DoCoS doet zichzelf zwaar tekort met een gelijkspel tegen VV Zwammerdam

In de derde klasse E zijn er negen teams die elke week moeten strijden om bij de onderste plekken vandaan te blijven. Met nog tien wedstrijden te gaan stond Zwammerdam na de nederlaag tegen ASC op de 13e plaats. DoCoS was na de overwinning van vorige week op Teylingen gedeeld tiende. Het verschil was vooraf slechts twee punten.

In het programmaboekje werd aangegeven dat de wedstrijd helaas weer gespeeld zou worden op het kunstgrasveld omdat het natuurgrasveld te hobbelig is. De gemeente schijnt geen onderhoud te verrichten. Nieuws dat als een verrassing kwam voor DoCoS. Het kunstgrasveld heeft minimale afmetingen en leek een voordeel te zijn voor de thuisploeg.

DoCoS, in dezelfde opstelling als vorige week, startte heel goed. Al in de tweede minuut een prima schot vanaf 18 meter van Martijn Guijt, dat op de lat uiteen spatte. Een minuut later werd dezelfde speler helemaal vrij voor de keeper gezet door Tygo Groen maar keeper Maico du Chatinier stopte de te slap ingeschoten bal. De volgende mogelijkheid was even later voor Groen. Weer een 100% kans maar de kopbal was recht in de handen van doelman Du Chatinier.

Zwammerdam zette daar niets tegenover. Het leed heel veel balverlies en oogde erg kwetsbaar in het centrum van de verdediging door een gebrek aan snelheid. Na een kwartiertje dan toch de 0-1 voor de gasten. Een schot van Groen kon niet vastgehouden worden door de keeper en Mark Kaptein kon van dichtbij intikken. In dezelfde minuut de eerste gevaarlijke aanval van Zwammerdam. De kopstoot van Jim van Vliet werd gepakt door Marijn van der Plas. Het was het enige dat Zwammerdam kon laten zien. DoCoS, dat heerste op het middenveld, was veruit de betere en kreeg nog een aantal hele grote kansen.

Elke dieptebal was gevaarlijk maar Guijt (na een mooie solo) en Groen (alleen voor de keeper) slaagden er niet in de score te vergroten. Eindelijk werd het alsnog 0-2. Na een voorzet van Qendrim Gashi werd de bal terug gekopt door Luc van Antwerpen en netjes afgewerkt door Kaptein. Het overwicht van de Leidenaren was zo groot dat er nonchalance optrad. Meerdere spelers gingen zich met de aanval bemoeien waardoor de balans in het elftal verstoord raakte. In de laatste minuten voor de rust kon  Zwammerdam hierdoor het initiatief overnemen. De thuisploeg kwam zelfs tot een tegentreffer toen een slecht weggewerkte bal zomaar ingeschoten werd door Mitchel Bons. In plaats van een 0-4 of zelfs een 0-5 score ging de pauze in met een ruststand van 1-2.

Na de pauze was de eerste mogelijkheid weer voor DoCoS. De doorgebroken Groen probeerde met een lobje de keeper te verschalken maar dit mislukte. De derde treffer kreeg de ploeg van Jesper Neuteboom op een presenteerblaadje van Zwammerdam. Bij een poging om op te bouwen ging het helemaal mis. Gashi speelde de onderschepte bal direct door naar Guijt, die droog de bovenhoek vond: 1-3.

De wedstrijd kabbelde verder. De intensiteit van voor de rust was er niet meer bij de bezoekers maar er kwamen geen kansen voor de thuisclub. Trainer Boris van Es van de thuisclub voerde een aantal aanvallende wissels uit. Eerst slaagde Rik Twaalfhoven erin om de bal op een meter van het doel hoog over te schieten maar 1 minuut later was daar toch de 2-3. Rechtsbuiten Justin Bons kreeg een mooie steekbal, haalde de achterlijn en gaf de net ingevallen Vince Angenent de mogelijkheid om te scoren.

