sluit je aan bij de nieuwe voetbalclub
Er is reuring in Leiden. In tijden dat verenigingen door de energiecrisis in hun bestaan bedreigd worden, zich zelfs voorbereiden de activiteiten te moeten staken of in een gunstiger geval over te gaan tot fuseren, is een nieuw voetbalproject van start gegaan, dat een succes kan worden, en in de ogen van de initiatiefnemers zelfs moét worden: Wandelvoetbal Leiden is de naam van de nieuwe loot aan de voetbalboom.
Er zijn vier mannen die het voortouw hebben genomen en nu met de beste, hoopvolle berichten naar buiten komen: Rik van der Geest, Breedtesport Coördinator van de gemeente, journalist Jaap Visser, Stefan Gilbert, Buurtsportcoach Incluzio Leiden, en Bert Kort, wijd en zijd bekend als voormalig voetballer en trainer. Een kwartet enthousiaste mannen, die elk een eigen verfrissende inbreng hebben. Kraamvaders, die Wandelvoetbal Leiden als hun baby beschouwen en hem een gelukkige toekomst willen bieden. LeidenAmateurVoetbal, op donderdagmorgen op de UVS-tribune, in gesprek met Bert Kort.

17 november. De regen komt met bakken uit de hemel. De ANWB meldt de langste file van het jaar, 940 kilometer. De aantrekkelijke presentatrice van Goede Morgen, Nederland leest met ‘stralend gezicht’ het zorgelijke bericht voor dat een kwart van de Nederlandse sportverenigingen ten onder dreigt te gaan door de niet op te brengen energiekosten. Vanaf het parkeerterrein van UVS is het trappen tegen ballen al te horen, ook klinkt er applaus op. Er wordt gelachen, gejuicht (‘Bravo, prachtig, hoera’). Twaalf mannen hebben regen en wind getrotseerd.

Alles met de bal
‘Wij komen om half 10 bij elkaar, drinken een kopje koffie, verkleden ons en gaan het veld op,’ vertelt Bert Kort na afloop. ‘Iedereen doet zelfstandig de warming-up en dan zie je dat zich groepjes vormen, die keuvelend rondjes lopen, rek- en strekoefeningen doen.’ Er is weinig veranderd met toen zij nog ‘jong van jaren’ gretig als jonge honden de arena binnenstapten: Alles met de bal. Daar hoeft niet om gevraagd te worden, het gebeurt gewoon. Het is een genot om te zien hoe de oldtimers in deze periode van hun leven genieten van het spelletje. Ze zijn voortdurend in beweging, lopen zich vrij, zijn aanspeelbaar en schieten het leer strak in de voeten. Een doelpunt wordt met applaus beloond. ‘Wissel’, wordt er schaterend geroepen na het missen van een opgelegde kans. Wanneer er alleen op het doel wordt afgestormd, klinkt er grappend: ‘Met ’t hoofdje’. Soms wordt er uit een onmogelijke hoek gescoord.

Scoren blijft leuk, en toch gaat het niet daarom, zegt Kort, die fris als een hoentje is aangeschoven: ‘Het is de sfeer die het ‘m doet. Lekker met elkaar bezig zijn, ontspannen.’ Bert is al om 9 uur aanwezig. Pionnen en doeltjes neerzetten. Na afloop ruimen de anderen de spullen op, hoeft ook niet om gevraagd te worden, het gebeurt gewoon. ‘Wij spreken van Wandelvoetbal, hè, niet over Walking Football, dat Engels is nergens voor nodig, praat in je moerstaal.’ Dat is duidelijk met elkaar afgesproken. Bert heeft het ook over ‘oude maten’, mannen die ooit met en tegen elkaar hebben gevoetbald en elkaar hier weer tegenkomen. Er wordt ook ‘vreselijk gelachen’, aldus de oud-voetballer en trainer: ‘Hoe verder het verleden hoe smakelijker de verhalen en anekdotes.’

Wandelvoetbal Leiden bevindt zich in een opbouwfase. Dat er nu al een man of 15 naar de trainingen komen, is te danken aan de tam-tam. Het gaat van mond-tot-mond. ‘Hoe meer mensen weten wat hier op donderdagmorgen doen, hoe meer zich bij de club zullen aansluiten,’ is zijn overtuiging. ’Wij hebben allemaal onze netwerken, daar verspreiden wij onze sportieve boodschap.’ Hoe worden de aanloopkosten betaald? ‘Die neemt de gemeente voor haar rekening, denk aan het gebruik van het veld, de kantine, kleedkamer, douches, materiaal en – belangrijk hoor – de koffie. UVS faciliteert de trainingen en afwisselend zijn Nico en Cees gastheer en Sonja gastvrouw. Het is allemaal uitmuntend geregeld.’
Bert Kort is zeer te spreken over de medewerking van de gemeente. Hij vindt een gewillig oor bij Rik van der Geest, eens een voetballer aan wie trainers elke positie op het veld en in de zaal konden toevertrouwen. Welzijnsorganisatie Incluzio zet buurtsportcoach Stefan Gilbert in, die ouderen in de wijken warm zal maken op donderdagmorgen naar de Kikkerpolder te komen. Bert en Jaap doen er ook alles om ‘de loop erin te krijgen’. Jaap in zijn Leidsch Dagblad-column: ‘Bert en ik gaan in ons voetballersnetwerk op zoek naar bekenden uit stad en ommeland van wie wij weten dat ze de ene voet nog voor de ander kunnen krijgen. Want veel meer wordt niet gevraagd voor meedoen met Wandelvoetbal Leiden. Donderdagochtend half 10 in de Kikkerpolder. We hoeven jullie toch niet te komen halen hè?’

Lekker ballen
Wandelvoetbal Leiden, de club in opbouw, kan trainingen ook laten plaatsvinden bij andere clubs in Leiden, bij DoCoS, Roodenburg, Lugdunum, FC Boshuizen, Sporting Leiden. Kort en de drie andere Musketiers willen bij de clubs komen vertellen over het fenomeen wandelvoetbal. Samen met een spelbegeleider die alles weet van de spelregels. ‘In feite,’ stelt Bert, ‘is wandelvoetballen gewoon voetballen, alleen met andere spelregels.’ Een welbestede ochtend in de Kikkerpolder bij UVS waar vandaag Nico op voortreffelijke wijze voor de inwendige mens heeft gezorgd. De omstandigheden waren Spartaans, er kwam echter geen klacht over lippen. ‘Het is met zo’n mals buitje lekker ballen.’ Er wordt instemmend geknikt. De manschappen keren huiswaarts. Ik word op de schouder getikt: ‘Dat ik dit nog mag meemaken, verrukkelijk. Zeg tegen Hennie (Kanbier, CM) dat hij een keertje komt meedoen. Die kon er vroeger ook wat van.’

