SJZ omzeilt lastige klip en blijft tussen hoop en vrees

Vierde klasse A – Zelf winnen en daarna in de wachtkamer plaatsnemen. Dat is het scenario waar SJZ de laatste weken van het seizoen mee te maken heeft. Aan de eerste opdracht werd afgelopen zaterdag voldaan, bij het lastige Nicolaas Boys, winnaar van de eerste periodetitel, werd met 2-4 gewonnen, waarna de groen-witten direct na afloop van hun wedstrijd gretig informeerden naar de resultaten van hun concurrenten. Medetitelkandidaten Altior en FC Oegstgeest bleken ook gewonnen te hebben, maar NSV’46, koploper in de derde periode, bleek tegen Blauw-Zwart niet verder te zijn gekomen dan een gelijkspel. Indien Altior, de nieuwe lijstaanvoerder in de derde periode, de laatste periodetitel pakt, dan mogen de Haasbroek-bewoners zich zo goed als zeker gaan opmaken voor het competitietoetje.

SJZ-speler Niels Roelandse blikte terug op de wedstrijd in Nieuwveen: ,,We kwamen al na vijf minuten spelen met 0-1 voor. Jari van Kampen zag Bilal El Hallabi vrijstaan, die bij de tweede paal binnen kon schieten. Niet veel later leek Bilal ook voor de 0-2 te gaan zorgen, maar dit doelpunt werd wegens vermeend buitenspel afgekeurd. Halverwege de eerste helft kwam Nicolaas Boys op 1-1. Dave Plooij kopte vlak voor rust de 1-2 binnen en dat was ook de ruststand.”

,, Vlak na rust scoorde Nicolaas Boys de 2-2, maar het was opnieuw Plooij die ons aan weer aan een voorsprong hielp (2-3). Marc Griffioen, terug van lang weggeweest, scoorde tien minuten voor tijd de 2-4 en toen was het wel beslist. We hebben gedaan wat we moesten doen en dan is het even wachten op de overige uitslagen in onze klasse. In principe is er voor ons niet veel veranderd. Winnen van onze komende tegenstanders (Lugdunum-uit en Warmunda-thuis, SN)  en hopen op misstappen van de concurrentie, dat blijft ons motto voor de laatste competitiewedstrijden’’, aldus de middenvelder tot besluit.

Nicolaas Boys – SJZ 2-4 (1-2) 5. El Hallabi 1-0, 25. Hoogervorst 1-1, 45. Plooij 1-2, 53. Dos Santos 2-2, 65. Plooij 2-3, 85. Griffioen 2-4.

Basisopstelling SJZ: Koek, Plooij, Hensing, Roelandse, Van Rijn, El Hallabi, Loomans, Vink, Van Kampen, Rietkerken, De Klerk.

RCL pakt met minimale zege de koppositie terug

Tweede klasse C-  Op het zonnige Gemeentelijk Sportpark in Leiderdorp maakte RCL tegen SV Nootdorp de hoge klassering van dit seizoen niet waar. Toch wisten zij met 1-0 te winnen. Toen achteraf de uitslag van concurrent Alphia bekend werd, waren alle twijfels van de afgelopen week vergeten en kon men met een glimlach de z.g. “derde helft” aanvangen.

Er was afgelopen week een deuk in het zelfvertrouwen opgelopen. Er werd van concurrent Alphia, al dan niet verdiend, verloren. De eerste plaats werd daarmee afgestaan. Naast dit verlies was de schade van gele kaarten ook niet rooskleurig te noemen. Jelmer Vijlbrief, Jesper van Overloop en Jarne Kanbier incasseerden hun vijfde gele kaart. Voor de drie “J’s” betekende dit een schorsing. Vaste basisspelers Loyd van der Wilden was geblesseerd geraakt en Roy Weenink had privéverplichtingen. Kortom, een half elftal moest vervangen worden.

Hoofdbrekens dus voor trainer Alex Redel. Verrassend genoeg werd door de coach een sterk aanvallend elftal in de wei gebracht. Voorin werd met vier man aanvallend gespeeld. Dat dit niet leidde tot meer goals dan het enige doelpunt mocht RCL zichzelf aanrekenen.