Het geloof op een resultaat was direct terug bij de “Dammers”. DoCoS speelde geen duels meer en gaf daardoor teveel ruimte aan de tegenstander. Vooral de buitenspelers profiteerden daarvan. Trainer Neuteboom probeerde zijn verdediging nog te versterken, maar de gelijkmaker kon niet uitblijven. Die kwam ook een kwartiertje voor tijd. Doelman Van der Plas had eerst nog een knappe redding met zijn voet. In de volgende aanval was het wel raak. Rechtsbuiten Koen Woudenberg kon ongehinderd voorzetten en Jordi de Groot kwam voor zijn man om de 3-3 aan te tekenen.

Het initiatief lag nu volledig bij Zwammerdam. Het werd zo nog een benauwd kwartiertje tot het eindsignaal voor de Leidenaren. Ze konden het gelijkspel nog vasthouden. Echte grote kansen kwamen er voor beide ploegen niet meer. Alleen een aantal corners die niets opleverden. Na 90 minuten floot de prima leidende scheidsrechter Obradovic af. Hij was de beste man op het veld.

DoCoS heeft de kans laten liggen om door een overwinning afstand te nemen van de onderste twee plekken. Deze wedstrijd werd totaal onnodig uit handen gegeven tegen een erg zwak spelend en kwetsbaar Zwammerdam, at evenwel wel over veerkracht beschikte. Volgende week komt hekkensluiter TAVV naar de Mors. Die wedstrijd moet hoe dan ook gewonnen worden. DoCoS zakte naar de elfde plek. Zwammerdam bleef voorlaatste  en speelt volgende week de uitwedstrijd tegen SV Aarlanderveen.

VV Zwammerdam-DoCoS 3-3 (1-2). 15.Kaptein 0-1, 25. Kaptein 0-2, 41. M. Bons 1-2, 55. Guijt 1-3, 69. Angenent 2-3, 75. De Groot 3-3.

Basisopstelling VV Zwammerdam: Du Chatinier; Van Dorp, De Bruijn, Jansze, Twaalfhoven, Kremer, M. Bons, Van Vliet, Woudenberg, Lazic, J. Bons.

Basisopstelling DoCoS: Van der Plas; X. Douwes, Amine, Dingjan, Disseveld, T. Douwes, Van Antwerpen, Gashi, Groen, Kaptein, Guijt.

Auteur: Aad Neuteboom

Foto’s: Jaap Peters

Fotoverslag TAVV- ASC

Een wedstrijdverslag kwam al voorbij van de wedstrijd in de derde klasse E tussen gastheer TAVV en ASC. De thuisploeg moest opnieuw een nederlaag slikken, terwijl de roodzwarten juist aan een opmars bezig zijn. Jan van der Lubbe was er namens LAV bij om een fraai fotoverslag te maken. Zie hier het resultaat:

Laat verlies voor Meerburg in ‘Leids’ onderonsje (plus fotoverslag)

In de derde klasse E stond er in speelronde zeventien een heuse topper op het programma. Koploper Meerburg kreeg bezoek van runner-up UVS, dat voorafgaande het treffen een achterstand van één punt had op de lijstaanvoerder. Het werd een duel met veel fysieke strijd, hetgeen het niveau van de wedstrijd niet altijd ten goede kwam. De wedstrijd leek lange tijd richting een gelijkspel af te stevenen, maar vier minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd sloegen de bezoekers alsnog toe. Uitgerekend Daan van der Zwaan, in het verleden uitkomend voor de gastheren, bezorgde met zijn afstandsschot zijn oude ploeg een koude douche. De net ingevallen Van der Zwaan kreeg na ongelukkig uitverdedigen van Meerburg-verdediger Levi Paulides de bal plots voor zijn voeten en van dit buitenkansje maakte de spits dankbaar gebruik (1-2).

De tijd dat Meerburg als een Zoeterwoudse dorpsclub mag worden bestempeld, ligt alweer geruime tijd achter ons. Sinds de verhuizing naar het complex langs de A4 kende de Rijndijk-club een explosieve groei, die voornamelijk werd bewerkstelligd door de aanwas van leden uit de Sleutelstad. ,,60 procent van onze leden is afkomstig uit de Professorenwijk, Roomburg en Leiden-Centrum’’, zo meldde Meerburg-voorzitter Cees de Rooij voorafgaande de ontmoeting met de Kikkerpolderploeg. Er is daarom veel voor te zeggen dat de wedstrijd tussen Meerburg en UVS tegenwoordig door menig voetballiefhebber uit de regio als een Leidse stadsderby wordt beschouwd.

