Nick Guijt schiet Valken’68 naar verdiende zege

Eerste klasse C (zaterdag) – Valken’68 was afgelopen zaterdag op het eigen Duyfrak-complex gastheer voor het Wateringse VELO. De aanhang van de bezoekers was ruim vertegenwoordigd op de volgepakte Valkenburgse tribune, maar het vertoonde spel van haar favorieten kon de rood-groene supportersschare niet bepaald bekoren. Ook de gastheren speelden misschien niet haar beste wedstrijd van het seizoen maar de overwinning kwam in ieder geval terecht bij de ploeg, die daar het meeste aanspraak op mocht maken. Valken’68-spits Nick Guijt, dit seizoen overgekomen van Voorschoten’97, mocht zich na afloop laten bejubelen als matchwinnaar. Zijn treffer bleek uiteindelijk voldoende voor de Valkenburgse victorie (1-0).

Valken’68 was voor rust duidelijk de ploeg met de meeste aanvallende intenties. Onder aanvoering van de sterk spelende Lars Wietsma werd via de flanken het doel van VELO-doelman Deniz Pamuk bestookt. Na een kleine tien minuten spelen bereikte Wietsma met een mooie pass vleugelverdediger Thijs den Hollander, die de vrijstaande Guijt bediende. Diens doelpoging ging net over het doel van Pamuk, maar een paar minuten later was het wel bingo voor de Leiderdorper. Een pass van Wietsma op Bas van Delft leek te worden onderschept door een VELO-verdediger, maar diens interceptie eindigde voor de voeten van Guijt. De spits bedacht zich geen moment en zag de bal via de binnenkant van de paal in het Wateringse doel verdwijnen (1-0).

Ook na deze treffer bleef de thuisploeg het betere van het spel houden, maar tot grote kansen voor de rust leidde dit niet. De bezoekers lieten pas in de blessuretijd van de eerste helft in aanvallend opzicht iets van zich horen, maar Valken’68-doelman Frank Kardjani toonde zich een betrouwbare sluitpost. Door een knulligheid in de VELO-defensie leek Wietsma tien minuten na de pauze op weg naar de 2-0, maar Pamuk herstelde de fout van zijn verdedigers.

Joshua Cooper was eveneens dichtbij een treffer (afstandsschot net naast), maar de grootste kans op de definitieve beslissing was tien minuten voor tijd voor de ingevallen Sammy Zandbergen. Zandbergen, terug van een liesblessure, kreeg de bal, na fraai voorbereidend werk van de ook in het veld gekomen Jelle van den Oever, op een presenteerblaadje aangeboden, maar de anders zo trefzekere Zandbergen schoot, tot ontzetting van het thuispubliek, hoog over. Voor de bezoekers was dit het sein om eindelijk de verdedigende stellingen te verlaten. Deze offensievere speelwijze was bijna succesvol, maar VELO-verdediger Rens de Vries zag zijn kopbal net over het doel van Kardjani verdwijnen. In de slotfase hield de Valkenburgse defensie zonder noemenswaardige problemen stand, waarna de verdiende overwinning een feit was (1-0).

Valken’68-trainer Derek van der Plas blikte terug op de winst van zijn ploeg: ,,Ik vond ons het eerste half uur, waarin we ook op voorsprong kwamen, de betere ploeg, maar daarna werd het meer gelijkwaardiger. Na rust hebben kregen we goede kansen op de 2-0, maar lukte het ons niet om echt door te drukken. Verdedigend hadden we onze zaakjes op orde en VELO heeft geen grote kansen gehad, maar een tegendoelpunt kan natuurlijk zomaar vallen. Hoe ik terugkijk op onze competitiestart (vier keer winst, drie keer verlies, SN)? Op zich ben ik niet ontevreden, maar we kennen nog teveel wisselvallige fases. Dat is ook niet vreemd, want we hebben een jonge ploeg, die nog volop in ontwikkeling is. Wedstrijden winnen helpt daarbij en ook daarom is deze driepunter heel belangrijk’’, aldus de Katwijker tot besluit.

Valken’68  – VELO 1-0 (1-0) 19. Guijt 1-0.

Opstelling Valken’68: Kardjani, Den Hollander, Oudshoorn, Slootweg, Haasnoot, Roorda, Van Delft (63. Zandbergen), Wietsma (76. Lagerberg) Guijt (63. Van den Oever), Cooper, Arikan.

Beluister hier nog een interview van Wim Masmeijer met Joshua Cooper:

 

Sem Nazloomian
Sem Nazloomian
Ik wist op mijn 11e jaar dat ik voetbaljournalist wilde worden. Ik heb daarom op de middelbare school de vakken gekozen, die benodigd waren om toegelaten te worden voor de School voor Journalistiek in Utrecht. Ik werd echter uitgeloot voor deze opleiding en besloot daarom om vervroegd in militaire dienst te gaan. Na mijn dienstplicht ben ik nog even bij Defensie gebleven en ben daar uiteindelijk na een slordige 32 jaar vertrokken. Ik ben daar voornamelijk werkzaam geweest in het HR-veld. In 2017 kwam ik in contact met Hennie en ben sindsdien betrokken bij LeidenAmateurVoetbal. Het heeft dus uiteindelijk 43 jaar geduurd alvorens ik over ons geliefde spelletje kon gaan pennen.😊 Moraal van het verhaal? ‘Duurt soms effe, maar het komt goed’ Vriendelijke groeten, Sem

Laatste nieuws

Mede mogelijk gemaakt door

Voor de laatste updates!

Volg ons op social media!