Dan de wedstrijd zelf. De eerste twintig minuten zette de rood-witten de bezoekers met de rug tegen de muur. Vooral op links kwam Pascal Brasker, na diepteballen van Sven Verlaan, goed door. Zijn voorzetten werden met correcte slidings door Dani van Amerongen gepareerd. Helaas voor de achttienjarige rechtsback zag de scheidsrechter in zijn volgende sliding een dusdanige overtreding dat hij direct met rood kon vertrekken. Dat het wellicht met geel afgedaan had kunnen worden, had RCL geen boodschap aan.

De opdracht voor de Racing Club veranderde niet en ook Nootdorp paste zijn tactiek niet aan. Ondanks veel dreiging van de Leiderdorpers ontstonden er niet veel uitgespeelde kansen en de in het geel-zwart geklede bezoekers deelden enige speldenprikjes uit. De rust werd gehaald met 0-0.

Na de theepauze startten beide ploegen met ongewijzigde teams. Dit gaf vooralsnog hetzelfde beeld als voor de “break”. Wel had Mitchel de Kroon de openingstreffer op zijn schoen. Hij kwam via een mooie één-twee alleen voor keeper Winston Luijs van het team uit Nootdorp. Laatstgenoemde hield zijn ploeg vooralsnog op de been. Ook Thom Wijnalda werd met een kopbal, na weer een goede voorzet van aanvaller Brasker, van score afgehouden door de goalie.

Pas na zestig minuten wist Wijnalda het net te vinden. Na een prima dieptepass van Tommy Sinteur kon de spits alleen op de keeper afgaan. Hij scoorde beheerst en RCL dacht hun voorsprong te hebben. De grensrechter van de bezoekers dacht daar anders over en bleef zijn vlag omhoog houden. Scheidsrechter Niels Bos ging daar in mee en keurde het doelpunt in verband met vermeend buitenspel af.

De tijd ging dringen want er moest gewonnen worden om aanspraak te maken op een mogelijk kampioenschap. Dat het RCL niet tegen zat, mag blijken uit het feit dat Joey van Maaren van de geel-zwarten zijn tweede gele kaart ontving. Dus rood voor hem en met negen man verder. Dit allemaal met nog vijfentwintig minuten op de klok.

Toch kwam de bevrijdende openingstreffer. Weliswaar met behulp van de tegenstander en de leidsman. De als tweede spits, naast Wijnalda, opererende Sven van Overloop, werd onnodig ten val gebracht door keeper Luijs. Zonder twijfel werd naar de stip gewezen. Sinteur plaatste zich achter de bal en faalde niet. De o zo noodzakelijke voorsprong was er met nog ruim een kwartier te spelen.

Als men had gedacht dat de thuisploeg tegen negen man zou doorzetten, kwam bedrogen uit. RCL hinkte op twee gedachten. Op zoek naar een grotere zege of de bal in de ploeg houden en consolideren. Vaak is dit een dilemma waarbij het fout kan gaan. Het onnodig balverlies lijden, was in de laatste vijf minuten en de blessuretijd een reden waardoor de Racing in gevaar kwam. Een vrije trap tegen in hun eigen zestienmeter had zomaar binnen kunnen vallen. Dit had weliswaar tot een onterecht gelijkspel geleid, maar daar hadden de bezoekers dan weer lak aan gehad. De overwinning werd met een minimale 1-0 binnengehaald.

De vervangers van de geschorste en afwezige spelers lieten een positieve indruk achter en voetbalden een ruime voldoende bij elkaar. Vooral Stijn Roos, maar zeker ook Sjors Schouten. Pascal Brasker liet op links zien dat hij een uitstekende stand-in is. Juist voor deze jongens smaakt deze zege naar meer.

Toen de nederlaag van opponent Alphia binnenkwam, was het “eind goed, al goed.” Dat het volgende week wel beter moet, dat realiseert zich hopelijk iedereen. Zeker tegen Graaf Willem II/VAC dat nog mee doet in de strijd om de de derde periodetitel. Immers zij hadden zojuist gewonnen van concurrent Alphia. Met nog twee wedstrijden te spelen hebben de “rood-witten” het weer in eigen hand. Het smetje in Alphen is uitgewist. Aan kop van de tweede klasse C, wel met drie ploegen die in hun nek hijgen. Je kunt je dan ook geen misstap meer veroorloven. Na de laatste thuiswedstrijd tegen de ploeg uit Wassenaar wacht er nog één finale tegen het zo goed als zeker veilige OLIVEO. De eerste klasse lonkt, maar voorzichtigheid blijft geboden. Dat zal RCL zich moeten realiseren.