De bezoekers stelden, middels een afstandsschot van Randy Wolters, in de beginfase van de wedstrijd Meerburg-doelman Mike de Rooij op de proef. Aan de andere kant kreeg Meerburg niet veel later een goede mogelijkheid op de openingstreffer. Jayden Bergwijn vond de volkomen vrijstaande Lars Barthen op de rand van het zestienmetergebied, maar diens schot was te zwak om UVS-doelman Daan Prins te verrassen.

Na een klein kwartier spelen was het toch raak voor de thuisploeg. Barthen bereikte met een goede voorzet richting tweede paal Tom Klumperman, die met een harde kopbal van dichtbij Prins kansloos liet (1-0). Na een half uur spelen kwam UVS op gelijke hoogte. Wolters kon vanaf de linkerkant ongehinderd een voorzet loslaten, die ogenschijnlijk een eenvoudige prooi voor De Rooij leek te gaan worden. De slimme Bart van der Weijden verscheen echter als een duveltje uit een doosje bij de eerste paal en verraste met een simpele voetbeweging de Meerburg-defensie (1-1).

In de tweede helft viel er op voetbaltechnisch vlak wat minder te genieten voor de fijnproevers, maar de spanning vergoedde veel. In het laatste kwartier van de wedstrijd gingen de bezoekers nadrukkelijker op zoek naar de winnende treffer, maar tot grote kansen leidde dit niet. De treffer van Van der Zwaan kwam dan ook een beetje uit de lucht vallen, maar de vreugde op de Leidse bank was er, begrijpelijkerwijs, niet minder om (1-2).

Voor nieuwe lijstaanvoerder UVS was de overwinning bij Meerburg alweer de vijfde zege op rij. Voor de kers op de taart, de tweede periodetitel, waren de Leidenaren afhankelijk van een slippertje van concurrent Olympia. De Gouwenaren faalden echter niet en pakten via een 4-1 overwinning op Groeneweg de periodewinst.

Bij Meerburg kwam de eerste thuisnederlaag van het seizoen hard aan. Meerburger Sem Overduin verwoordde het als volgt. ,,Het is enorm zuur om de wedstrijd op zo’n manier te verliezen. UVS was in de tweede helft wel vaker in balbezit, maar we zijn na rust in verdedigend opzicht nauwelijks in de problemen geweest. Ik denk daarom dat een gelijkspel terecht zou zijn geweest, maar het is niet anders. Zo vlak na de wedstrijd is de teleurstelling bij ons natuurlijk groot, maar de komende dagen moeten we ons weer zien te herpakken’’, zo blikte de Leiderdorper alweer vooruit.

Meerburg – UVS 1-2 (1-1) 14. Klumperman 1-0, 30. Van der Weijden 1-1, 86. Van der Zwaan 1-2.

Basisopstelling Meerburg; De Rooij, Verra, De la Mar, Straathof, Barthen, Jasperse, Klumperman, Schade, Hiwat, Overduin, Bergwijn.

Basisopstelling UVS: Prins, Redel, Spierdijk, Pison, Van Kempen, Van der Weijden, Van Stigt, Werk, Tavilla, Adima, Wolters.

Foto’s: Hennie Muller

Kagia bekroont ijzersterke serie met periodetitel

Derde klasse B (West 1)- Na de eerste drie wedstrijden van de competitie had Kagia evenzovele malen verloren en nog geen enkel doelpunt kunnen noteren. Vandaag, 8 maart, kroonde datzelfde Kagia zich tot periodekampioen na een ongekende wederopstanding en een heerlijke serie zeges. In dit kalenderjaar speelden de Lisserbroekers zes wedstrijden, wonnen ze allemaal, scoorden zelf vijftien maal en incasseerden slechts twee tegentreffers. Geen wonder dat het na de 3-0 zege en het behalen van het periodekampioenschap bal was in de kleedkamer van Kagia.

