Dilemma’s bij verliezend ASC

Tweede klasse C (zondag)-  Ralph van Zandwijk, Sean Goebel. Zwagers, vrienden, kroegtijgers. En ideale schoonzonen van ASC. Hun namen staan nooit ter discussie bij de opstelling. Worden automatisch als eerste ingevuld op het wedstrijdformulier. Ralph van Zandwijk (34) behoort al 17 jaar tot het vaste meubilair van ASC 1, Sean Goebel (31) al 10 jaar. Geruchten in de kantine willen dat beiden aan hun laatste seizoen bezig zijn. De vraag is of de club dat kan trekken. Bestaat er een toekomst voor ASC zonder Ralph en Sean? Of andersom: bestaat er een toekomst voor Ralph en Sean zonder ASC?

Tegen Foreholte stonden beiden zondag op Overveer uiteraard in de basis. Aanvoerder Goebel was een stuwende kracht op het middenveld. Van Zandwijk werd geplaagd door liesklachten en werd in de 55^e minuut ingeruild voor Olaf Sijbesma. ,,Ik kon niet meer kappen en draaien. Speelde op halve kracht.’’

ASC leed de tweede nederlaag in vier dagen. Na de 1-2 donderdagavond op veld 2 (kunstgras) tegen Altior was Foreholte zondag op het hoofdveld (natuurgras) iets te sterk. Het werd 0-1 door toedoen van Ivo Smits die in de 53ste minuut een vrije trap vanaf twintig meter fraai achter doelman Joek Nieuwenhuis krulde. Daarna had Foreholte het duel op slot kunnen gooien maar Rick Brabander faalde tot driemaal toe in riante posities.

Door die missers bleef ASC geloven in een goed resultaat. Maar het ontbrak de thuisploeg aan finesse, aan raffinement om de verdediging van de Voorhouters voor onoplosbare problemen te stellen. ,,Het was rennen en vliegen’’, zag Van Zandwijk. ,,Met lange ballen, zonder al te veel overleg.’’ De humoristische spelopvatting van ‘blind naar voren en hopen dat die goed valt’ zorgde voor een vol strafschopgebied van Foreholte maar niet voor de gelijkmaker. ,,Het was allemaal te gehaast, te onrustig’’, vond Goebel.

De  aanvoerder en zijn zwager hekelden het veld. ,,Dit was een stuiterveld. De bal rolde niet maar stuiterde. Bij elke aanname moest je drie keer de bal controleren voordat je ‘m aan de voet had’’, foeterde Goebel. ,,Vandaar dat we al snel kozen voor de bal door de lucht. Verzorgd positiespel was onmogelijk.’’

Bizarre bijzonderheid is dat de selectie doordeweeks traint op kunstgras en de competitie afwikkelt op natuurgras. ,,Dat vloekt’’, beaamde Van Zandwijk. ,,Maar we kunnen niet trainen op het hoofdveld omdat er geen licht-accommodatie is.’’

Er werd veel gejuicht op Overveer. In de kantine. Daar volgde driekwart van de Oegstgeestse aanhang de klassieker Ajax – Feyenoord op de televisie. Elk doelpunt werd uitbundig gevierd. Voor de eigen ploeg was er veel waardering en respect voor de passie en werklust, niet voor het teleurstellende resultaat. ,,Toch zijn we na de winterstop beter op dreef’’, vond Van Zandwijk. ,,Wij hebben ons systeem wat aangepast. Van drie spitsen naar twee gegaan. De verdediging staat beter, de organisatie is goed. Alleen voorin wil het nog niet vlotten. Er is wel dreiging maar we missen scorend vermogen.’’

Van Zandwijk en Goebel. Ze zijn geen Snip en Snap, of Koot en De Bie. Geen Rijk en Johnny. Ze hebben de cultuuromslag bij ASC meegemaakt. Van pure gezelligheidsvereniging naar prestatie door plezier. Toch zal ASC altijd ASC blijven. Studentikoos, niet al te ambitieus en fanatiek. Maar wel sociaal en warm. Voetbal is bijzaak. Soms een belangrijke bijzaak, maar nooit meer. De twee twijfelen over hun toekomst, bespreken die af en toe in de kroeg.

,,We gaan volgend seizoen naar de zaterdag’’, zegt Goebel zondag. ,,Dat is aantrekkelijk. Daar hebben we nooit gespeeld. We horen goeie verhalen over de zaterdagcompetities, over de derby’s.’’ Aan de andere kant speelt de leeftijd ook een rol. ,,Ik word 35 in mei’’, zegt Van Zandwijk met een glimlach. ,,Als ik door ga, wil ik wel van meerwaarde zijn. Ik wil er niet bij hangen.’’

De routinier heeft bij ASC alles meegemaakt. Begon als 6-jarige op het oude, romantische complex in het hart van het dorp. Maakte drie promoties mee. Cijferde zich altijd weg in het belang van het team. Stond op alle posities in het elftal, terwijl hij van nature een ideale box-to-box speler is. ,,Nooit een probleem mee gehad’’, keek hij terug. ,,Omdat het altijd over vriendenploegen ging. En ook dit seizoen is de sfeer weer bijzonder goed, al presteren we ondermaats.’’

Goebel, zijn vriend, zijn zwager, zijn aanvoerder, gaat over hun toekomst overleg voeren met de club. ,,Wat wil ASC? Brengen wij de club in verlegenheid als wij stoppen. Wij mogen in Leiden wonen, maar de binding met de club is er van oudsher en willen wij niet op het spel zetten.’’
De twee dertigplussers lijken wel lol te hebben in hun rol van twijfelaars. Goed voor diepgaande gesprekken met een biertje in de hand.

ASC – Foreholte 0-1. 53. Smits 0-1.

ASC: Nieuwenhuis, Bakker, De Bruin, Van Aggelen (83. Fernane), Schellingerhout (55. Bakx), Van Zandwijk (55. Sijbesma), Goebel, Schouten, Dalenoord, Iliopoulos, Meijer (68. Buijze).

Foreholte: Matthijs Guijt, Van Steijn, Van der Laan De Vries, Van der Zwaan (18. Drewes), Roffelsen, Noordermeer (83. Tijsen), Berg (83. Admiraal), Smits, Hoijer (72. Christian Guijt), Lemmers, Brabander.