RCL -SV Nootdorp   1-0 (0-0). 70. Sinteur 1-0.

Basisopstelling RCL:  Van der Zwet,  De Kroon, Roos, R. Brasker, Verlaan, Schouten, Sinteur, Van Heusden, Wijnalda, Van Overloop, P. Brasker.

Basisopstelling SV Nootdorp: Luijs, Oulad Haj, LoMonaco, Ebing, Van Amerongen, Essaoui, Klumper, Coolen, Hennipman, Haarlemmer, Van Maaren.

Moeilijk scorend Voorschoten’97 schiet met scherp

Eerste klasse B- Tot aan deze speelronde scoorde Voorschoten’97 het minste aantal doelpunten en niet toevallig leverde dat een laatste plaats op. Tegen HVV moest er gewonnen worden om zicht te houden op dezelfde klasse volgend seizoen en in die missie slaagde de formatie van Roberto Escudero met verve. Enigszins geflatteerd wonnen de geel-groenen met liefst 4-0 en daardoor werden LFC en Wippolder gepasseerd op de ranglijst. Met duels tegen SC Monster uit en LFC thuis heeft Voorschoten’97 weer zicht op een veilige plaats na vierentwintig wedstrijden.

Dat er spanning op de wedstrijd zat, werd al snel duidelijk. Immers, ook HVV was vooraf nog niet geheel veilig en dus ging ook die ploeg voor een resultaat om zo zorgeloos het seizoen te kunnen afmaken. Daardoor startte het duel nerveus en een van de vrijwel altijd aanwezigen bij V’97 sprak die middag over een ‘Dokter Bibber’ ontmoeting. Toch werd het zeker geen saaie ontmoeting en de ploegen lagen aanvankelijk dicht bij elkaar.

Mootje Maatoug kreeg de eerste kans. De vertrekkende speler vond de buitenkant van de paal. Daarna schoof Phil Altimari een bal maar net voorlangs aan de overzijde. Ook spits Connor Coward kwam in de buurt van de 0-1 met een kopbal, maar tot genoegen van Matthijs Keemink (beluister zijn relaas na afloop) verdween de bal naast zijn doel.

Zo rond het half uur had de uitstekend spelende jongeling Nicolas Oguorie een prima voorzet in huis, die door Tougie Maatoug, zwaar gehinderd, over werd gewerkt. Enkele fracties later werd het toch 1-0 en opnieuw stond de rechtsback aan de basis met een vlijmscherpte voorzet die door Jim van der Krogt (foto) op waarde werd geschat. Tot aan de rust gebeurde er niet veel meer, maar de thuisploeg had in elk geval de gekoesterde voorsprong in handen.

Bij de gastheer was ondertussen Jiggy van Engelen in het veld gekomen en ook deze jongeling begreep waar het om ging. Voorschoten’97 bleef snoeihard werken en daar kreeg het kort na de pauze de beloning voor. Van der Krogt draaide een hoekschop in een keer binnen en daarmee liet de middenvelder nog maar eens zijn traptechniek zien. Daarop beet HVV zich vaster in de wedstrijd om toch te proberen nog een puntje uit het vuur te slepen.

Zowel bij de 2-0 als 3-0, nu maakte Van Engelen op aangeven van Tougie Maatoug het doelpunt, voorkwam Keemink een tegentreffer. Belangrijk want vanaf dat moment verdween de twijfel over de uiteindelijke winnaar. Anouar Zibouh maakte er zelfs nog 4-0 van en zo liet Voorschoten’97 weldegelijk zien productief te kunnen zijn. Dit op een belangrijk moment, maar vooralsnog is er geen reden om opgelucht adem te kunnen halen. Met deze ruime zege zal het zelfvertrouwen in elk geval een boost hebben gekregen richting de zeer spannende eindfase van de competitie.

Voorschoten’97- HVV 4-0 (1-0). 33. Van der Krogt 1-0, 47. Van der Krogt 2-0, 78. van Engelen 3-0, 87. Zibouh 4-0.

Basisopstelling Voorschoten’97: Keemink; Oguorie, Van der Voorst, Van Hilten, Mensah; Zijl, Van der Meer, Van der Krogt, El Khiraoui; Mootje Maatoug, Tougie Maatoug.

