Tweede klasse C- Afgelopen zaterdag mocht RCL eindelijk weer eens de schaal omhoog houden en daarmee zijn de Leiderdorpers eindelijk weer eersteklasser. De laatste titel dateerde alweer uit het seizoen 2005- 2006, toen nog als derdeklasser. Tegen Oliveo ging het van een leien dakje (1-4) en met wat meer scherpte of een kwalitatief mindere doelman aan de kant van de gastheren hadden de dubbele cijfers gehaald kunnen worden door een onbevangen en geconcentreerd spelend RCL.
RCL was wel weer eens toe aan een feestje. Vorig seizoen werd weliswaar de nacompetitie bereikt, maar Honselersdijk voorkwam Leiderdorps succes. In 2011 dwongen de roodwitten nog wel een promotie af en daarmee werd destijds de eerste klasse bereikt. Het verblijf daarin duurde drie seizoenen, maar vanaf dat moment ‘woonde’ de Racing Club welhaast in de tweede klasse. De club benutte het woord ambitie op hun socials, maar de flink uit de kluiten gewassen Bloemerd bespelers konden met de hoofdmacht geruime tijd geen stap vooruit zetten. Dit seizoen moest het maar eens gebeuren gezien de sterke selectie en de missie slaagde. Na de nederlaag tegen Alphia van drie weken terug leek het alsnog mis te gaan, maar RCL hield het geloof en kwam alsnog bovendrijven.
Al met al maakte RCL de hoge verwachtingen wel waar. Op eigen bodem werd nimmer verloren en enkel Foreholte en SVC’08 pakten een puntje tegen de kampioen. Op vreemde bodem verloor het dus van Alphia en kende de ploeg van Alex Redel mindere beurten tegen Alexandria’66 en Nieuwerkerk, maar voor het overige bleek RCL de meest constante ploeg met de meest gescoorde doelpunten en ook slechts gemiddeld minder dan een doelpunt tegen per wedstrijd.
Het hondenweer paste niet bij de onvergetelijke dag voor de Racing Club, maar het feest later op de club en het uitstapje van de spelersgroep naar Amsterdam was er bepaald niet minder om. Natuurlijk moest Oliveo nog wel even geklopt worden, maar nadat aanvoerde Robin Brasker de ban brak was het louter RCL dat de klok sloeg op sportpark De Groene Wijdte. Het regende kansen en het werd enkel de vraag hoe hoog de score uit zou vallen. Tommy Sinteur miste nog een strafschop, maar stond kort voor rust nog wel aan de basis van de 0-2 van spits Thom Wijnalda.
Na de onderbreking werd de thuisploeg verder kapot gespeeld en liep de score nog op naar 1-4. Doelman Martijn Taal voorkwam een monsterscore, maar het kon RCL niet deren. Kort na de laatste treffer konden de vuisten worden gebald en was de ontlading bij de spelers, staf en volgers groot. RCL maakte de favorietenrol waar met een uitgebalanceerd elftal zonder dissonanten. Zo werd er het hele seizoen betrekkelijk weinig weggegeven en oogden de doelman en de defensie solide. Op het middenveld werd vaak geheerst en werden de onderlinge taken uitstekend verdeeld. Met een veel scorende spits in huis, altijd dreigende buitenspelers en een sterke bank daarbij opgeteld kon Alex Redel fijn werken. ,,Ik heb mogen opereren met een geweldige groep met veel specifieke kwaliteiten. Het zijn ook haast allemaal vrienden van elkaar en ze hebben elkaar geholpen en daar is dit succes uit voort gekomen.”
Oliveo- RCL 1-4 (0-2). 19. R. Brasker 0-1, 42. Wijnalda 0-2, 61. Van der Wilden 0-3, 65. Huurman 1-3, 90.+3 Van Heusden 1-4.
RCL: Van der Zwet; De Kroon, Verlaan, Van Overloop, Vijlbrief (89. Roos); Schouten, Kanbier, R.Brasker (82. S. van Overloop); Sinteur (65. P. Brasker), Wijnalda (82. Van Heusden), Van der Wilden (65. Weenink).
In Pijnacker en Leiderdorp spraken Remco Mentink en Hennie Kanbier met uiteenlopende betrokkenen van RCL, te weten Dick van der Bijl, Thom Wijnalda en Sven Verlaan, Henk Buijn, John van Overloop en Jarne Kanbier.
