Ze zijn de smeerolie van de vereniging, maar staan zelden in de schijnwerpers. Toch kan geen enkele voetbalvereniging zonder vrijwilligers. LAV zet er daarom vanaf dit seizoen maandelijks een in de schijnwerpers. We begonnen deze serie met de multifunctionele Ronald Zitman van FC Oegstgeest. Voor nummer twee viel de keuze op Maarten van der Niet van Kagia.
“Ik doe het gewoon, klaar”
‘Het’ is in dit geval heel wat. Maarten heeft er hele opsomming voor nodig: “Het aanstellen, ontvangen en begeleiden van scheidsrechters, het verrichten van allerlei onderhoud, periodiek verbouwen, grasmaaien en ander groenwerk, actief zijn als consul, en een extraatje regelen voor de Pupil van de Week en de Man of The Match bij het eerste. En oh ja, zorgen voor een kippenvleugel of broodje worst tijdens de selectie-avond op de laatste donderdag van de maand.”
Perfecte uitlaatklep
Op een zonovergoten dag laat Maarten het terrein aan de Kikkerbeetstraat 1 in Lisserbroek zien. Zijn tweede thuis, zoals hij opmerkt. Het terrein ademt voetbalsfeer in alle facetten. Oranje is de overheersende kleur. De fors uitgevallen kantine kijkt uit op het eerste veld. Op het terras domineren statafels. “Het zit hier zaterdagmiddag als het eerste thuis speelt bommetje vol”, zegt hij. “De kantine-opbrengst zorgt voor een aardig deel voor de financiële gezondheid van Kagia.” Hij geeft een rondleiding langs de kleedkamers. Aan de kleine kant, maar toch ook karakteristiek voor een voetbalclub pur sang.
Maarten, die zowel in Voorhout als Noordwijk woonde, en sinds kort een huis heeft in Sassenheim, kwam via zijn dochter Esther bij Kagia terecht. “Dat was 24 jaar geleden”, berekent hij. “Ze had verkering gekregen met Ronald, de zoon van Nol Gresnigt, die de scheidsrechters aanstelde. Esther vertelde dat haar vader vaak had gefloten en wellicht iets voor Kagia kon betekenen.”
“Toen ze mij benaderden, hadden ik er wel oren naar iets te doen voor Kagia. Ik voelde me direct thuis bij de club”, zegt de ex-voetballer van Ter Leede en Noordwijk. “Kagia is een wereldclub. Gemoedelijk, een beetje boers, maar toch ook een club met een duidelijke visie en een mooie toekomst. Begrijp me goed, bij mijn andere clubs heb ik het ook prima naar de zin gehad en deed ik wat extra’s. Bij Warmunda was ik voorzitter van de supportersclub, ik heb gefloten bij Ter Leede, Warmunda en Teylingen, en Noordwijk hielp ik als sponsor van de businessclub. Toch, bij Kagia voel ik me het meest thuis. De club is een voor mij een perfecte uitlaatklep om de spanningen van overdag eruit te krijgen.”
Maarten van der Niet, die wekelijks gemiddeld 30 uur in touw is voor het Lisserbroekse Kagia. “Ik doe het omdat ik me helemaal thuis voel bij deze club.”
Allard Lindhout
“Daarom heb ik in de loop van de jaren steeds meer klusjes er bij gekregen. Is er groenonderhoud nodig? Toevallig weet ik daar het een en ander van af. Klussen? Kan ik ook. Zo ging het met alles. Ik doe het spelenderwijs. Komt er een nieuw verzoek, dan denk er een seconde over na, en doe het gewoon, klaar.”
Zijn hoogtepunten als vrijwilliger. Maarten denkt even na en komt dan op een situatie die opvallend genoeg buiten Kagia ligt. “Ik heb bij Warmunda scheidsrechter Allard Lindhout begeleid. Die liep als 14-jarige al te fluiten. Ik zag direct zijn talent. Goede diagonale looplijnen, snel, consequent. Hij had het in zijn vingers en heeft dan ook het betaalde voetbal gehaald. Bij Kagia denk ik onder meer met veel plezier terug aan het kampioenschap van 2018 in de 3e klasse. Fantastisch feest was dat!”
Hij kijkt alvast uit naar wat een volgend hoogtepunt moet worden: de langverwachte uitbreiding en deels verhuizing van het ietwat verouderde sportpark van Kagia. “We zijn hier al jaren mee bezig, maar de ambtelijke molen draait langzaam. Plan is om met het oog op de woningbouw in Lisserbroek het terrein deels te verleggen en vijf in plaats van drie velden te hebben. Daar hoort een nieuwe accommodatie inclusief sporthal bij. Alleen het duurt en duurt maar. Ondertussen moeten de gebouwen onderhouden worden en is er een nieuwe cv-installatie nodig en eigenlijk ook dubbel glas. De vraag is nu: moeten we dat nog wel of niet gaan doen? De verhuizing kan nog járen duren.”
Beruchte ziekte
Van kinds af zit het er bij Maarten in om anderen te helpen. Het scheelt in dit geval ook dat zijn dochter Esther nog steeds actief is op de voetbalclub van Lisserbroek, dat zijn zoon Sander keeperstrainer van het eerste is, en dat zijn kleinzoon Sam keept in de O19. De 74-jarige Vrijwilliger van 2024 van Kagia is dan ook niet van plan binnenkort te stoppen.
“Ik ga door zolang het kan. Vorig jaar leek het ineens op te houden toen ik de diagnose kreeg van de beruchte ziekte die met een ‘k’ begint. Dankzij de medische wereld en heel veel steun van mijn familie ben ik er weer helemaal bovenop gekomen. Als ik het fysiek niet meer kan volhouden, houdt het uiteraard op, maar ik hoop nog vele jaren door te kunnen gaan bij Kagia.”
 (1).jpg)