Note redactie: een fotoverslag volgt later!

Sporting Leiden houdt hoop na gelijkspel tegen Stompwijk’92

Vierde klasse A – Voor Sporting Leiden, de nr. twaalf op de ranglijst, een positie die in de eindklassering verplicht tot deelname aan de nacompetitie, was voorafgaande het treffen met Stompwijk’92 het uitgangspunt duidelijk: er moest gewonnen worden. De Leidenaren leken voor rust aardig op weg om hun missie te gaan bewerkstellingen, maar in de tweede helft kwamen de bezoekers toch nog op gelijke hoogte (1-1). De thuisploeg verliet daarom na afloop met een wat bedremmelde blik haar hagelnieuwe kunstgrasveld, maar niet veel later verscheen er toch een flauwe glimlach op het gelaat van de Morsspelers. Directe concurrent Zevenhoven had in de slotfase tegen Lugdunum, vorige week nog de plaaggeest van Sporting Leiden, de overwinning uit handen gegeven, waardoor het verschil tussen de Leidenaren en Zevenhoven, met nog twee reguliere wedstrijden op het programma, één punt blijft.

Stompwijk’92 trad aan zonder vaste spits Bart van Boggelen. De Zoetermeerder raakte afgelopen week op de training geblesseerd en zal dit seizoen niet meer in actie komen. De bezoekers maakten voor rust een fletse indruk en kwamen nauwelijks in de buurt van het Leidse doel. Sporting Leiden begon de wedstrijd een stuk energieker en de 1-0 van Ryan Du Prie, na een schitterende voorzet van Ronald Mink, was dan ook dik verdiend te noemen. Sven Glasbergen kreeg hierna twee goede mogelijkheden op de 2-0, maar de doorgaans attente linkerspits was nu niet succesvol.

In de tweede helft bracht Stompwijk’92-trainer Erik van Manen Koen Kemna in de ploeg, waardoor de bezoekers direct aan aanvalskracht wonnen. Na ruim een uur spelen profiteerde Lars van Santen van een slordigheidje in de Leidse defensie (1-1) en hierna gingen de bezoekers op zoek naar meer. Het moegestreden Sporting Leiden wankelde, maar slaagde erin om in ieder geval een puntje uit het vuur te slepen (1-1).

Door het gelijke spel is Stompwijk’92 zo goed als verzekerd van nog een jaartje in de vierde klasse, maar de Leidenaren zullen, in ieder geval, de komende twee weken nog flink aan de bak moeten. Volgende week wacht een uitbeurt bij runner-up FC Oegstgeest, terwijl een week later middenmotor Blauw-Zwart naar de Mors komt.

Sporting Leiden-aanvoerder Mink keek met wat gemengde gevoelens terug op het sportieve treffen:,, Ik denk dat we voor rust goed speelden en de mogelijkheden hebben gehad om de voorsprong uit te breiden. In de tweede helft had Stompwijk’92 meer de bal, zonder tot grote kansen te komen. Door een foutje bij ons wordt het toch gelijk en daarna hadden we het lastig. Het worden nog spannende weken, maar ik ben ervan overtuigd dat we erin blijven. Mocht het onverhoopt niet via rechtstreekse handhaving lukken, dan moet het maar, net zoals vorig seizoen, via de nacompetitie gebeuren’’, aldus de Leidenaar.

Stompwijk’92-doelman Jesper van Leeuwen zag het als volgt:,, Het was van onze kant een beetje een lauw potje. Het laatste half uur van de wedstrijd was wat beter en pakten we uiteindelijk toch nog een punt. We hadden graag willen winnen om 100% veilig te zijn, dat moet dan maar volgende week gebeuren’’, zo eindigde Van Leeuwen.

Sporting Leiden – Stompwijk’92 1-1 (1-0) 14. Du Prie 1-0, 61. L. van Santen 1-1.

Basisopstelling Sporting Leiden: Blikman, Hilders, Fakkel, Van Egmond, Mink, Glasbergen, Schröder, Sesay, Du Prie, Middelkoop, Van As.

Basisopstelling Stompwijk’92: Van Leeuwen, A. van Santen, L. van Santen, De Haan, Ammerlaan, Duyvestijn, Van der Arend, Paulussen, Den Hartog, Janson, Van Benten.