Vierde Klasse A (zaterdag) – Na de nederlaag van vorige week bij directe concurrent Sporting Leiden begint de vijfde klasse een serieuze mogelijkheid te worden voor VV Woubrugge en ondanks de goede vorm na de winterstop moet ook Stompwijk’92 naar beneden blijven kijken. Beide ploegen wilden graag en zijn onder warme omstandigheden tot het uiterste gegaan, maar schoten toch niet veel op met een 1-1 gelijkspel.
Aan de omstandigheden lag het niet. Het natuurgras van sportpark Bateweg Noord lag er strak bij en met de felle zon was het vooral voor de toeschouwers goed toeven. In een levendige openingsfase ging de thuisploeg het beste met de omstandigheden om en al in de eerste minuut belandde een voorzet van Woubrugge aanvaller Gino Rolfes pardoes op de paal. Na een klutsbal kreeg ook Stompwijk aanvaller Bart van Boggelen een goede kans maar hij kon de bal niet drukken. Woubrugge was duidelijk van plan om met veel energie snel een treffer te maken, maar het wist ook dat het behoudend spelende Stompwijk gevaarlijk kan worden in de omschakeling. Kansen kreeg Woubrugge in overvloed, onder meer voor buitenspeler Vince Angenent, die met het hoofd opnieuw de paal raakte, maar toch kwam de gevreesde omschakeling van de bezoekers.
Na een afgeslagen hoekschop verloor aanvoerder Dennis Boer de bal op een riskante plaats en de messcherpe counter van Stompwijk was Woubrugge te machtig. Aanvaller van Boggelen werd in de diepte weggestuurd en die bereikte met een slim balletje collega-aanvaller Lars den Hartog, die op zijn beurt weer aanvoerder Nick Amerlaan vrijspeelde op de rand van de 16-meter. Een van richting veranderd schot was doelman Gijs den Hartog te machtig. Hierna speelde de thuisploeg nog wat kansjes bij elkaar maar de bezoekers namen de voorsprong mee naar de kleedkamers.
In de tweede helft nam het spektakel af en had Stompwijk meer controle over de wedstrijd. Het was gevaarlijker voorin maar belangrijker nog wist het de tegenstander beter van het eigen doel af te houden. Woubrugge verloor grip maar opgeven zat er niet in. Met aanvallende wissels in de laatste fase ging de ploeg van trainer Joey Rietbroek vol voor een punt en de inzet werd uiteindelijk beloond. Een hoekschop van Boer werd bij de tweede paal binnen gekopt door centrale verdediger Thijs Peters.
Met het enthousiaste publiek was het hongerige Woubrugge in de slotfase nog dichtbij een overwinning, maar de wedstrijd had in de slotfase beide kanten op kunnen gaan. De kansen werden groter en groter, ook voor Stompwijk. Middenvelder Joeri van der Salm kreeg nog een grote mogelijkheid maar Woubrugge sluitpost Den Hartog bracht redding. Zo eindigde een enerverende wedstrijd, waar duidelijk veel spanning op zat, in 1-1.
Beide trainers konden daar achteraf best mee leven maar hadden ook het gevoel dat er meer in had gezeten. Stompwijk-trainer Erik van Manen, die een paar minuten voor tijd nog met rood heen werd gestuurd, vond zijn ploeg na rust beter: ,,In de tweede helft kan je er met een beetje geluk nog zo twee of drie maken, maar Woubrugge ook. Zo tegen het einde van de competitie zijn de belangen groot en krijg je soms rare wedstrijden, met veel strijd. Over het algemeen spelen wij beter tegen ploegen die zelf heel goed voetballen, dus vandaag hadden we het af en toe best lastig.”
Rietbroek was overwegend tevreden maar had zijn team graag zien winnen: ,,Ik vond ons wel beter met al die kansen, maar je weet dat Stompwijk de bal aan de tegenstander kan laten en toch gevaarlijk kan worden. Dat is ook gebeurd. Tegen het einde hebben we alles of niets gespeeld en dat heeft gelukkig goed uitgepakt, al moet ik zeggen dat Stompwijk ook nog had kunnen winnen in de slotfase met een paar goede kansen. In ieder geval leven we nog.”
Woubrugge – Stompwijk’92 1-1 (0-1). Ammerlaan 0-1, Peters 1-1.
Opstelling Woubrugge: Den Hartog, Van Luling, Peters, De Groot (Jort), De Groot (Stan), Hoogendoorn, Van Rijn, Veltman, Boer, Angenent, Rolfes.
Opstelling Stompwijk’92: Van Leeuwen, Sweere, Kemna, Van Veen, Janson, De Haan, Van Santen, Van de Salm, Den Hartog, Amerlaan, Van Boggelen.
Auteur: Michel de Jongh