Koen Kappen: ,,Het klinkt misschien gek, maar we hebben hier niet echt naar toegeleefd. Vorige week voelde de 0-1 zege op Amstelveen Heemraad al als een soort periodetitel. Vandaag moesten we winnen om de kroon op de reeks te zetten. Met twee vingers in de neus ging dat zeker niet. Natuurlijk probeerden we scherp te starten, maar we voelden toch een zekere nervositeit en waren daardoor denk ik te slordig. Daar kwam pas een einde aan na de 1-0.”

Die viel na ruim een kwart van de ontmoeting en was fraai te noemen. Michael de Bruijn sneed een vrije trap scherp aan en Milan van Duijn kon van dichtbij raak koppen. Vlak voor het rustsignaal viel in feite de beslissing en de wijze waarop karakteriseerde het Kagia anno 2025. ,,Elwin ( Kool)”, zo gaat Kappen verder, kleunde er uitstekend in en veroverde de bal. De daarop volgende aanval ging over een heel aantal schijven waarbij Tijs (van der Schinkel) de laatste was en ook scoorde. Heel lekker natuurlijk als  je met 2-0 de rust in gaat.”

De tweede helft bleek Kagia alle onzekerheid van zich afgeschud te hebben en controleerde de match eenvoudig. Mocht er nog enige twijfel zijn bij spelers, staf of het talrijke publiek, dan maakte Rowan Hoeke daar een einde aan. Kappen nog eens: ,,Een gek doelpunt, maar gekke doelpunten tellen ook haha. Er was een verre inworp die vlak voor Rowan stuiterde. Hij kon de bal nog net toucheren en de keeper die vlak achter hem stond had niet echt door wat er gebeurde en tastte mis: 3-0.”

Kagia had de stand nog veel verder kunnen opvoeren via onder andere Kappen zelf, Van der Schinkel of Kool, maar niemand aan de Kikkerbeetstraat kon zich druk maken om het gebrek aan scherpte nadat de koers al gelopen was. De buit zat in de knip en vreugde overheerste. Het geheim van Kagia? De buitenspeler heeft wel een verklaring: ,,De eerste wedstrijden speelden we onder ons niveau, maar door hard te trainen en een groeiende saamhorigheid werden we langzamerhand een niet te kloppen eenheid. Het trainingskamp was wat dat betreft de kers op de taart. We hadden daar zoveel lol en hebben daar zo fantastisch getraind, ik heb er amper woorden voor.”

Of het woord ‘kampioenschap’ al in de groep is gevallen? ,,Nou, de trainer is daar door de pers ook al eens naar gevraagd. Wij kijken zover nog niet. De eerstvolgende tegenstander, maar eens verslaan, dan zien we wel waar het eindigt. Dit is toch ook al prachtig?”

AFC uit de hoofdstad is de volgende tegenstander. Wordt het weer feest voor de selectie van Koen van der Vlugt? Het kon niet op deze middag voor de thuisploeg. Sponsor Lobbezoo verlengde het contract met drie jaar. Ook daar zal wel een vloeibare versnapering op genomen zijn.

Kagia- FC VVC 3-0 (2-0).  26. Van Duijn 1-0, 46. Van der Schinkel 2-0, 59. Hoeke 3-0.

Basisopstelling Kagia: Lensen, De Graaf, Koot, Van Duijn, Schoone, Kool, De Bruijn, Hogewoning, Kappen, Hoeke, Van der Schinkel.

Basisopstelling FC VVC: Wessel, Zondag, Kooistra, Offringa, Van Zandwijk, Daan Vink, Vaalburg, Naut Vink, Da Cruz, Van der Maden, Soeters.

Dat het in Lisserbroek niet alleen om voetbal gat bleek uit de actie die de selectie op touw gezet had. De mannen hadden een vorstelijk bedrag opgehaald voor het Duchenne Parent Project. Mees, een van de slachtoffers van deze spierziekte en hen welbekend, verdiende een steuntje in de rug. Ook tijdens de wedstrijd werd nog eens het nodige opgehaald voor deze stichting om verder onderzoek mogelijk te maken. Chapeau!